Skip to content
pood

جدول معرفی سگ پودل

کشور محل ثبت آلمان- فرانسه
اندازه متوسط و عضلانی ( از دسته سگ های عروسکی نیست )
وزن وزن نر: 45-70 پوند (20-32 کیلوگرم)
وزن ماده : 45-60 پوند (20-27 کیلوگرم)
قد 15 اینچ (38 سانتی متر) یا بیشتر در ماده و نر یکسان است
سازگاری
توان زندگی در آپارتمان

پودل ها برای زندگی در آپارتمان خوب هستند. اگر فعالیت بدنی روزانه متوسط خود را داشته باشند ،در داخل ساختمان نسبتا غیر فعال است و بدون حیاط نیز میتواند زندگی می کند. می تواند آب و هوای گرم و یا سرد را تحمل کند و در دمای اتاق راحت نگه داشته می شود

میزان سر و صدا
سازگاری با کودکان

پودل ها موجودات مهربان و دوست داشتنی هستند

سازگاری با گربه ها
سازگاری با دیگر سگ ها
نیاز به فعالیت روزانه

پودل ها باید در روز حتما پیاده روی روزانه خود را داشته باشند . آنها از بازی های پر انرژی لذت می برند و اگر ورزش را منظم انجام دهند، در سلامت بهتر نگهداری می شوند. اما مراقب باشید که آن را بیش از حد خسته نکنید، به خصوص اگر می بینید که شروع به خس خس می کنند. پودل ها علاقه خاصی به ورزش های آبی و آب تنی دارند

نیاز به رسیدگی های بهداشتی

برای حفظ سلامتی و زیبایی پوشش پودل ها باید هر ماه و حتی ماهی دوبار آن ها را حمام کنید.مکررا باید پوشش پودل هارا شانه و برس کنید و هفته ای 2-3 بار نیز نیاز است دندان هایشان را مسواک بزنید. برای جمام کردن ان ها نیاز است که حتما از شامپو های ویژه سگ ها استفاده کنید

نیاز به مراقبت و نگهداری

باید 4-6 هفته یک بار ناخن ها و مو های پودل خود را کوتاه کنید و اگر سگ شما رشد ناخن هایش سریع تر از این زمان است ، شما نیز در بازه های زمانی کمتری به اصلاح ناخن او بپردازید . هم چنین گوش و بینی حیوان را با گوش پاک کن حتما هفته ای یک بار باید تمیز کنید

هیپوآلرژیک
نیاز به بازی و توجه
ریزش مو
یادگیری و هوش

هوش بالا در پودل ها یادگیری و آموزش را برای این سگ ها آسان کرده است

غریبه دوستی
توانایی سگ نگهبان شدن
مدت زمان عمر به صورت متوسط 10-15 سال (پودلس استاندارد در انگلستان، دانمارک و ایالات متحده آمریکا / کانادا دارای طول عمر متوسط 11.5 تا 12 سال بود. در یک بررسی در بریتانیا، شایع ترین علل مرگ در پودل ها را ناشی از سرطان (30٪)، سن (18٪)، GDV (6٪)، و بیماری قلبی (5٪)

تاریخچه سگ نژاد پودل

برخلاف اعتقاد عامه، پودل یک سگ فرانسوی نیست. درست است که سگ ملی فرانسه است، اما آنها در واقع یک سگ آلمانی هستند. در حقیقت کلمه پوودل از کلمه آلمانی “puddeln” به معنای “آب شدن” است. در فرانسه این نژاد Caniche نامیده می شود که به معنای سگ اردک است. در انگلستان آنها به عنوان “سگ های خشن آب” شناخته می شدند و همدم های  خوبی برای شکارچی ها بودند. همان طور که می بینید بدون توجه به کشور، این سگ های زیبا در ابتدا برای بازیابی و شکار ماهی پرورش یافتند. اعتقاد بر این است که پودل یکی از قدیمی ترین گونه های مورد استفاده برای بازیابی از آب است این گونه در گذشته برای پیدا کردن محل هایی که در آن ها آب زیاد است و برای زندگی مناسب است استفاده میشد . همچنین اعتقاد بر این است که پودل در بسیاری از کشورهای اروپایی مانند روسیه، آلمان و پرتغال از سگ های پیداکننده آب به شمار می رفته است و اولین شناخت از پودل ها همیشه به عنوان بازیاب آب بوده است بعدها در زمانیکه پودل تبدیل به نژاد متمایز تر شد، آنها به اندازه ای رشد کردند و تغییراتی در فیزیک بدن شان ایجاد شد که دیگر فقط به عنوان همراه و همدم شکارچیان به حساب نمی آمدند و جز نژاد هایی که بیشتر نقش اسباب بازی و سگ های مینیاتوری هستند را بازی نمیکردند . پودل استاندارد امروزه بسیار بزرگتر از اجداد قبلی خود است و یکی از مهم ترین دلایل این امر پرورش این سگ در کنار سگ هایی بود که جثه بزرگ داشتند .اعتقاد بر این است که پرورش پودل ها در کنار سگ هایی با جثه بزرگتر یکی از دلایل رشد این نژاد است .

 به دلیل هوش و هوشمند بودن آنها، به این نکته باید اشاره کنیم که چه در گذشته و زمانی که پودل ها از جثه کوچکی برخوردار بودند و چه در حال حاضر پودل ها بسیار باهوش و هوشمند بودند و هستند .  پودل برای انواع مختلفی از  کارها  در تاریخ استفاده شده است . به عنوان شکارچیان، سگ های سیرک، نگهبان های دادگاه و سگ های همراه برای ثروتمندان و قدرتمندان و سگ های تروفول استفاده شده است. پودل اصلی در 3 رنگ متمایز یافت می شود. سیاه – سفید و یا ترکیب بین این دو رنگ در پودل ها دیده میشود . هر کدام از پودل ها در بدن خود یک قطعه رنگی دارند که ترکیبی از چند رنگ است گاه دو و گاه سه رنگ .که این قطعه ها شاید یکی از نماد ها و نشان ها برای این گونه و خواستگاه آن است . به نحوی که از روی الگو رنگ پودل ها میتوان به تنوع این نژاد پی برد. آنها همچنین در حلقه های نمایش برخی از کشورهای اروپایی دیده می شوند و آزادانه تر از بقیه سگ ها میتوانند در بازیگری موفق شوند ! متاسفانه در آمریکا به پودل های رنگارنگ که در بدن خود قطعه های رنگی هم دارند بسیار بد نگاه می شود به گونه ای که مردم به خود آن ها سلامت شان و میراث آن ها از نژاد پودل بدبین هستند و گاهی آن هارا از نژاد پودل حساب نمیکنند . پودل های رنگارنگ در آمریکا زندگی خوب و راحتی ندارند و بیشترشان در فقر و به صورت غیر  اهلی در طبیعت زندگی میکنند . کلاب سگ های آمریکا Club Kennel United  اخیرا تصمیم گرفته است تا پودل های رنگارنگ را به عنوان گونه از نژاد پودل به رسمیت بشناسد و از آن ها به عنوان نوعی از این نژاد حمایت کند . اما انجمن پودل های آمریکا هنوز در مورد این تصمیم نظری نداشته و پودل های رنگی را به رسمیت نمیشناسد . 
انجمن پودل های آمریکا پودل های رنگی را به عنوان یک خطای بیولوژیکی و جدا از حلقه سازگاری و زندگی با بقیه این نژاد میداند.
. با این وجود آنها در انجمن  AKC ثبت نام می کنند و می توانند در تمام حوادث ورزشی رقابت کنندو در تمام مسابقاتی که برای همه نژاد ها و سگ ها برگزار میشود شرکت کنند. پودل ها به پوشش زیبا و حالت مو بسیار زیبا و جذاب خود شناخته شده اند . حالت مو پودل ها و پوشش خاص آن ها یکی از نشانه های این نژاد از گذشته شان است . و همچنین این پوشش ها نشان دهنده هدف خاص شان در حمایت و حفاظت از سگ می باشد . مدل پوشش پودل ها از گذشته تا کنون برای حفاظت از آن ها و همچنین اندام های داخلی و مفاصل شان  در سرما آب به وجود آمده است . ولی نکته جالب و قابل توجه در مورد پوشش پودل ها این است که این پوشش با توجه به نقش اش در گرم کردن سگ ، وزن بسیار کمی دارد و اصلا سنگین نیست بنابراین از غرق شدن پودل ها در آب بخاطر سنگین شدن پوشش شان جلوگیری میکند . در گذشته، پوشش بدن پودل ها به دو نوع دیده می شد : نوع فرفری و نوع حالت دار موج دار  .نوع پودل با پوشش حالت دار و مواج امروزه بسیار نادر است . زمان زیادی همیشه می برد تا بتوانند نوع پودل با پوشش حالت دار را پیدا کنند و در شو ها و فیلم های مخصوص معرفی سگ های خاص نشان دهند . برای بسیاری از کسانی که توانسته اند این کلیپ ها و شو ها را ببینند یک تجربه بزرگ از دیدن پودل حالت دار و فراموش نشدنی بود . پودل ها یک نژاد بسیار خاص هستند. پوشش آن ها نیاز به نگهداری ویژه دارد . و نیاز به مراقبت دائمی دارد . اگر نتوانید از پوشش پودل خود مراقبت کنید مو های آن ها رشد نمیکند و به ریزش منجر میشود . زیرا پودل ها بر عکس بسیاری از سگ ها خود پوشش خود را تمیز نمیکنند و نیاز دارند تا صاحب آن ها پوششان را تمیز کند پودل ها در سال 1886 توسط باشگاه آمریکایی کانن (AKC) و باشگاه سگ های  آمریکایی شناخته شدند. باشگاه پودل آمریکایی در سال 1896 تأسیس شد. PCA  تمام استانداردها را حفظ می کند و انتظاراتی را که در آمریکا برای هر سه اندازه  و نوع رنگ پودل ها دیده می شود، حفظ می کند. تمام 3 گونه ( سه رنگ و سه اندازه پودل ها ) به یک استاندارد نژاد تعلق دارند، تنها تفاوت بین سه گونه ، رنگ پوشش آن ها  و سایز آن ها است. پودل ها با سایز بزرگ در ساختار Non-Sporting  جای میگیرند و برای پودل ها با سایز  مینیاتوری و سایزکوچک  به عنوان سگ عروسکی اندازه نشان داده شده میشوند. پودل ها برای اولین بار  در سال 1914 توسط Club Club United Kennel (UKC) شناخته شدند. پس از آن پودل در سال 1999 به دو نژاد Poodle و Poodle استاندارد تقسیم شد. پودل ها ی بزرگ تر در فرم سگ تفنگ  و یا سگ شکارچی و برای پودل با سایز مینیاتوری و سایز کوچک ، به عنوان سگ همدم یا  Companion  به حساب می آمدند.

ویژگی های ظاهری سگ پودل

وزن در سگ نر پودل: 7-8 کیلو گرم
در  سگ ماده پودل: 7-8  کیلو گرم
ارتفاع در سگ نر پودل: 28-38 سانتی متر
در سگ ماده پودل:  28-38 سانتی متر
سگ پودل در حدود 12-15 سال عمر می کند.



ویژگی های خلق و خو در پودل ها

 پودل ها دارای سه نوع هستند: نوع استاندارد انها بیش از 15 اینچ اندازه دارند؛ مینیاتورها 15 اینچ یا کمتر و نوع اسباب بازی انها کمتر از 10 اینچ. هر سه نوع آنها دارای همان ساختار کلی یکسانی هستند.  این کلیشه های قدیمی درباره پودل را که از آنها به عنوان سگ های مضر یاد میکردند فراموش کنید. پودل ها سگ هایی مشتاق برای آموزش، ورزش و هوشمند هستند و یک  “سگ واقعی” از همه لحاظ هستند. همه پودل ها را می توان با موفقیت عالی آموزش داد.
پودل یک سگ بسیار فعال، هوشمند و ظریف است.شخصیت کاملا خود ساخته و مستقلی دارد،هنگامی که در حال حرکت است، حرکتش به طور مغرورانه و با افتخار است.
به دلیل همین ویژگی پودل از آنها در مد سنتی و مراسم هایی از این قبیل استفاده می کنند.
 آنها سگ های خانوادگی واقعی هستند که می توانند در یک بعد از ظهر به خوبی با بچه ها بازی کنند و سپس در عصر در اتاق نشیمن با آرامش بخوابند. پودل ها نگهبانان عالی هستند، آنها هشیار و کنجکاو هستند و هنگامی که فرد یا حیوانی در حال نزدیک شدن هست بقیه را مطلع می کند. آنها انتخاب عالی برای خانواده هایی هستند که اولین بار است صاحب سگ می شوند.
پودل سگ حساسی است که دوست دارد در محیط های مسالمت آمیز زندگی کند. اگر خانه شما پر از هرج و مرج باشد، می تواند باعث ایجاد تنش هایی در پودل شما شود. اگرچه آنها با بچه ها خوب هستند، اغلب آنهایی که  در خانه هایی با تعداد زیادی بچه زندگی می کنند دچار اضطراب و تنش می شوند.

آراستگی در سگ پودل

پودل های باستانی که بیشتر برای بازیابی پرندگانی که توسط شکارچیان شکار شده و در دریاها افتاده بودند استفاده میشد،پوشش های خاصی داشتند.پوشش پودل ها در آن زمان به صورت موهای بلند بود که بتواند از سرمای آب و نفوذ آن در بدن سگ جلوگیری کند.موی بلند در محافظت از مفاصل و اندام ها در آب سرد بسیار مهم بود.این در حالی بود که باقی موهای پودل را میتراشیدند تا حیوان سبک شده و راحت تر شنا کند .
توله سگ شما تقریبا هر روز نیاز به مسواک زدن دارد.برای مسواک ردن دندان های پودل تان به دنبال علائمی از قبیل مات و کدر شدن دندان ها نباشید .هر روز سگ خود را مسواک بزنید.
پودل ها حتی زمانی که بدون پوشش هستند و همه موهایشان را تراشیدیم ، جز سگ های کوچک به حساب نمی آیند .البته برخی از انجمن ها و استاندارد ها آن هارا جز سگ های کوچک میداند اما این دیدگاه درست نیست .
از دیگر نکات مهم در مراقبت های اراستگی در پودل ها برس کردن و شانه کردن مرتب موها و پوشش آن ها است . موجودات ریزی در زیر پوشش رویی پودل ها زندگی میکنند که اگر مرتب پودل خود را برس نکنید این موجودات در زیر مو های پودل تان به دام افتاده و باعث ریزش مو در سگ تان میشود. پس حتما به طور مکرر موهای پودل تان را برس بزنید و نحوه کشیدن برس تان به گونه ای باشد که تیغ های برس تا نزدیک ریشه موها بیاید.برای این کار میتوانید از برس های فلزی استفاده کنید. قلم مو و برس های سیلکونی نیز انتخاب های خوبی میتوانند باشند.
نحوه برس زدن به این گونه است که کشیدن برس را از سر شروع کرده و به سمت دم میروید. همیشه قبل از حمام کردن مو های پودل تان را برس کنید

حمام کردن
نیاز پودل ها به حمام مکرر بیشتر از بقیه  سگ ها است، و حدود یک حمام در ماه است. سگ را با یک شامپو مخصوص سگ بشویید تا از خشک شدن بیش از حد یا تحریک پوست جلوگیری شود. از سر شروع کنید، بسیار مراقب باشید که آب یا صابون در چشم یا گوش حیوان نرود.بعد از آن که با دقت سر را شستید و شست شو تان تمام شد با یک حوله یا پارچه تمیز میتوانید بدن سگ تان را شامپو کنیدودقت کنید ماساژ پوست سگ به گونه ای نباشد که پوست بدن حیوان اذیت شده یا حساس شود.اگر زیاد ماساژ دهید میتوانید باعث ایجاد خراش یا زخم در پوست سگ بشوید.بعد از حمام نیز با فشردن موهای سگ آب را از موها بگیرید.همچنین میتوانید از خشک کن مو نیز استفاده کنید.
اگر شما قصد دارید ارایش پودل خود را درحالت موی کوتاه نگه دارید باید چگونگی برس کردن و کوتاه کردن مو سر حیوان را به خوبی بلد باشید . اگر عمیق شانه نکشید و موهای زیرین را شانه نکنید به تدریج این موها نازک شده و ریشه هایشان سست میشود و در نهایت میریزد. هر 4-6 هفته یک بار جهت کوتاه کردن مو ها و ناخن های حیوان او را به نزد یک ارایشگر حرفه ای حیوانات ببرید و از کوتاه کردن مو و ناخن حیوان به صورت فردی خود داری کنیدو مگر در حالتی که اموزش های حرفه ای را دیده اید .
پودل ها ریزشمو زیادی  ندارند و از این نظر برای افراد مبتلا به آلرژی گزینه خوبی به حساب می آیند

آموزش و یادگیری در سگ پودل

 پودل ها بسیار هوشمند هستند و به راحتی آموزش می بینند.آنها چابک و فریبنده و همچنین زیرک هستند و می توان از آنها در انواع ورزشها استفاده کرد.سگ های  پودل چابک و اطاعت پذیر هستند. هم چنین آنها شناگرهای عالی هستند و در آزمایش غواصی و گرفتن شکار خیلی خوب رقابت می کنند. پودل ها بسیار افراد گرا هستند و اگر برنامه های آموزشی شما سرگرم کننده و مثبت باشند، آنها سریع به شما عادت می کنند. فقط مطمئن شوید که او با برنامه های آموزشی شما سازگار باشد. پودلها در هر سایز سگهای بسیار فعالی هستند که هر روز به ورزش مناسب نیاز دارند.
پودل ها برای فعالیت های مختلف مشتاق هستند و از آن لذت می برند. شنا یک ورزش عالی برای آنهاست و اکثر پودل ها دوست دارند در آب بمانند. آنها به عنوان سگ های شکار پرورش داده می شوند و این باعث می شود که آنها بازی کنند، بنابراین اسباب بازی ها، چوب ها و یا توپ هایی که برای آنها مناسب است را تهیه کنید تا ذهن و بدن او را پرورش دهید.آنها همچنین رفتن به یوگا یا پیاده روی طولانی با انسان را دوست دارند. تمرین مناسب برای سلامتی بسیار ضروری است. پیاده روی روزانه (دو بهترین است)برای حفظ توده عضلانی مناسب، حفظ متابولیسم و سلامت قلب او مفید است. به یاد داشته باشید که تمرینات بیش از حد در زمان اشتباه موجب نفخ کردن سگ شما می شود. هم چنین اگر یک پودل اسباب بازی یا مینیاتوری در سن جوانی بیش از حد تمرین داده شود، این امر می تواند در رفتگی مفصل زانو ایجاد کند.
باید به این نکته توجه داشت که پودل هایی که ورزش و فعالیت کافی ندارند می توانند مضطرب و پرخاشگر باشند.

مسائل بهداشتی و سلامتی در پودل ها

مشکلات بهداشتی پودل :
 مثل هر گونه و نژاد دیگر، پودل ها هم مستعد مشکلات خاصی هستند. بسیاری از این ها را می توان در بین انواع  مختلف اندازه ها پیدا کرد و برخی مخصوص نوع خاصی از انها هستند. ما بعضی از راهنمایی های اولیه را به شما میدهیم و برخی و مراقبت های بهداشتی مهم را متذکر می شویم و سپس مسائل بهداشتی و بیماری هایی را که مالکین باید از آنها آگاه باشند، پوشش می دهیم

نکات مهم مراقبت بهداشتی :
 یک سگ برای زنده ماندن به غذا، آب و پناهگاه نیاز دارد اما برای اینکه یک سگ خوشحال و سالم باشد، نیاز به چیزهای خیلی بیشتری دارد.
 غذای کافی :نوع غذایی که  شما پودل خود را با ان تغذیه می کنید، ارتباط مستقیم با سلامت حیوان خانگی شما دارد. تهیه غذای سگ بصورت فله ای بسیار آسان است … اما از بسیاری جهات زیان آور است. ارائه مواد غذایی مناسب می تواند سگ تان را از آلرژی به افزودنی های شیمیایی حفظ کند.همچنین به مدیریت مناسب وزن او کمک می کند. علاوه بر این، یک رژیم غذایی سالم میتواند طول عمر طول پودل خود را گسترش دهد.


همبستگی:
برای داشتن یک پودل سالم، شما باید به سلامت روانی او نیز اهمیت دهید. یک پودل نیاز به یک خانواده دوست داشتنی دارد که توجه و مراقبت بیشتری را به او ارائه می دهد .برای سگ های مختلف صرف زمان استراحت با خانواده در محیط آرامش بخش آن باعث کاهش  استرس شان می شود.
 مراقبت های دندان پزشکی :
بسیاری از صاحبان از اهمیت مراقبت های دندانپزشکی مناسب آگاه نیستند،عفونت دندان ها و یا لثه ها می تواند مسائل جدی برای این نژاد باشد. صاحبان باید روزانه با مسواک مخصوص و برس مناسب دندان ها آنها را تمیز کنند. چک کردن ویتامین ها به صورت منظم : جز بررسی های منظم حیاتی است . شما نباید پودل خود را فقط وقتی که بیمار باشد به نزد دامپزشک ببرید،بلکه باید قرار ملاقات های منظمی را با او تنظیم کنید.
هم چنین درست نیست که صاحب سگ اعتقاد ندارد که نباید سگ خود را در معرض خطر ابتلا به کرم های قلبی و یا انگل های دیگر قرار دهد و از هیچ درمان پیشگیری کننده ای استفاده نکند.
اکثر پودلها به لطف تلاش های پرورش دهندگان با تجربه که به طور مرتب تست های مورد نیاز را میگیرند،برای مسائل بهداشتی مصون می شوند.
از جمله این مسائل می توان موارد زیر را نام برد:
دیسپلازی هیپ، اختلالات چشم، سندرم کوشینگ،صرع، هیپو گلایسمی،آدنیت چربی، بیماری فون ویلبراند ،بیماری های ایمنی بدن ،اختلالات ارتوپدی، Legg-Calve-Perthes و در رفتگی پاتلا
این ها مشکلات شایع در بیشتر نژادهای اسباب بازی و پودل مینیاتور نسبت به  انواع استاندارد انهاست. انواع استاندارد بیشتر در معرض خطر انقباض معده یا وولوولوس (نفخ) و آدنیت چربی هستند که در ادامه مطلب به توضیح هر کدام خواهیم پرداخت.
مشکلات بهداشت عمومی با توله سگ های پودل دیده می شود
هیپوگلیسمی:
یکی از مهمترین مسائل بهداشتی برای پودل ها هیپوگلیسمی است. همه توله سگها در معرض ابتلا به این بیماری قرار دارند … و اگر این اتفاق بیفتد، خیلی سریع اتفاق می افتد. نوع اسباب بازی و  مینیاتور بیشتر در معرض این بیماری هستند، هرچند هر توله سگ می تواند هیپوگلیسمی را به خصوص از زمان تولد تا 4 ماهگی تجربه کند. این یک افت ناگهانی در سطح قند خون است که می تواند مرگبار باشد. هایپوگلایسمی می تواند توسط استرس یا غذا نخوردن منظم و کافی ایجاد شود
 علائم عبارتند از 1 یا همه نشانه های زیر: ضعف، گیجی،راه رفتن در خواب، تکان خوردن و لرزاندن یا لرزش سر، افتادن و تنفس کند.
اگر درمان صورت نگرفته باشد، توله سگ می تواند به کما برود و این می تواند مرگبار باشد.
از آنجایی که برای توله سگ های پودل بسیار طبیعی است که در طول روز خواب آلودگی داشته باشند و در طول روز زیاد بخوابند،اگر یک توله سگ تنها یکی از علائم را نشان دهد معمولا نیازی به نگرانی نیست . اگر مطمئن نیستید که پودل شما سرگیجه دارد یا خیر می توانید او را ایستاده نگه دارید و ببینید که چطور راه می رود. درمان این است که به سرعت سطح قند خون توله سگ را بالا ببرید و این باید قبل از اینکه شما به بیمارستان برسید انجام شود.
این کار با گذاشتن عسل بر روی لثه پودل انجام دهید. از شربت استفاده نکنید زیرا شربت کارو می تواند به عنوان یک ملین عمل کند و حتی وضعیت را بدتر کند.عسل به طور مستقیم به جریان خون جذب می شود و سریع کار می کند. اگر شما عسل ندارید، می توانید از آب گرم با شکر حل شده استفاده کنید.
در عرض چند دقیقه شما باید پیشرفت را ببینید در غیر این صورت باید پودل خود را باید به نزدیکترین دامپزشک و یا کلینیک حیوانات ببرید.در موارد شدید، یک توله سگ ممکن است نیاز به تزریق IV (داخل وریدی) داشته باشد تا سطح قند خونش متعادل شود.
 اگر مطمئن نیستید که آیا سگ پودل شما در این شریط قرار دارد یا نه می توانید به توله سگ خود 1 یا 2 قاشق چای خوری آب شکر بدهید،این کار  باعث ایجاد صدمه نمی شود.

مسائل بهداشت عمومی پودل :

 Hip Dysplasia :
اين وضعيتي است که در آن مفصل گردن فمور (استخوان ران)شروع به تخریب می کند و يا ضعيف مي شود. این مسئله ژنتیکی است. هنگامی که یک پودل دارای دیسپلازی هیپ است ،مفصل ران و لگن به درستی شکل نگرفته یا رباط هایی که دو استخوان ران و لگن را با هم نگه می دارند، یکپارچگی کافی ندارند و این باعث می شود که استخوان ران از مفصل خودش بیرون بیاید. در حالی که این مشکل اغلب ارثی بوده است. عوامل دیگری نیز وجود دارد که می تواند این مشکل را بدتر کند:
داشتن وزن بیش از حد :وزن بیش از حد می تواند باعث افزایش فشار روی لگن شود .
 ورزش بیش از حد قبل از اینکه سگ پودل به بزرگسالی برسد هم باعث وارد شدن استرس طولانی مدت به استخوان هایش شده و این مشکل را ایجاد می کند.
 سرعت رشد سریع تر از حد متوسط هم می تواند از عوامل ایجاد کننده ان باشد.
 علائم مربوطه ممکن است از سن 5 تا 10 ماهگی پودل شروع به تظاهر کنند،البته در هر سنی می توان این بیماری را تشخیص داد.از علائم این حالت :ضعف در اندام، معمولا در پاهای عقب و اغلب پس از فعالیت مانند راه رفتن را می توان نام برد. هم چنین راه رفتن با آوردن هر دو پا به سمت عقب که شبیه خرگوش ها می باشد. افزایش استفاده از پاهای جلو و کشیدن پای عقبی روی زمین . عدم تمایل به پرش، ورزش، بالا رفتن از پله ها !!!
درمان هایی که وجود دارد شامل:داروها ست که معمولا قبل از عمل جراحی داده می شود. دارو شامل داروهای ضد التهابی است که اغلب همراه استراحت و کاهش فعالیت است. این روش درمان به خوبی برای موارد جزئی جواب می دهد.اگر یک پودل با دارو و استراحت در رختخواب بهبود نیافت،جراحی ممکن است ضروری باشد.
 صرع :
در حالی که از لحاظ فیزیولوژی 4 نوع تشنج وجود دارد که صرع شایع ترین آن است که در سگها دیده می شود.علائم شامل علائم زیر خواهد بود:
راه رفتن و یا قدم زدن به عقب و جلو، ایجاد حرکات عجیب و غریب ، ظاهر بسیار گیج که قادر به پاسخ گویی به شما نیست، اندام های سفت شده، تنفس می تواند متوقف شود
 برای کمک به تشخیص دامپزشک که سگ شما از کدام نوع تشنج و با چه شدتی رنج می برد،شما باید پاسخ سوالاتی را به یاد نگه دارید ؛مثلا:زمانی که این اتفاق افتاد ،چه مدت طول کشید ، همه نشانه هایی که پودل شما درست قبل از تشنج نشان داده بود و…
همچنین می توانید با پخش ویدئویی که از سگ تان گرفته اید کمک کنید تا دامپزشک دقیقا بداند چه اتفاقی می افتد.
در هنگام رخ دادن صرع سعی نکنید که زبان پودل خود را به داخل دهان برگردانید.
اگر اشیاء نزدیک سگ شما وجود دارد، آنها را دور نگه دارید،مانند صندلی ها، میزها و غیره !
بلافاصله هرگونه صدا مانند تلویزیون، رادیو و غیره را خاموش کنید. هر نور روشن را خاموش کنید. با صدای آرام صحبت کنید .به آرامی یک بالش باریک زیر سر پودل خود قرار دهید.
 داروهایی برای درمان صرع در سگ مورد استفاده قرار می گیرد، اما به طور کامل نمی تواند آن را درمان کند. از جمله ان ها :فنوباربیتال، دیلانتین یا پریمیدون است که معمولا مورد استفاده قرار می گیرند.
اتروفی پیشرونده شبکیه ای (PRA) :
این یک بیماری پیشرونده چشم است که منجر به نابینایی می شود، زیرا برای ان درمان مناسبی هنوز وجود ندارد.
آزمایش های اولیه نشان می دهد استفاده از مکمل های آنتی اکسیدان می تواند باعث کاهش سرعت پیشرفت این بیماری شود.
 در این بیماری شبکیه چشم ها تحت تأثیر قرار گرفته و ممکن است که هر دو چشم را درگیر کند.
علائم اولیه عبارتند از:  مشکلات بینایی در شب : پودل شما ممکن است نشانه هایی از کمبود نور نشان دهد.ممکن است چشم ها براق بنظر برسند.از زمانی که علائم ظاهر می شود تا زمانی که سگ چشم خود را از دست می دهد، معمولا 6 ماه طول می کشد.
Sebactic Adenitis :
این یک بیماری پوستی است که منجر به ریزش مو می شود و در مقایسه با پودل های استاندارد در نوع اسباب بازی یا مینیاتور آن بسیار شایع تر است اما در همه گونه ها تا حدودی دیده می شود. بیشتر در پودل های بین سنین 1-7 سال دیده می شود.
در این بیماری غدد سباسه، که مسئول تولید سبوم (روغن) روی پوست هستند، به درستی عمل نمی کنند و این منجر به خشک شدن پوست ،پوسته پوسته شدنش و ریزش موی او می شود.
در حالی که این موضوع بهداشتی یک رویداد زیبایی است که طول عمر سگ را تحت تاثیر قرار نمیدهد، بر کیفیت زندگی  او تأثیر میگذارد؛ زیرا ممکن است ناراحتی بسیار زیادی ایجاد شود چون پوست خشک میتواند باز شود و عفونت ثانویه ایجاد کند.
 درمان شامل شامپوهای کراتولیتیک است که 3-4 بار در هفته باید استفاده شود،این ترکیب به پوست تحریک شده کمک می کند و پوسته پوسته شدن را از بین می برد.
شامپو Oxydex و پماد آنتی بیوتیک موضعی نیز به عفونت کمک خواهد کرد. پروپیلن گلیکول (محلول 50-70٪) نیز می تواند مفید باشد.
درمان های تا حدودی بحث برانگیز شامل رتینوئید وجود دارد که گران است .داروهای سیکلوسپورین (که می تواند سیستم ایمنی سگ را تضعیف کند و باعث بروز عفونت های دیگر پوست و دیگر مشکلات شود) هم وجود دارند.
 هم چنین نتایج امیدوار کننده ای در رابطه با مکمل امگا 6 و اسیدهای چرب امگا 3 وجود دارد که اغلب برای مشکلات پوست و مو استفاده می شود.

در رفتگی پتلا:

 این مشکل هم بیشتر در میان سگ های کوچک نژاد رخ می دهد مانند نوع اسباب بازی پودل، اما همچنین می تواند  در مینیاتورها یا استاندارد ها هم رخ دهد.
در این حالت استخوان کشکک زانو از محل خود خارج می شود. این اختلال یک مسئله ژنتیکی است که موجب ناهنجاری استخوان می شود.
بدون درمان گذاشتن این مسئله می تواند سلامتی سگ را به مرور زمان کم کند.در بعضی از سگ ها وقتی که استخوان کشکک زانو در رفتگی پیدا می کند و از جای خود خارج می شود، درد در ناحیه ایجاد می شود. زیرا بعد از گذشت یک دوره زمانی از ساعت تا روز، التهاب ایجاد می شود که منجر به درد و تظاهرات دیگر می شود.
علائم این بیماری شامل نگه داشتن پا در موقعیت عجیب و غریب، لنگش در یک پا و بی میلی به ورزش است.
درمان مانند دیسپلازی هیپ، اغلب شامل استراحت در تخت خواب و مصرف داروهای ضد التهاب است.
فقط موارد شدید آن نیاز به مداخله جراحی دارند. لازم به ذکر است که پودل هایی که جراحی کرده اند، بسیار مستعد ابتلا به آرتریت هستند.

بیماری Legg-Calve-Perthes :

 بیماری Legg-Calve-Perthes (LCP)  یک بیماری ساختاری مادرزادی است (به این معنی که در هنگام تولد وجود دارد) که در ان در پایان استخوان ران در لگن خون رسانی درست انجام نمی شود که اغلب در نوع اسباب بازی و پودل مینیاتوری اتفاق می افتد.
این کاهش خون رسانی به استخوان باعث مردن قسمتی از استخوان می شود که تحت تاثیر قرار گرفته است. این به نوبه خود باعث ناراحتی، ضعف و لنگی می شود.
بدون درمان گذاشتن این حالت می تواند باعث شود که یک پای پودل کوتاه تر از دیگری باشد.
 در سگ های مونث احتمال این بیماری بیشتر است و این نسبت (4: 1) می باشد و اغلب در توله های بین سنین 4 ماهگی و 1 سالگی اتفاق می افتد.
در حالی که این یک وضعیت بسیار جدی بهداشتی است، درمان آن بسیار ساده است؛ بهترین درمان برای آن استراحت برای مدت 6 ماه است.
شاید تعجب آور باشد که یک سگ می تواند با استراحت بهبودی کامل داشته باشد اما اگر مالک آن این برنامه را به طور مداوم و بدون شکست دنبال کند،این اتفاق می افتد.
 پودل باید در یک جعبه کوچک یا قفس قرار داده شود تا مجبور به استراحت شود و باید فقط برای ادرار کردن بیرون بیاید.
پس از 6 ماه، اکثر پودل ها دارای بهبودی کامل استخوان ران (پایان استخوان) هستند که بدون درد به راه رفتن طبیعی شان ادامه می دهند.
 اگر پایان استخوان در طول این دوره درمان استراحت بهبود نیافت،عمل جراحی انجام می شود.

بیماری فون ویلبراند :

 این یک بیماری است که باعث اختلال در لخته شدن خون می شود. 3 نوع از ان وجود دارد:نوع I، شایع ترین و نوع خفیف آن است،نوع II و III نادر و بسیار شدید هستند.
 علائم رایج عبارتند از:
 • خونریزی بینی • خونریزی از لثه
 • خونریزی بیش از حد در طی گرما
 • خون در ادرار یا مدفوع
این وضعیت نمی تواند درمان شود، اما می توان آن را مدیریت کرد. خونریزی خفیف را می توان با فشار دادن به منطقه کنترل کرد. در بعضی موارد ممکن است بخیه نیاز باشد. موارد شدید با تزریق داروهای انعقادی انجام می شود.
مکملهای تیروئید ممکن است برای کنترل خونریزی کمک کننده باشند،در صورتی که دامپزشک تعیین کند که سگ شما هیپوتیروئید است.

معده نفاخ:

به طور معمول به عنوان “نفخ” شناخته شده و گاهی اوقات به عنوان “نفخ قاتل”
در این حالت معده با گاز و مایع بیش از حد پر می شود و مشکلات گوارشی زیادی برای سگ ایجاد می کند.
نفخ بیشتر در موارد زیر دیده می شود:
 سن بین 4 تا 7 ساله
 جنس مذکر (2/3 مذکر ند)
 ورزش بیش از 2 ساعت پس از غذا خوردن
 علائم :بسیار مهم است که از علائم نفخ مطلع شوید. علائم عبارتند از:
 بزاق بیش از حد و خارش
 بیحسی شدید
 استفراغ (این ممکن است یک مایع سفید یا روشن باشد) یا تلاش برای استفراغ
 شواهدی از درد شکم (با فشار بر روی دیواره معده)
 تورم معده
 تنفس سریع
 نفخ به عنوان یک اورژانس پزشکی است و باید با آن برخورد شود. اگر یک پودل واقعا نفخ زیادی داشته باشد، جراحی اضطراری انجام خواهد شد.

بیماری آدیسون :

 نام علمی این بیماری Hypoadrenocorticism است که به تولید ناکافی کورتیزون و هورمون های آلدوسترون توسط غده فوق کلیه اشاره دارد.
بزرگترین مشکل این بیماری این است که اغلب اوقات تشخیص داده نمی شود زیرا علائم مبهم است.
 در حالی که هر نژاد سگ می تواند Addison داشته باشد ،این پودل استاندارد است که اغلب درگیر آن می شود. آدیسون اغلب در سگهای ماده میانسال اتفاق می افتد؛ هرچند که در نرهای آنها نیز می تواند رخ دهد.
علائم آن عبارتند از:
 کاهش اشتها
 افزایش تشنگی
 استفراغ تصادفی
 اسهال و خونریزی تصادفی
 ضعف
 کاهش وزن
 اسپاسم عضلانی  
ضربان قلب اهسته تر از میزان طبیعی  اش است
این اختلال با آزمایش با خون و ادرار تشخیص داده می شود.
خوشبختانه، هنگامی که یک پودل  به آدیسون تشخیص داده می شود، درمان جایگزین در طول عمر با کورتیزون و آلدوسترون می تواند آن را به سلامت بازگرداند و پیش آگهی عالی داشته  باشد، مخصوصا برای آنهایی که در مراحل اولیه بیماری  تشخیص داده شده است.

تغذیه و مراقبت های تغذیه ای در پودل ها

 مهم نیست که پودل شما چه اندازه قلب شما را دزدیده است، او باید بک غذای سگ با کیفیت بالا بگیرد، چه از نظر تجاری و چه از نظر تأیید دامپزشکی!!
هر رژیم غذایی باید مناسب سن سگ باشد (توله سگ، بزرگسال یا پیر). برخی از سگها مستعد اضافه وزن هستند، بنابراین مصرف کالری و وزن بدن سگ را بررسی کنید.
غذاهای تشویقی می توانند کمک های مهمی در امر آموزش او باشند، اما دادن بیش از حد انها می تواند باعث چاقی شود.
بدانید که چه غذاهای انسانی برای سگ ها مناسب هستند و چه چیزی نیستند. اگر دچار نگرانی درباره وزن یا رژیم غذایی سگ تان شده اید، با دامپزشک خود مشورت کنید.
همچنین آب تازه و تمیز باید همیشه در دسترس او باشد.
مثل اصول نگهداری از هر سگ دیگری ، اگر در مورد تغذیه و مراقبت های سلامتی برای پودل خود دقیق عمل کنید ، میتوانید حیوان خود را سال ها سلامت و سالم داشته باشید.برای رسیدن به این امر باید برنامه ریزی کمی ایجاد کنید.با داشتن یک طرح تغذیه ای اصولی و هوشمند، میتوانید سلامت پودل خود را تضمین کنید.پودل ها حیوانات هوشمندی هستند و زمانی که شما از آن ها مراقبت به عمل می اورید کاملا متوجه می شوند و شگفت زده خوهد شد.

تاریخچه تغذیه ای پودل ها

 پودل به طور معروف در آلمان و به عنوان یک سگ اصیل آلمانی مطرح می شود.، که در آن این نژاد به عنوان Pudelhund شناخته شده است، که به معنای “سگ گودال” است . پودل ها اغلب به شکار و پرورش شکار مشغول بودند.بیشتر شکار پودل ها مربوط به موجودات آبزی بوده است. به همین دلیل پودل ها به عنوان شکارچیان آب شناخته می شدند. پس از گسترش پودل ها تا فرانسه ، پودل ها را به عنوان هم دم شکارچیان و یا سگ شکارچی می شناختند. تغذیه پودل ها بیشتر از موجودات دریایی و ماهی ها به حساب می امد.اجداد پودل ها از انواع ماهیان به عنوان خوراک استفاده می کردند.اما دیده میشد که گاها پودل ها از جانوران کنار برکه های اب نیز برای خوراک استفاده میکردند. برای مثال مرغ روستایی و یا گنجشک ها. خوشبختانه برای پودل های مدرن، غذاهای دریایی هنوز به طور گسترده ای در دسترس هستند و شما می توانید از این غذا ها برای پودل خود استفاده کنید.

مشخصات تغذیه خوب

  یک رژیم غذایی سالم برای مغز شما دارای انواع مختلفی از مواد تشکیل دهنده است. این می تواند شامل اقلام مهم غذایی مانند ماهی و مرغ، همراه با گوشت های دیگر باشد. در کنار این اقلام پروتئین عای گیاهی نیز مانند حبوبات نقش مهمی در سلامت و رشد پودل شما خواهند داشت.
همچنین پودل شما باید برخی از سبزیجات، چربی ها و روغن های سالم و برخی از کربوهیدرات ها مانند سبزیجات نشاسته ای، میوه ها و حتی برخی از دانه ها مانند برنج یا بلغور جو دوسر را در رژیم غذایی خود داشته باشد و روزانه و یا هفتگی دریافت کند. ایجاد مناسب مقادیر هر یک از مواد غذایی به پوودل شما کمک می کند تا به طور کامل زندگی سالم و شادابی داشته باشد

پروتئین، چربی و کربوهیدرات

  به طور کلی، پروفایل تغذیه ای مناسب برای یک سگ سالم شامل تقریبا 50 تا 60 درصد پروتئین، 20 درصد کربوهیدرات و 20 درصد چربی است.
 بسته به وزن پودل، عادت های ورزشی و کلی سلامت، شما باید محاسبه کنید که چه مقدارکل کالری شما باید از پروتئین، کربوهیدرات و چربی باشد. بعد از محاسبه این مقادیر، سپس شما می توانید یک برنامه ریزی دقیق برای تغذیه پودل خود انجام دهید.
 اگر برای پودل خود از غذا های آماده و تجاری استفاده می کنید ، اطمینان حاصل کنید که این غذا ها برای پودل شما شامل تمام مواد غذایی مورد نیازشان هستند. و همچنین به سیستم گوارشی سگ شما می سازند.

مرور کلی

 ارائه غذای مناسب به پودل خود یکی از مهمترین عناصر برای سلامت  نگهداشتن حیوان خانگی شماست.با ارائه برنامه غذایی درست و مقوی میتوانید سگ خود را سالم ، شاداب و همچنین مدت طول عمرش را افزایش دهید. همه چیزهایی که توله سگ شما (و سپس سگ) مصرف میکند و به عنوان تغذیه می خورد، به طور مستقیم بر سلامتی او تاثیر می گذارد. برخی از صاحبان اشتباه بزرگی مرتکب می شوند که یک کیسه غذای تجاری سگ را در حالی که هیچ اطلاعی در مورد مواد تغذیه ای آن و یا محتویاتش داشته باشند خریداری میکنند و به سگ خود می دهند و حتی به این نکته توجه نمی کنند که آیا مواد مورد نیاز حیوان شان را این غذا ها تامین میکنند یا نه .
 موارد زیادی برای درک و بررسی جهت ارائه یک برنامه غذایی مناسب برای سگ تان وجود دارد. برای مثال :
 چقدر باید غذا بخورد؟ چقدر باید پودل خود را تغذیه کنید؟ چه چیزی را باید به برنامه غذایی پودل تان و در چه وقتی اضافه کنید تا بتوانید او را شگفت زده کنید ؟ 
همه این موضوعات در ادامه مطلب بیشتر مورد بحث قرار خواهد گرفت.

توله سگ های جدید – اهمیت تغذیه توله سگ ها

  قبل از اینکه شما حتی پودل را به خانه خود بیاورید، بسیار مهم است که با پرورش دهنده (یا سرپرست مرکزی که از آن سگ تان را میخرید) بحث کنید که دقیقا کدام یک از مواد غذایی که آنها تغذیه کرده اند برای پودل شما تغذیه ای مناسب و مقوی و همچنین با هضم سریع هستند. که این غذا ها باعث ناراحتی معده و مشکلات گوارشی برای پودل تان نشود.
 پرورش دهندگان و پناهندگان به حیوانات غذا را به صورت عمده خرید می کنند و باید سگ های زیادی را غذا بدهند. بنابراین برای انتخاب یک غذای خوب و مفید تحقیقات زیادی می کنند.و بهترین نام تجاری را برای غذا  انتخاب می کنند. شانس خوبی وجود دارد که شما با پرسش از این افراد بتوانید نوع درستی از غذاهای تجاری را براری پودل خود انتخاب کنید.
هر دو غذای قدیمی و غذای جدید را در دست داشته باشید و در طول چهار هفته تغییرات تدریجی داشته باشید. شما می توانید این کار را به روش زیر انجام دهید، مخلوط کردن غذای “قدیمی” با غذای جدید:
 هفته 1: ¾ غذای قدیمی، ¼ غذای جدید
 هفته 2: ½ غذای قدیمی، ½ غذای جدید
 هفته 3 : ¼ غذای قدیمی، ¾ غذای جدید
 هفته 4: سوئیچ کامل به غذای جدید

برای پودل های سن کمتر از 3 ماه: در حالی که هدف شما رشد خوب پودل تان در زمان نوزادی است این دوره ، دوره مهمی به حساب می آید.پس داشتن یک برنامه غذایی درست بسیار مهم است.توله سگ های زیر سه ماهه بیشتر زمان خود را به غذا خوردن مشغول هستند. نکته حائز اهمیت برای این دوره آن است که غذای پودل تان حتما تازه باشد.
توله سگ: با شروع سن  حدودا 3 ماهه، تمام پودل ها باید به طور دقیق و  اندازه گیری شده سه وعده غذایی در روز دریافت کنند که در هر وعده نیز با توجه به وزن سگ تان مقدار غذایش تعیین می شود.
 سگ های بالغ و بزرگ سال : هنگامی که یک توله سگ به سگ بالغ تبدیل می شود ،  این لزوما به این معنی نیست که او به طور ناگهانی فقط یک وعده غذایی در روز داده شود. سگهای کوچکتر مانند پودلهای اسباب بازی و مینیاتوری ها اغلب با دادن  دو وعده غذایی در روز بهتر رشد می کنند.

 طبق همه استانداردهای موجود در مورد تغذیه پودل ها ، این سگ ها نسبت به حذف وعده شان خود تحمل بیشتری دارند. بنابراین زمانی که به بلوغ رسیدند و خواستید تنها یک وعده غذایی به آن ها بدهید ، نهار را نگه داشته و شام را حذف کنید. می توانید یک وعده غذایی را به دو وعده تقسیم کرده و در نهار و شام به پودل خود بدهید.
 برای سگ هایی که در طول روز تنها در خانه به سر میبرند ، صبحانه وعده ی غذایی مهمی به حساب می آید و مانع از ان می شود که سگ تان منزوی بشود.همچنین انرژی شروع روز جدید را به سگ تان می دهد. و حتی جنبه درمانی دارد. اگر پودل تان صبح خود را با انرژی شروع کند، می تواند در طول روز آموزش ببیند و یا با اسباب بازی های مختلف بازی کند.همچنین تمرکز حیوان برای یادگیری نیز بیشتر است.

اسنک

 اسنک ها باید به عنوان پاداش برای توله سگ هایی که در حال یادگیری اسباب بازی ها و یا دستورات هستند، جایزه های خوبی به حساب می آیند. اسنک ها را برای همچین مواقعی نگه دارید .
اگر به این پیشنهاد که برای تشویق پودل خود به او اسنک بدهید را میخواهید عملی کنید، به این نکته توجه داشته باشید که برای تشویق سگ های بزرگ سال از اسنک هایی با حجم کم استفاده کنید.

دانستنی های جامع تر در مورد تغذیه سگ نژاد پودل

 

چه مواد غذایی برای پودل شما مفید و چه موادی مضر هستند؟

بسیاری از نژادهای پودل دارای حساسیت به مواد غذایی هستند.خیلی از این مواد غذایی حساسیت زا در بسیاری از مارک های تجاری یافت می شوند. این مواد شامل طعم دهنده های  مصنوعی، رنگ آمیزی مصنوعی و نگهدارنده ها می باشد. این مواد شیمیایی می تواند طیف وسیعی از مسائل شامل آلرژی و ناراحتی های گوارشی را ایجاد کند. مسئله دیگری که در مورد غذا های تجاری با مارک های مختلف مطرح است ، وجود موادی در غذا است که ماهیت های مشکوک دارند و صرفا جهت پر کردن پاکت های غذایی و بالا رفتن حجم غذا های تجاری استفاده می شوند و ارزش غذایی آن ها بسیار کم و جتی صفر است. بنابراین در هنگام انتخاب غذا های تجاری حتما برچسب غذایی آن ها را با دقت مطالعه کنید و مواد تشکیل دهنده هر کدام را بررسی کنید. فرآورده های گوشتی بخش هایی از حیوانات کشتار شده هستند که “استانداردهای” انسان  آن ها را “زباله” می داند؛ این فراورده ها شامل ریه ها، پوشش معده، کلیه، استخوان و روده حیوانات می شود. گوشت رنده شده گوشت “تمیز” است که می تواند به صورت قانونی از حیوانات بیمار انتخاب شده باشد، یا حیواناتی که در تصادفات و حتی جاده ها می میرند.
 سرانجام، پرکننده ها اغلب به این غذاها اضافه می شوند که ارزش غذایی ندارند. برخی مواد دیگر که در این غذا های تجاری امکان دارد وجود داشته باشد ، اتصال دهنده ها هستند. موادی که میتوانند به غذا ها حجم دهی کنند ولی هیچ خاصیت و ارزش غذایی ندارند. برخی از این مواد را نام می بریم : گلوتن گندم، گلوتن ذرت، برنج نان (یک نسخه ارزان قیمت برنج واقعی)، محلول های تخمیر دانه و محصول سیب زمینی (یک نسخه از سیب زمینی های درجه سوم) است. به این دلایل، مهم است که دقت در انتخاب خود  کنید که با چه غذایی میخواهید پودل خود را تغذیه کنید. اگر میخواهید که یک برند خوب و ارزشمند را در تولید غذاهای تجاری و آماده به شما معرفی کنیم ، ما برند Orijen را پیشنهاد می کنیم. Orijen یک غذای عالی است که شامل گوشت های واقعی مانند غذای مرغ (گوشتی متراکم است که دارای پروتئین بالا است)، بوقلمون، شاه ماهی، سیب زمینی واقعی، نخود فرنگی، تخم مرغ، هویج و سایر مواد سالم مانند میوه هایی که دارای خواص پروبیوتیک هستند.

 یکی دیگر از گزینه های خوب آشپزی خانه است. با استفاده از این روش تغذیه، شما می توانید هر عنصر را کنترل کنید و از مزایای مهم این نوع تغذیه ،حذف کامل مواد شیمیایی (طعم دهنده ها، رنگ آمیزی و نگهدارنده ها) است. تغذیه سالم برای یک پودل و یک رژیم غذایی سالم از غذاهای سالم، اغلب می تواند آلرژی غذایی را حل کند. شما باید در تهییه غذا برای حیوان تان این مواد را در غذا او جای دهید. موادی مانند مخلوط پروتئین، دانه های سالم، سبزیجات و میوه ها را داشته باشید. ارگان های حیاتی و همه ساختمان فیزیکی سگ ها با تغذیه سالم میتواند بهترین عملکرد را داشته باشد.ارگان هایی مانند کبد، کلیه و مغز از این گروه هستند.
 گوشت لاغر – سینه مرغ سفید، بوقلمون، ماهی و نخود فرنگی پروتئین عالی و غذاهای سالم و معمولی را همه پودل ها را دوست دارند .
 سبزیجات – غذاها می توانند هویج کوچک(خام هویج برای دندان هایشان مناسب نیست و هویج بخار پز شده یا آب پز برای وعده های غذایی مناسب تر است)، اسفناج، لوبیای رشته ای، نخود فرنگی و کدو سبز از دیگر سبزیجات مفید برای تغذیه پودل ها است . توصیه می شود از هسته ذرت استفاده نکنید.
 نشاسته / دا نه ها – برخی از سگ ها به دانه ها حساسیت دارند، هرچند که بسیاری از آنها این مشکل را ندارند .   
 میوه ها – موادی غنی  شده با ویتامین ها و خواص آنتی اکسیدان هستند که ، سگ ها نیاز به  آن ها دارند.برخی از میوه های پر خاصیت میتواند به غذای آن ها  اضافه شده به وعده های غذایی افزوده شود .مانند تمشک، زغال اخته، موز و خربزه.
 اضافی – تخم مرغ حتی با پوست و برخی غذاهای دیگر مانند پنیر خامه ای ماست سفید و ساده نیز از غذا هایی هستند که به مقدار کم میتوانند در وعده های غذایی به کار روند.  
 توجه: سگ ها می توانند از سیر در مقدار کم استفاده کنند. نمک در مقدار کم نیز برای سگ ها نا مناسب نیست و حتی به عنوان یک ماده ضد انعقاد طبیعی نیز عمل می کند.

مکمل ها

  ارائه یک مکمل روزانه ویتامین و مواد معدنی می تواند به شما اطمینان دهد که پودل شما ویتامین های کافی دریافت می کند؛ اگر چه این نمی تواند برای کمبود مواد غذایی کم کیفیت  موجود در غذا ها جبران مناسبی باشد .هیچ چیز جای مواد غذایی با کیفیت را در رژیم غذایی حیوانات نمیگیرد. یکی از مکمل هایی که میتوانید به پودل خود بدهید مکمل های امگا و اسید های چرب هستند که به حفظ سلامت و شادابی پوست حیوان شما کمک میکند.
اگر یک پودل دارای یک مسئله بهداشتی خاص مانند چرکی شدن پاتلا و یا دیسپلازی هیپ، باشد مکمل هایی که میتواند سلامتی را ارتقا بدهد برای التیام و بهبود او پیشنهاد میشود. گلوکوزامین یکی از مکمل های مفید برای این سگ ها میباشد. همچنین یک مکمل موثر است.

چقدر باید به پودل خود غذا دهیم ؟

  این سوال، اولین سوالی است که در بین همه صاحبان پودل ها مطرح است . پاسخ ما به این سوال این است : مقدار غذایی که پودل تان میدهید بستگی به نوع غذایی است که برای تغذیه حیوان خود انتخاب میکنید.برای مثال این که از غذا های خشک استفاده میکنید یا از غذاهای تر و یا اینکه از غذاهایی با کیفیت بالا استفاده میکنید یا غذاهایی که کیفیت کمتری دارند و مواد تشکیل دهنده آن الزاما از مواد درجه اول و مرغوب نیست .با توجه به تمامی این نکات میزان تغذیه پودل شما میتواند بین 1-2 فنجان متغیر باشد.زیرا برخی از غذا ها کالری های کمتر و برخ پر کالری تر هستند . علاوه بر این، سن دقیق تولد، وضعیت سلامتی پودل تان ، سطح فعالیت و متابولیسم فردی سگ تان ، همه از عواملی هستند که با توجه به میزان آن ها میتواند مقدار غذای سگ تان تعیین شود. سگ خاصی که نیاز به خوردن دارد، ترکیب می شود. روش دقیق تر برای محاسبه میزان غذایی که به حیوانمان می دهیم روش کالری شماری است . این روش ، روش خوبی است ولی محدودیت هایی را شامل می شود که شاید مهم ترین آن ها صرف زمان زیاد است. زیرا زمان زیادی می برد تا شما بتوانید میزان کالری دو وعهده غذایی سگ تان را حساب کنید و شاید این موضوع برای تان حوصله سر بر و خسته کننده باشد. این است که با شمارش کالری بپردازیم، با این حال این محدوده را نیز دارا می باشد و برای صاحبان صرف زمان زیادی صرف می شود تا کالری ها را در هر دو وعده وعده غذایی محاسبه کند. با احتساب این موارد اگر خواستید از این روش استفاده کنید به این نکات توجه داشته باشید : ، توله سگ ها نیاز به کالری بیشتری برای هر پوند از  وزن بدن دارند و پس از آن بزرگسالان (هر کدام از 40 تا 55 کالری به ازای هر پوند در مقایسه با سگ های بالغ در 35 تا 45 کالری در هر پوند از وزن شان ) و سالمندان که سوخت و ساز بدن شان کاهش پیدا میکند نیز مقدار کمتری کالری نیاز دارند. (40 کالری در هر پوند ) این اعداد می توانند تا 20٪ متفاوت باشند. ساده ترین روش برای محاسبه  مقدار تغذیه مناسب پودل شما، مقدار مناسبی است که در  دستورالعمل های تغذیه ای بر روی جلد غذا های تجاری و آماده نوشته شده است.این دستور العمل ها میزان غذا لازم برای حیوان شما را در اختیارتان میگذارد. نام تجاری شما انتخاب کرده اید را بخوانید، مطمئن باشید که در آنچه که در طول روز به شما ارائه می دهد، فاکتور دارد. لازم به ذکر است که بسیاری از علامت های  غذایی تجاری نیز به این مسئله مهم که میزان سطح فعالیت سگ تان است توجه کرده اند و مقادیر غذا را بر حسب میزان فعالیت روزانه حیوان تعیین کرده اند .
حال اگر شما به هیچ کدام از روش های فوق نتوانسته اید مقدار غذا پودل خود را تعیین کنید با روش های سنتی نیز می توانید تا حدودی این کار را انجام دهید. مثلا می توانید با میزان یک چهارم فنجان شروع کنید و به سگ تان غذا دهید و به این نکته توجه کنید که بعد از تغذیه آیا قادر به انجام فعالیت های روزانه و بازی و … هست یا نه . اگر دیدید که سگ تان نیاز بیشتری برای غذا خوردن دارد می توانید این وعده ها را افزایش دهید. همچنین در دوران رشد و نمو نیز ارز مقدار بیشتری غذا استفاده کنید.اگر سگ شما به سمت میان سالی  و پیری می رود تغذیه او را باید کم کنید.
مقدار غذا ممکن است نیاز باشد که تنظیم شود. سگ ها به طور کلی در زمستان بیشتر غذا می خورند و در تابستان کمتر غذا می خورند، سگ ها با مشکلات بهداشتی ممکن است اشتهای کمتری داشته باشند و یا سگ هایی که در روند بیماری و معالجه و درمان هستند ، ممکن است نیاز به غذای بیشتری برای به دست آوردن انرژی برای التیام داشته باشند.

Call Now Button