Skip to content
tibet

جدول معرفی نژاد سگ ماستیف تبت

کشور محل ثبت تبت
اندازه بزرگ و عضلانی
وزن نرها: (50-80) کیلوگرم
ماده ها: (38-63) کیلوگرم
قد نرها: (60-65) سانتی متر
ماده ها: (55-60) سانتی متر

سازگاری
توان زندگی در آپارتمان

این سگ ها برای زندگی آپارتمان توصیه نمی شود. به دلیل ماهیت آنها و اندازه بزرگ شان زندگی در مکان کوچکی برای آنها دشوار است و باید در خانه های بزرگ با حیاط مناسب و حصار کشی شده زندگی کند.

میزان سر و صدا

از سگ های بسیار پر سر و صدا است.

سازگاری با کودکان

ماستیف تبتی نژاد خوبی برای ارتباط برقرار کردن با کودکان است هرجند میتوانید آن ها را از تولگی با کودک خود بزرگ کنید تا به نهایت سازگاری خوذ برسند .

سازگاری با گربه ها
سازگاری با دیگر سگ ها
نیاز به فعالیت روزانه

این سگ نیاز به فعالیت بدنی زیادی ندارد ولی هر روز باید او را به یک پیاده روی طولانی ببرید.

نیاز به رسیدگی های بهداشتی

در معرض چاقی و مشکلات چشم و صرع و بیماری های تیرویید هستند .

نیاز به مراقبت و نگهداری

ماستیف تبتی نیاز های مراقبتی و ارایشی بهداشتی بسیار زیادی دارد. پوشش آن ها نیاز به این نو رسیدگی ها را زیاد میکند. حمام را میتوانید حتی هر ماه یک بار نیز انجام دهید. هر هفته با یک برس میتوانید بدن او را شانه کنید.مو های بلند جلو صورت باید مدام کوتاه شوند تا به چشم ها نرسند زیرا باعث عفونت چشم میشوند.

هیپوآلرژیک ندارد
نیاز به بازی و توجه
ریزش مو

ریزش مو در این نژاد زیاد است. 

یادگیری و هوش
غریبه دوستی
توانایی سگ نگهبان شدن
مدت زمان عمر به صورت متوسط 10-14سال

تاریخچه سگ نژاد ماستیف تبت

همان طور که از نام آن پیداست پیشینه این نژاد به کشور تبت برمیگردد.
مشکلات ژنتیکی و آلرژی‌های این نژاد باعث شده است که این گونه جانوری کمیاب باشد. پیشینه این نژاد را سگهای تبتی همانند ماستیف ها و مولوسرها تشکیل می دهند. منشا پیدایش ماستیف تبتی به 1100 سال پیش از میلاد مسیح بر می گردد.این سگ جز گروه سگ های کاری می‌باشد و از گذشته از ان برای نگهبانی استفاده می شده است.نگهبانی از خانواده،گله و….
 در سال 1800 میلادی یک قلاده از این نژاد به ملکه ویکتوریای انگلستان اهدا شد و باعث شد این نژاد به اروپا راه یابد.
ماستیف تبتی در سال 1970 میلادی از هندوستان، نپال و افغانستان به ایالات متحده آمریکا برده شد. جالب است که امروزه این نژاد در تبت کمیاب است و در انگلستان و آمریکا جمعیت آن رو به رشد است.انجمن ماستیف تبتی در آمریکا در سال 1974 شروع به فعالیت نمود و در سال 2006 برای اولین بار در کنل کلاب امریکا به ثبت رسید.


ماستیف تبتی این سگ بزرگ نگهبان در افسانه ها همیشه همراه با مردم هیمالیا و در کوه ها و دشت های آسیای مرکزی بوده است. سوابق دقیقی از پیشینه او وجود ندارد ولی جایگاه ویژه ای برای این سگ تبتی قائل می شوند. آنها توسط بسیاری به عنوان پایه و اساس پیدایش مدرن ترین و بزرگ ترین نژاد های کاری در نظر گرفته شده اند.
اولین نوشته ها در مورد این سگ بزرگ در حدود 1100 سال قبل از میلاد در چین وجود داشته است. جمجمه این سگ های بزرگ تاریخ از سنگ و برنز ساخته شده است. طی نظریه هایی امروزه بر این باورند که اجداد امروز ماستیف به همراه ارتش آشوریان و ایرانیان و یونانیان و رومیان در طی جنگ ها جا به جا شده است و بعد از آن در طی سفر چنگیز خان مغول به غرب و اروپا راه یافته است. در طول این قرن ها اعتقاد بر این بوده است که این سگ تبتی در دره کوه های هیمالیا به توسعه و رشد خود ادامه داده و در انجا به حیوانات بسیار با ارزشی توسط مردم تبت تبدیل شده است.
امروزه در تبت و نپال و هیمالیا پیدا کردن یک سگ ماستیف تبتی خالص سخت است .در کاروان های تبتی و هم چنین معامله گران سگ از این نژاد برای دفاع در برابر شکارچیانی مانند گرگ و پلنگ استفاده می کنند.برخی دیگر هم به عنوان سگ نگهبان از ان استفاده می کنند.
در سال 1847 نایب السلطنه هند با ارسال یک “سگ بزرگ از تبت” به نام “Siring” به ملکه ویکتوریای انگلستان باعث گسترش این نژاد در اروپا شد و در سال ۱۸۷۳ اولین باشگاه مربوط به این نژاد در اروپا تشکیل شد.
دو سگ تبتی دیگر در سال 1874 توسط سپس شاهزاده ولز (بعدها شاه ادوارد هفتم) به انگلستان اورده شدند و در کاخ الکساندرا در دسامبر 1875 به نمایش گذاشته شدند.
 از آن پس تا سال 1928  واردات این نژاد به انگلستان و اروپا خیلی کم بود و در سال 1928 سرهنگ بیلی به همراه همسرش چهار ماستیف تبتی را با خود به اروپا اوردند. سرهنگ بیلی به عنوان افسر سیاسی در هند و نپال و تبت در حال انجام وظیفه بود و بعد از مهاجرت شان به اروپا با خود این سگ ها را اوردند. در سال 1931 خانم بیلی انجمن سگ ماستیف تبتی را در انگلستان ثبت کرد و رسما این نژاد را استاندارد سازی کرد.
از جنگ جهانی دوم تا سال 1976 ظاهرا هیچ واردات شناخته شده ای از این نژاد از نپال و یا هند به انگلستان انجام نشده است. پس از سال 1976 چند ماستیف تبتی وارداتی به انگلستان از کشورهای مختلف وارد شدند و این نژاد به رسمیت شناخته شد.
همان طور که در ابتدا ذکر کردیم در اواخر سال 1950 دو ماستیف تبتی از تبت به رئیس جمهور ایالات متحده آمریکا تقدیم شد. سپس در سال 1970 چندین ماستیف تبتی از نپال و هند به ایالات متحده آمریکا وارد شدند. این نژاد به خوبی به زندگی در آب و هواهای مختلف عادت کرده و در ایالات متحده آمریکا نیز به خوبی به رشد و توسعه خود ادامه داد. ماستیف تبتی به عنوان یک همدم و محافظ خوب برای خانواده ها به زندگی خود ادامه داد.
ماستیف تبتی در طول سال ها ارتباط نزدیکی با انسان ها داشته است و در کارها همیشه کمک خوبی برای انسان ها بوده! از او به عنوان یک نگهبان گاو و گوسفند استفاده می شده !
انسان همیشه نیاز به یک محافظ داشته و ماستیف یک قاتل برای دشمنان بوده است. این نژاد با خلق و خوی خوب خود ،قدرت ابتکار و شهامت و بی باکی ، صبر و وفاداری و نجابت زیادش جای خود را در قلب انسان ها باز کرده است.

خصوصیات ظاهری سگ نژاد ماستیف تبتی

وزن در نرها: (۵۰-۸۰) کیلوگرم و در ماده ها: (۳۸-۶۳) کیلوگرم است .
ارتفاع در نرها: (۶۵) سانتی متر و در ماده ها: (۶۰) سانتی متر است.
ماستیف تبتی سگی غول پیکر است به طوری که در نگاه اول شاید نتوانید تشخیص دهید که او یک سگ است یا شیر!
ماستیف تبتی سگی سنگین وزن و پوشیده از مو است که همین پوشش زیاد او باعث می شود که ابهت این نژاد چندین برابر شود . این نژاد غول پیکر و تنومند است. سر او پرچین و چروک و پهن و گردنش عضلانی است. است. ماستیف تبتی پوزه ای پهن داشته و دارای بینی بزرگ و سیاه رنگ است. معمولاً لب بالا، لب پایین را می پوشاند. رنگ چشم های این نژاد در رنگ های قهوه ای تیره تا روشن دیده می شود.
ماستیف تبتی در لایه رویی دارای پوشش موی بلند و ضخیم و در زیر دارای لایه نرم و پشمی است. پوشش موی او صاف است و هرگز به صورت مجعد و موج دار دیده نمی شود.
در قسمت گردن و شانه و دم موهای ضخیم یال مانند دارد که او را شبیه شیر می کند و به همین دلیل لقب شیر سگ به او داده اند. گوش های این نژاد افتاده و آویزان هستند. کمر او صاف و دم به صورت حلقه بر پشت قرار دارد. پنجه ها در این‌نژاد گرد و مانند پنجه گربه می باشد و معمولاً در بین پنجه ها مو وجود دارد.
رنگ هایی که در این نژاد دیده می شود عبارت اند از: مشکی، قهوه ای، طلایی و آبی، با یا بدون خال قهوه ای !
برخی از سگ ها در این نژاد دارای خال های کوچک سفید در قفسه سینه و پا ها هستند اما نباید در قسمت های دیگر بدنش خال ببینیم.

نیازهای آراستگی ماستیف تبتی:

ماستیف تبتی ریزش موی کمی دارد و ممکن است مانند نژادهای دیگر در برخی فصول ریزش مویش متفاوت باشد. برس زدن موهای او یک تا سه بار در هفته برای حذف موهای مرده و یا سست شده ضروری است. استحمام معمولا ماهی یک بار نیاز است.
 مسواک زدن برای ماستیف تبتی دو یا سه بار در هفته توصیه می شود.
بررسی گوش سگ باید به صورت هفتگی انجام شود و با مشاهده هر گونه نشانه ای از التهاب و عفونت و یا تجمع موم باید سریعا به ان رسیدگی شود. تمیز کردن گوشه داخلی چشم به صورت روزانه و با یک لیف حمام مرطوب برای به حداقل رساندن عفونت های چشم ضروری است.
تمیز ماندن پوست اطراف مقعد نیز ضروری است.
نظافت سگ شما به شما کمک می کند تا به بررسی پوشش سگ خود و سلامت دندان و چشم و گوش و ناخن های او بپردازید.
هم‌چنین شما باید دهان و بینی و چشم او را به دقت نگاه کنید و اگر علایمی هم‌چون زخم، خارش، علائم عفونت مثل قرمزی، حساسیت به لمس، التهاب روی پوست را در بینی، دهان، چشم او دیدید ان را به دقت بررسی کنید و در صورت لزوم به دامپزشک اطلاع دهید.

خصوصیات اخلاقی سگ نژاد ماستیف تبتی

این نژاد بسیار باهوش، مستقل ،باوفا و وابسته به انسان است. ماستیف تبت با توجه به اندازه اش می تواند در آپارتمان هم نگه داری شود. این‌نژاد در داخل خانه سگی  آرام می باشد،اما شما نباید او را در خانه تنها بگذارید .
این نژاد به ورزش و فعالیت روزانه اختیاج دارد و اکر شما نمی توانید او را برای این کار همراهی کنید، ممکن است این نژاد برای شما مناسب نباشد.
پیاده روی های روزانه می تواند بهترین انتخاب برای او باشد اما شما باید حتما در هنگام پیاده روی و بیرون از منزل او را با قلاده کنترل کنید تا به غریبه ها آسیبی نرساند.
ماستیف تبتی هم باید از سنین پایین اجتماعی شود در غیر این صورت او می تواند نسبت به سگ های دیگر و غریبه ها حالت تهاجمی به خود بگیرد.
ماستیف تبتی با کودکان رابطه خوبی دارد و اگر با آنها بزرگ شده باشد، به خوبی با آنها رفتار می کند. اما همان طور که ذکر شد این نژاد به دلیل ماهیت محافظی که دارد ممکن است به بچه های کوچک آسیب برساند، بنابراین شما نباید آنها را در خانه با فرزندان کوچک تان تنها بگذارید.
مهم است که شما وقتی یک توله سگ می خرید،آن را از یک پرورش دهنده مطمئن که گواهی عدم سوء پیشینه سلامت برای والدین او دارد ،خریداری کنید. قیمت سگ ماستیف تبتی بسته به اصیل بودن آن تا ۱۲۰ میلیون تومان هم قیمت گذاری شده است! شما برای فهمیدن اصیل بودن نژاد خریداری شده باید ان را به کارشناس مربوطه در دامپزشکی نشان دهید و با او مشورت کنید.
شجاع، نترس و آرام است. او به دنبال جلب رضایت صاحبش است.ماستیف تبتی یک سگ چوپان و نگهبانی ایده آل برای شما است. توانایی مقابله با حیوانات وحشی مانند گرگ، پلنگ و …را دارد.
صاحب ماستیف تبتی باید با اراده و با اعتماد به نفس باشد و بتواند نقش رهبری خودش را به او بفهماند در غیر این صورت او به سگی لجباز و تهاجمی تبدیل می شود . ماستیف تبتی به یک صاحب با تجربه نیاز دارد. این نژاد به دلیل ویژگی های خیلی خوبش محبوب شد و اکنون نوع خالص آن کمیاب است و بسیار گران قیمت می باشد. ماستیف تبتی سگی قد بلند با وزنی حدود ۵۰-۸۰ کیلوگرم دارای ظاهری غول پیکر و با شکوه است. اگر شما می خواهید یک سگ آرام و صبور داشته باشید که آماده برای انجام بسیاری از تکالیف باشد این نژاد انتخاب بسیار خوبی می باشد.
ماستیف تبتی سگی آرام است که مراقب و محافظ خانواده و دیگر حیوانات خانگی آنها می باشد. او دارای یک ماهیت مستقل بوده و نسبت به غریبه ها مشکوک است و این بخاطر ویژگی نگهبان بودن اوست که تمایل دارد از خانواده خود محافظت کند. این نژاد به اندازه کافی مستقل است و می تواند در خانه تنها بماند و در حالی که صاحبان در محل کار هستند او با سگ دیگری به عنوان یک همراه و همدم در خانه می ماند

 

.

سازگاری با کودکان و دیگر سگ ها در ماستیف تبتی

ماستیف تبتی برای خانواده هایی مناسب تر است که کودکان کوچک در خانه ندارند زیرا ممکن است ناخواسته در حین بازی به کودک شما صدمه بزند.
هم چنین اگر شما در خانه کودک دارید باید او را درست آموزش دهید تا رفتار مناسب با سگ داشته باشد و او را تحریک نکند مثلا از کشیدن داد و فریاد در کنار او خودداری کنند.
شما باید همیشه هر نوع فعالیت بین سگ ها و کودکان خردسال را کنترل کنید.
ماستیف تبتی نسبت به سگ های دیگر حالت تهاجمی ندارد، ولی ممکن است گاهی نسبت به سگ های کوچکتر از خودش گارد بگیرد،این نژاد اگر درست آموزش ببیند حتی می تواند با حیوانات دیگر مانند گربه ها هم همبازی شود.

نیازهای فعالیتی در ماستیف تبتی

ماستیف تبتی به پیاده روی روزانه نیاز دارد. در هنگام پیاده روی دقت کنید که او را با قلاده کنترل کنید. شما باید مراقب باشید که عضلات، مفاصل و استخوانهای سگ در حال رشد نباید بیش از حد تحت استرس ناشی از فعالیت بدنی زیاد قرار گیرد.
ماستیف تبتی در بلوغ دارای سطح فعالیت کم است اما توله سگ های این نژاد فعال هستند و نیاز به فضای کافی و مناسب برای تامین نیاز های فعالیتی خود دارند.
بهترین راه حل مناسب برای او یک خانه با حیاط بزرگ است که با حصار مناسب پوشیده شده است.

آموزش به ماستیف تبتی

در حالی که ماستیف تبتی محافظ خوبی برای خانواده است هم چنین بهترین انتخاب برای یک صاحب سگ تازه کار می باشد. او نیاز به کسی دارد که می تواند راهنمای خوبی برای او باشد و در امر آموزش او هرگز از زور و ظلم و ستم استفاده نکند .او یک شخصیت متفکر و مستقل دارد که به آموزش های مداوم به خوبی پاسخ می دهد.
شروع آموزش به او باید به زودی آغاز شود و زمانی که او یک توله سگ است تحت آموزش قرار بگیرد و به این ترتیب او کاملا قابل کنترل است.استفاده از کلاس های آموزش سگ به خصوص اگر یک مربی آشنا به رفتارهای ماستیف تبتی وجود داشته باشد بسیار مفید است.برای دریافت بهترین نتیجه در امر آموزش ماستیف تبتی شما باید از تقویت مثبت و تکنیک هایی مانند ستایش و دادن مواد غذایی به عنوان پاداش و.. استفاده کنید و هرگز از زور استفاده نکنید.
برای جلوگیری از ترسو شدن و بیش از حد مشکوک شدن ماستیف تبتی خود شما باید او را از سنین پایین با هر چیز جدید و متفاوتی آشنا کنید. خرید یک توله سگ ماستیف تبتی از یک فروشنده و پرورش دهنده معتبر که تضمین می کند که آنها را در معرض بسیاری از چیزهای مختلف از جمله مناظر و صداها و همچنین مردم قرار داده است بسیار کمک کننده است.
قبل از اینکه آنها را به خانه جدید خود بیاورید مطمئن شوید که واکسن خود را دریافت کرده باشد, بعد از این که او را به نزد خود اوردید باید ادامه معاشرت ماستیف تبتی خود را در طول زندگی اش ادامه دهید و او را با توله سگ های دیگر ،دوستان و همسایگان و…در گردش به مغازه های محلی و محل های کسب و کار و پارک و ….ادامه دهید.
 تنها راهی که او می تواند یاد بگیرد که چه چیزی طبیعی است و چه چیزی  واقعا یک تهدید است.

اصول نگهداری و مراقبت از ماستیف تبتی

ماستیف تبتی یک بار در سال ریزش مو ی زیاد دارد.پوشش موی او بلند و متراکم است .برس زدن و حمام به کاهش این ریزش مو کمک می کند.
نژادهای مختلف ریزش موهای متفاوتی دارند: برخی ریزش فصلی دارند, در حالی که برخی ریزش موی در طول سال دارند. این بستگی به نوع پوشش آن دارد.
برای ریزش موی سگ ها مهم است که موهای آنها را با برس مناسب گاهی اوقات در هفته شانه بزنید و یا گاهی اوقات روزانه این کار را انجام دهید مخصوصا در طی دوره های سنگین ریزش مو!
حتی اگر ریزش موی سگ شما زیاد نیست باز هم مهم است که آنها را به طور منظم برس بکشید!
انتخاب یک برس برای سگ خود می تواند به شما در روند نظافت او کمک زیادی کند .
شما می توانید با انجام این‌ کار باعث شل شدن موهای مرده و رشد موی جدید او کمک کنید.
ابتدا با برس روی پوشش موی او در خلاف جهت رشد مو بکشید و موهای مرده را حذف کنید و سپس قلم مو را در جهت رشد مو روی پوست او بکشید . تکرار این فرآیند چند بار باید انجام شود،این کار به توزیع روغن های طبیعی پوست او در سراسر پوشش اش کمک می کند.
برای بسیاری از صاحبان سگ حمام بردن حیوان خانگی می تواند دشوار باشد،برای تعیین اینکه چگونه و چقدر باید سگ خود را به حمام ببرید سوالات زیادی مطرح است. حقیقت این است که پاسخ این سوال بستگی به بسیاری از چیزها دارد.
بر اساس نژاد ،شیوه زندگی, بلندی مو و نوع پوشش این مسئله متفاوت می شود.
این نژاد به دلیل پوشش موی بلند خود خیلی نیاز به حمام مرتب دارد .
شروع آموزش اولیه سگ و سازگار کردن او با شرایط زندگی شما یک کلید بزرگ موفقیت است.
صحبت کردن با پرورش دهنده سگ ها و شنیدن توصیف دقیق رفتارها و شخصیت سگ ها و آنچه شما دنبال آن هستید ،برای کمک به انتخاب یک توله سگ بسیار مهم است. پرورش دهندگان با شناخت کامل از یک توله سگ می توانند بطرز عجیبی توصیه های سازنده ای بکنند.
بسیاری از آنچه شما می توانید با انجام آن ها به نگه داشتن سگ خود کمک کنید بسیار آسان است و به راحتی می توانید او را خوشحال و سالم نگه دارید. شما باید با کنترل رژیم غذایی او , مطمئن شوید که او غذاهای سالم و مقوی می خورد.هم چنین ورزش به طور منظم ،مسواک زدن دندان های او و برس کشیدن موهایش به سلامت او بسیار کمک می کند.معاینات و واکسیناسیون نیز ضروری است که برای او  توصیه می کنیم .ما برای او “چک آپ” و تست های روتین سالیانه برای غربالگری بیماری ها را توصیه می کنیم. یکی دیگر از مراقبت های لازم برای حیوان خانگی تان ثبت نام برای بیمه سلامت او است. بیمه بهداشت و درمان کمک خواهد کرد که شما از نظر هزینه های بیماری های احتمالی به مشکل برنخورید.
تمیز کردن گوش هم به صورت هفتگی باید انجام شود.
با پیاده روی روزانه و جلسات بازی کوتاه نیازهای فعالیتی او را تامین کنید و این گونه او را به یک سگ خانگی خوب تبدیل کنید.

نگه داشتن رژیم غذایی سگ تان در یک رژیم خوب و متعادل با کیفیت بالا و مناسب برای سن او بسیار مهم است.
ورزش سگ تان را هم به طور منظم انجام دهید اما بیش از حد نباشد.
پلاک هایی که توسط میکروب ها روی دندان ها به وجود می آیند می توانند،بوی ناخوشایندی ایجاد کنند.
پس از اینکه شما دندان های سگ تان  را به صورت حرفه ای تمیز کردید،باید رژیم تغذیه ای خاصی را که برای حفظ سلامت دندان ها نیاز است رعایت کنید و هم چنین مسواک زدن منظم نیز خیلی کمک می کند.
شما می توانید یک یا دو بار در هفته برای رفع جرم های دندان سگ خود از یک خمیر دندان سگ استفاده کنید. از مسواک نرم و ترجیحا مسواک نرم کودک استفاده کنید. بیماری پریودنتال که عفونت بین لثه و دندان است، بعضی اوقات دندان های سگ را تحت تاثیر قرار می دهد
 اغلب، در اثر عفونت پريودنتال سگ دندانش را از دست می دهد.عفونت ها احتمالا می توانند به سایر نقاط بدن او نیز نفوذ کنند.
تعدادی از مشکلات بهداشتی و تغییرات رفتاری که سگ های مسن تر را تحت تاثیر قرار می دهند، وجود دارد، بنابراین صاحبان سگ ها  باید این ها را بدانند تا بدانند چگونه بهترین ها را برای سگ شان در نظر بگیرند و در سال های طلایی همراهی با سگ شان احساس خوبی داشته باشند.
مهم است که از مسائل مربوط به مسائل بهداشتی سگ های مسن مطلع شوید و مراقبت های خوبی داشته باشید و اگر سگ شما هیچ بیماری یا حادثه ای بزرگ در طول زندکی اش نداشته باشد، باید با خوشحالی تا سن متوسط   و بزرگسالی زندگی کند.
اینکه سگ شما چه مدت زندگی می کند به نژاد او بستگی دارد. ماستیف تبتی به طور متوسط ۱۰-۱۴ سال عمر می کند.
در پیری فعالیت های عمومی کاهش می یابد.
خواب او بیشتر و عمیق تر می شود.
علاقه اش را به فعالیت های خانوادگی از دست می دهد و اشتیاق کمتری برای پیاده روی های طولانی مدت دارد!
 یبوست در سگ ها در تمام سنین رخ می دهد که اگر یک رژیم غذایی فاقد فیبر داشته باشند اتفاق می افتد. سگی که دچار یبوست شده روده هایش به طور منظم کار نمی کند و مدفوعش خشک شده و مدفوع کردن سخت می شود.این مشکلی است که آسان درمان می شود. به سادگی با قرار دادن یک رژیم غذایی با فیبر بیشتر و آب بیشتر این مشکل حل می شود.
همیشه سگ های خود را هر روز در وعده های تعیین شده تغذیه کنید و همیشه سگ های خود را در هنگام غذا خوردن در جای مشخصی قرار دهید و ظرف مشخصی برایش تعیین کنید زیرا این باعث تشویق او به غذا خوردن می شود.
اطمینان حاصل کنید که همه اعضا خانواده همین رفتار را با او ‌داشته باشند و همچنین هنگامی که مهمان دارید برنامه او از این قاعده خارج نیست.
مواد غذایی تشکیل دهنده غذای توله سگ به طور کلی دارای پروتئین بالا است و غنی شده با ویتامین ها، مواد معدنی و چربی های ضروری برای رشد است، اما مواد تشکیل دهنده در بین مارک های مختلف می توانند به شدت متفاوت باشند. شرکت های تجاری غذای توله سگ ها باید اطمینان حاصل کنند که محصولاتشان مطابق با استانداردهای مواد مغذی برای رشد ان ها هستند و اغلب آنها را انجام دهند، اما در حالی که برخی از شرکت ها واقعا بالاتر از این استانداردها هستند، برخی دیگر صرفا حداقل استانداردهای مواد مغذی را برآورده می کنند.

 

محل زندگی توله ها باید تمیز و کاملا خشک باشد .
محل مورد نظر نباید در مقابل باد قرار داشته باشد. از غذاهای مضر برای توله سگ ها نیز نباید استفاده کنید.
غذای اصلی برای توله سگ ها شیر است.
گوشت مرغ پخته شده،برنج نرم به همراه ماست، آب گوشت یا مرغ به همراه سبزی و حبوبات پخته، می توانند برای استفاده در سنین پایین کمک کننده باشند. ابتدا غذای کمکی باید کمتر از نیمی از وعده های غذای روزانه را تشکیل دهد و به تدریج و با افزایش سن تعداد وعده غذاهای غیر شیری را افزایش داد

.

مشکلات مربوط به سلامتی نژاد ماستیف تبتی

ماستیف تبتی به طور کلی نژاد سالمی است اما مانند همه نژادها، آنها نیز مستعد ابتلا به برخی بیماری ها هستند. اما این به این‌ معنی نیست که همه سگ های این نژاد دچار این بیماری ها می شوند و اگر شما در هنگام خرید توجه کنید و بعد هم از او خوب مراقبت کنید می توانید سگی سالم را کنار خود داشته باشید.اما اگر شما صاحب یک مستیف تبتی هستید باید آگاهی های لازم از بیماری های رایج در این نژاد را داشته باشید. تعداد توله ها در این نژاد 5 تا 12 قلاده می باشد و طول عمر متوسط در ان ۱۰-۱۴ سال می باشد.
بیماری تیروئید یک مسئله عمده در ماستیف تبتی است که حدودا 30 درصد از این نژاد را تحت تاثیر قرار می دهد.
بیماری های ارتوپدی از دیگر مشکلات جدی در این نژاد می باشند،دیسپلازی لگن (حدود 16 درصد) و دیسپلازی ارنج (حدود 15% ) این نژاد را درگیر می کند.
صرع و بیماری های قلبی در حال تبدیل شدن به نگرانی های بزرگ در این نژاد هستند.
هم چنین ماستیف تبتی مستعد ابتلا به بیماری های چشم و پلک است که می تواند باعث ناراحتی و اختلال در بینایی او شود.
این سگ تبتی بیشتر از سایر نژاد ها مستعد ابتلا به نفخ است.
آلرژی مزمن که علت خارش پوست و عفونت های باکتریایی است هم در این نژاد زیاد دیده می شود.
ابتلا به عفونت های مزمن گوش به علت مجرای کوچک گوش نیز در ماستیف تبتی زیاد دیده می شود.
هم چنین یک بیماری عصبی که ارثی است و به دلیل تخریب میلین ها اتفاق می افتد هم در این نژاد دیده می شود.
لنگش گذرا و یا سرگردان( Panosteitis )، استئوکندریت، کم کاری تیروئید، مشکلات پوستی ،چاقی ،نفخ و عفونت گوش از دیگر بیماری های رایج در این نژاد هستند.

لنگش گذرا و یا سرگردان( Panosteitis ) در ماستیف تبتی :
علامت اصلی این بیماری لنگش ناگهانی است و این لنگش می تواند خفیف و یا شدید باشد. تشخیص این بیماری مشکل است و ممکن است با اختلالاتی هم چون دیسپلازی آرنج، دیسپلازی مفصل ران، در رفتگی کشکک اشتباه گرفته شود.
در صورت تشخیص اشتباه ممکن است عمل جراحی بدون مورد بر روی سگ انجام شود.
بنابراین شما باید با دیدن این علائم از دامپزشک خود بخواهید حتما نظر یک متخصص ارتوپدی را هم جویا شود.این بیماری بیشتر در سگ های جوان دیده می شود.

استئوکندریت در مستیف تبتی: 
این اختلال ارتوپدی، ناشی از رشد نامناسب غضروف در مفاصل است که درگیری در مفصل آرنج دیده می شود، اما گاهی در مفصل شانه نیز دیده می شود.این اختلال یک عارضه دردناک در مفاصل است به گونه ای که حتی شاید سگ قادر به خم کردن ان مفصل خود نباشد.
این اختلال هم در سگ های جوان دیده می شود و در سنین چهار تا نه ماهگی بیشتر دیده می شود. شما باید در تغذیه این سگ ها بسیار دقت کنید زیرا زیاده روی در استفاده از غذاهایی با پروتئین بالا ممکن است به پیشروی آن کمک کند.

دیسپلازی آرنج در ماستیف تبتی:
این نژاد خیلی در معرض این بیماری است.دیسپلازی آرنج یک بیماری مادرزادی است که سگ ها از ان رنج می برند.
به طور خاص این بیماری موجب ناهنجاری های استخوان و یا غضروف می شود.
این به نوبه خود منجر به آغاز دژنراتیو شدن مفصل می شود و مسائلی مانند آرتروز را به وجود می اورد.
سگ های بزرگ مانند نژاد ماستیف تبتی مستعد ابتلا به این بیماری هستند.سگ با دیسپلازی آرنج معمولا دارای درجات مختلفی از لنگش در اندام های جلویی است. لنگش او ممکن است به عنوان اولین علامت و در سنین پایین و کمتر از 4 ماهگی شروع شود.
 جراحی درمان انتخابی این اختلال است.

دیسپلازی مفصل ران و لگن در ماستیف تبتی:
این بیماری هم در این نژاد بسیار شایع می باشد. یک بیماری ارثی است و زمانی اتفاق می‌افتد که استخوان ران به درستی روی مفصل خود در ناحیه لگن قرار نمی‌گیرد.  بیشتر سگ ها دچار این ناهنجاری هستند. احتمالاً علت ابتلای بیشتر سگ های بزرگ به این بیماری مربوط به توده بدنی بیشتر است  که به آن شاخص توده بدنی یا همان BMI گفته می شود.
نکته مهم و جالب توجه در مورد این بیماری این است که علت ان آسیب های خارجی و محیطی نیست بلکه یک علت ژنتیکی است. یعنی آن که این بیماری از همان ابتدای تولد همراه با توله سگ است. همین مسئله است که باعث می شود که گاهی ببینیم یک سگ جوان یا حتی توله با پایی لنگ به زندگی پر رنج خود ادامه می دهد.
چیزهایی مانند اضافه وزن و زیاده‌روی کردن در ورزش، شدت این ناهنجاری را زیاد کرده و ممکن است منجر به لنگی سگ شما شود.
دیسپلازی لگن اولین و عمده ترین عامل لنگیدن پاهای عقب سگ ها، به خصوص در نژاد های بزرگ تر می باشد.
دامپزشک شما می تواند برای درمان ان دارو تجویز کند تا سگ شما راحت تر حرکت کند. جراحی در موارد شدید گزینه پیش روی است.
چون این بیماری به ارث برده می شود هیچ راهی برای پیشگیری از آن نیست.
 اما خبر خوب این است که راه های موثر برای درمان و مدیریت آن وجود دارد! در اینجا برخی از درمان های معمول که می تواند به شاد ماندن و سالم تر زندگی کردن سگ شما منجر شود را نام می‌بریم.
ورزش منظم و فعالیت هایی مانند شنا و یا پیاده روی خیلی خیلی کمک کننده است.
راه رفتن کمک خواهد کرد که برخی از درد های مفاصل سگ کاهش یابد.
هم چنین منجر به افزایش قدرت تاندون و عضله می شود.
 نکته: هنگام راه رفتن سعی کنید توله سگ خود را به دور از سطوح سخت مانند بتن یا آسفالت نگه دارید. راه رفتن در سطوح سخت ممکن است باعث آسیب به مفاصل شود.
درمان فیزیکی واقعا می تواند به کاهش درد و افزایش تحرک سگ شما کمک کند.
ماساژ و آب درمانی، استفاده از تردمیل و درمان های فیزیکی این چنین می تواند گزینه خوبی باشد به شرطی که درست انجام شوند. قبل از شروع, با صحبت با دامپزشک خود مطمئن شوید که برای سگ تان محدودیت هایی در این زمینه وجود نداشته باشد.تجویز رژیم های غذایی و یا فرمول های توصیه شده توسط دامپزشک شما می تواند به کاهش التهاب و ترمیم غضروف سگ منجر شود.
داروها نیز مانند داروهای غیر استروئیدی (داروهای غیر استروئیدی ضد التهابی) برای کاهش درد به کار می روند اما تنها باید با دستور دامپزشک استفاده شوند.
شما می توانید با استفاده از رمپ و یا هر وسیله ای که کمک کننده باشد زندیگ آورد تری را برای سگ تان فراهم کنید. محدود کردن سگ در انجام حرکت بالا و پایین نیز ضروری است و نباید خیلی پرش انجام دهد. تهیه یک تشک نرم و یک تخت خواب خوب نیز ضروری است.
طب سوزنی نیز به عنوان یک راه درمان فرعی ممکن است در برخی سگ ها سودمند باشد.
عمل جراحی می تواند در بسیاری از موارد راه گشا باشد.انواع روش های جراحی از جمله تعویض کامل مفصل لگن می تواند انجام شود. دامپزشک شما به شما توصیه های مختلف و انواع روش های جراحی را پیشنهاد می کند.
عمل جراحی تعویض کامل مفصل یک گزینه در سگ های با دیسپلازی شدید است و واقعا می تواند در افزایش کیفیت زندگی موثر باشد به شرطی که عمل موفقی باشد.

چاقی در نژاد ماستیف تبتی:
با توجه به نظرسنجی که توسط انجمن پت در سال 2014 انجام شد،بیش از نیمی از تمام سگ ها دچار اضافه وزن هستند یا این که چاق هستند. یک سگ که 15 ٪ اضافه وزن دارد چاق محسوب نمی شود بلکه همان واژه دارای اضافه وزن به ان اطلاق می شود و سگی که حدود 30 درصد اضافه وزن دارد چاق محسوب می شود.به طور کلی چاقی به دنبال عدم تعادل بین میزان سوختن انرژی و انرژی دریافتی رخ می دهد، هر چند مطالعات نشان می دهد که عوامل دیگر نیز می تواند به این مشکل دامن بزند. سگ چاق بیشتر تمایل دارد که در خانه بماند و انتظار می رود آنها تمایل کمتری به ورزش از خود نشان دهند.
سگ هایی که عقیم شده اند همچنین ممکن است تمایل بیشتری به چاق شدن داشته باشند، با توجه به تغییر در سوخت و ساز بدن شان و کاهش هورمون های جنسی این اتفاق توجیه پذیر است. این موضوع برای صاحبان سگ مهم است و باید آگاهی داشته باشند تا به حفظ وزن سگ خود در محدوده ایده ال بپردازند.
سن نیز می تواند یک عامل مستعد کننده چاقی باشد ،با افزایش سن سگ و کاهش سطح فعالیت های او تجمع چربی در بدن اتفاق می افتد.
چاقی سگ باعث مشکلات سلامتی جدی در سگ ها می شود. در میان مشکلات سلامتی که با چاقی در ارتباط اند عبارتند از: فشار خون بالا،آرتروز،بیماری های قلبی،دیابت،مسائل تنفسی،مشکلات ارتوپدی،برخی از انواع سرطان ها
چاقی هم چنین به طور کلی باعث کوتاه شدن عمر سگ ها می شود.

آیا سگ من چاق است ؟ 
صاحبان سگ می توانند به انواع منابع برای تعیین اینکه آیا حیوان خانگی شان دچار چاقی است یا خیر!دسترسی داشته باشند. به طور کلی سگ ها با وزن ایده آل بدنی موزون دارند. شما باید در یک سگ سالم به راحتی قادر به احساس و لمس دنده و استخوان ستون فقرات و استخوان لگن باشید،اما آنها نباید قابل مشاهده باشند و یا بیرون زده باشند.در سگ های چاق این استخوان ها قابل لمس نیستند.
البته بهترین راه برای اینکه بگویید سگ شما دارای اضافه وزن یا چاقی است یا خیر، چک آپ توسط دامپزشک خود او است.
کمک به سگ خود برای از دست دادن وزن اضافی:
درست مثل انسان ها،در سگ ها نیز مهم است که صاحبان سگ برای کاهش وزن سگ شان برنامه ریزی داشته باشند. آنها باید با مشورت با دامپزشک برای تعیین اینکه چگونه به این نتیجه برسند اقدام کنند.بهترین راه برای کاهش وزن حیوان کاهش مصرف کالری و افزایش سطح ورزش و فعالیت اوست. این به احتمال زیاد به یک پروژه طولانی مدت تبدیل می شود که در صورتی موفق خواهد بود که با نظارت منظم و تنظیم رژیم غذایی و ورزش او همراه باشد. امروزه حتی مواد غذایی طراحی شده برای کمک به کاهش وزن سگ وجود دارد.
این مهم است که برنامه های ورزشی به آرامی آغاز شود و به تدریج افزایش یابد.


نفخ در نژاد ماستیف تبتی:

یکی از مشکلاتی که در سگ ماستیف تبتی هم وجود دارد مشکل نفخ می باشد … و در بسیاری از موارد درمان آن نادیده گرفته می شود.اگر علائم نفخ سگ نادیده گرفته شود و درمان داده نشود،می تواند مشکلات جدی برای ان بوجود اورد.
 خوشبختانه، زمانی که یک صاحب سگ بداند چگونه از این حالت جلوگیری کند، شانس ابتلا به این بیماری بسیار کاهش می یابد. 
 برای حفظ سلامت سگ خود اجازه دهید سگ تان دستورالعمل های تغذیه ای مناسب را دنبال کند. هرگز اجازه ندهید که سگ شما تند تند غذا بخورد.
 مقدار مناسبی ورزش را برای او خود بگذارید: راه رفتن، دویدن و بازی کردن. هرگز بعد از غذا خوردن، او را مجبور به ورزش و فعالیت نکنید.
نفخ در سگ ها به طور بالقوه تهدید کننده زندگی است.اگر شما گمان کردید که سگ تان دچار نفخ شده چه باید بکنید؟
نفخ جز مسائل بهداشتی و درمانی اضطراری است تشخیص و درمان سریع برای بقای سگ تان می طلبد.
در نفخ به دلیل تجمع گاز در معده ،معده دچار اتساع یا ولولوس شده که معمولا به عنوان نفخ و یا پیچ خوردن معده شناخته می شود و بسیار بیماری جدی است که می تواند زندگی حیوان را تهدید کند. هیچ درمان خانگی برای نفخ وجود ندارد و صاحب سگ هرگاه نشانه های این بیماری را دید باید حیوان خانگی خود را فورا به دامپزشک نشان دهد.سگ ها در اثر نفخ سریع می میرند،حتی در عرض چند ساعت هم ممکن است این اتفاق بیفتد.
علائم کلاسیک نفخ عبارتند از:
بزرگ شدن شکم سگ،اوغ زدن،ترشح بزاق،بی قراری!
سگ مبتلا احساس درد در شکم خود می کند و ممکن است در صورت فشار بر روی شکم او ناله کند.
نفخ می تواند به طور ناگهانی در یک سگ سالم اتفاق بیفتد. اگر چه علت آن دقیقا شناخته نشده انا آن را به طور معمول نتیجه خوردن مقدار زیادی غذا و یا مصرف مقدار زیادی آب بعد از خوردن غذا و یا ورزش و فعالیت زیاد بعد از خوردن غذا می دانند.
اتساع معده و نفخ می تواند باعث فشار بر دیافراگم شود و تنفس سگ را دشوار کند. معده پر از هوا هم چنین می تواند باعث جلوگیری از بازگشت خون به سمت قلب شود.این بیماری می تواند باعث چرخش معده شده و باعث قطع جریان خون به معده شود.
میزان مرگ و میر برای نفخ بالا است که نزدیک به حدود 50 درصد است. حتی با درمان اورژانسی هم حدود یک سوم از مبتلآیان می میرند.
سگ های نژاد بزرگ مانند ماستیف تبتی، گلدن رتریور، سنت برنارد،دانمارکی بزرگ،ژرمن شپرد و…با توجه به آناتومی بدن شان بیشتر در معرض خطر نفخ هستند.
چرا در سگ نفخ اتفاق می افتد ؟ 
این سال هاست که در ذهن دامپزشکان مطرح است،اما پاسخ قطعی برای ان پیدا نشده است. ما می دانیم تجمع هوا در معده (اتساع) و پیچ وتاب حاصل از ان (volvulus) باعث این اتفاق است اما ما نمی دانیم که اگر هوا در معده تجمع یابد باعث اتساع می شود یا اگر معده متسع شود در ان تجمع هوا اتفاق می افتد.این که کدام بر دیگری مقدم است و آغازگر است هنوز مشخص نشده است.

نفخ چگونه درمان می شود ؟ 
دامپزشکان شروع درمان را با شوک آغاز می کنند. هنگامی که وضعیت عمومی سگ پایدار شد سپس عمل جراحی را انجام می دهند.ما دو روش پیش رو داریم. یکی این است که برای جلوگیری از تورم معده آن را به موقعیت صحیح خود برگردانیم.اگر دیواره معده آسیب دیده است که قطعا باید برداشته شود.دوم چون تا 90 درصد سگ ها بعد درمان دوباره عود بیماری را دارند، رویه معده را به دیواره شکم می چسبانند در یک روش به نام gastropexy این کار برای جلوگیری از چرخش معده انجام می شود.
سال ها دامپزشکان به دنبال راه هایی برای جلوگیری از نفخ بوده اند. اگر شما در اینترنت راجع به این موضوع تحقیق کنید بسیاری از پیشنهادات را خواهید یافت اما بسیاری از آن ها در فرهنگ عامه وجود دارد. ما باید به آنچه که از نظر علمی ثابت شده است تکیه کنیم .
خطر ابتلا به نفخ با شکل و اناتومی قفسه سینه در ارتباط است.سگ های با قفسه سینه باریک و قد بلند بیشتر در معرض ابتلا به نفخ هستند.
هم‌چنین در نوع نر احتمال ان دو برابر ماده هاست. عقیم شدن سگ ها هیچ ارتباطی با این بیماری ندارد.
اگر بستگان یک سگ دچار این بیماری بوده اند (والدین و خواهر و برادر و یا فرزندان آن) شانس بالاتری برای ابتلا به نفخ وجود دارد.این سگ ها نباید برای پرورش استفاده شوند.
برخی از مواد غذایی برای ابتلا به نفخ مستعد کننده هستند اما این آمار قطعی نیست. دلیل این است که بزرگ ترین نژاد های سگ به دلیل اندازه بزرگ شان، تغذیه شان مبتنی بر حبوبات است، بنابراین دادن یک بیانیه که این رژیم را رد کند دشوار است. هر چند ما نمی دانیم که غذاهای حاوی آرد سویا یا روغن یا چربی افزایش خطر چهار برابری دارند.
در طول سال ها گمان می شد که وجود مواد غذایی زیاد در کاسه غذای سگ علت بیشتر نفخ است اما در حال حاضر فقط به عنوان یک عامل خطر شناخته می شود.
سگ ها بهتر است به صورت دو بار در روز به جای یک بار در روز، تغذیه شوند وجود یک وعده غذایی در روز به احتمال زیاد می تواند باعث نفخ شود. این نشان می دهد که میزان غذای خورده شده نیز می تواند موثر باشد. سریع غذا خوردن خطر ابتلا را به پنج برابر بیشتر می رساند.شما باید سرعت غذا خوردن سگ تان را کاهش دهید مثلا با قرار دادن سنگ های بزرگ در کاسه غذای او سرعت غذا خوردنش را کم کنید.
هم چنین سگ هایی که بیش فعال هستند احتمال بیشتری برای ابتلا به نفخ دارند.کاهش اضطراب و استرس و ترس در سگ ها نیز به احتمال زیاد به کاهش نفخ آنها کمک می کند.
یک روش پیشگیری که اخیرا رایج شده است استفاده از روش gastropexy در سگ های در معرض خطر است.این روش اغلب زمانی که یک سگ ریسک فاکتورهای قوی برای ابتلا به نفخ دارد انجام می شود، برخی از دامپزشکان در حال حاضر انجام این روش را به صورت لاپاروسکوپی انجام می دهند تا حالت تهاجمی آن کاهش یابد.لاپاروسکوپی به‌معنی وارد شدن به بدن بدون برش و جراحی سنگین است به این معنی که از یک سطح مقطع کوچک در بدن تحت گاید دوربین فیلم برداری داخل بدن را می بینند و جراحی و اقدامات مورد نظر را انجام می دهند. متاسفانه این روش گران است و باید دید انجام  آن مقرون به صرفه است یا خیر. مشورت با دامپزشک خود در مورد این گزینه تنها راه پیش روی شماست.
ما نمی توانیم از تمام موارد نفخ جلوگیری کنیم اما با اجرای برخی از تکنیک های فوق, شما ممکن است قادر به کاهش خطر ابتلای سگ خود شوید. اگر سگ شما نشانه هایی از نفخ را نشان داد فورا او را نزد یک دامپزشک ببرید.

عفونت گوش در ماستیف تبتی:
ماستیف تبتی به دلیل موهای بلند خود و مجرای گوش باریک مستعد ابتلا به عفونت گوش است به خصوص اگر گوش او را به طور کامل خشک و تمیز نکنید .
گوش او را با یک توپ پنبه ای تمیز کرده و اگر شما متوجه یک بوی بد در ترشحات گوش و یا قرمزی در گوش او شدید ممکن است که دچار عفونت گوش شده باشد و شما باید او را به دامپزشک نشان دهید.
است.
نظافت ماستیف تبتی یک فرصت بسیار عالی را برای شما فراهم می کند که به بررسی خارش و زخم و یا نشانه ای از عفونت در پوست پا و چشم و بینی و دهان او بپردازید. اگر هر مشکلی در او وجود داشته باشد شما می توانید هر چه زودتر ان را بیابید و درمان را آغاز کنید.



صرع در ماستیف تبتی:

 این یک بیماری عصبی است که باعث تشنج می شود.این تشنج می تواند شدت های متفاوتی داشته باشد .دارو اغلب برای کنترل صرع موثر است. صرع در سگ می تواند اولیه باشد ینی ایدیوپاتیک باشد و‌علت خاصی نداشته باشد.بنابراین می تواند این اختلال ارثی باشد و یا ثانویه به ضربه به سر یا عفونت CNS باشد. شایع ترین نشانه آن این است که تشنج تکرار شونده در سگ بالغ جوان میبینیم. تشنج در سگ می تواند علل مختلفی داشته باشد و توسط مسائلی مانند مشکلات مغزی ،گرما، مسمومیت ایجاد شود.
تشنج ناشی از فعالیت های الکتریکی غیر طبیعی و پشت سر هم در مغز است و معمولا در یکی از نیمکره مغزی رخ می دهد.
تشنج در سگ می تواند جنرالیزه(منتشر)و یا لوکال(منطقه ای)باشد.
تشنج جنرالیزه:(با نام تونیک-کلونیک یا تشنج گراندمال هم شناخته می شود)
قبل از شروع تشنج واقعی سگ مبتلا حالتی را طی می کند که در طول این مرحله سگ برخی از تغییرات رفتاری مانند بی قراری و اضطراب را نشان می دهد.پس این حالت که اصطلاحا (aura) نامیده می شود،تشنج واقعی که معمولا کمتر از دو دقیقه است رخ می دهد.در فاز “تونیک” تشنج ،سفتی عضلات رخ می دهد و اسپاسم ایجاد می شود.حتی ممکن است باعث توقف تنفس به مدت 10 تا 30 ثانیه شود.
پس از آن فاز “کلونیک”  آغاز می شود. در این فاز سگ حرکات لرزشی،پرش،دویدن از خود نشان می دهد،گاهی اوقات نیز حرکاتی مثل جویدن, سرازیر شدن آب دهان یا ادرار کردن و اجابت مزاج میبینیم.زمانی که فاز تشنج تمام می شود،نشانه هایی از عدم هوشیاری و سردرگمی را در سگ میبینیم که فاز “بعد از تشنج” است. این پست-تشنج ممکن است برای چند دقیقه تا چند ساعت ادامه یابد.
تشنج جزئی (یا کانونی):
تشنج جزئی تنها شامل یک منطقه از بدن سگ است. برای مثال ممکن است کشش عضلات صورت و یا پرش یک اندام را داشته باشد.
تشنج جزئی بر منطقه ای از مغز اثر می گذارد و معمولا تاثیر آن بر صورت است (معمولا محدود به یک طرف صورت) و در نتیجه یک سمت صورت درگیر است.
تشنج جزئی پیچیده بر منطقه ای از مغز اثر می گذارد که کنترل رفتار را به عهده دارد.این باعث می شود که سگ رفتار عجیب و غریب از خود نشان دهد مانند پرخاشگری بی دلیل و یا ترس غیر منطقی!گاز گرفتن از دیگر رفتارهای مرتبط با این نوع از تشنج است.
علل تشنج سگ:
بسیاری از علل احتمالی تشنج در سگ ها وجود دارد که شایع ترین آنها عبارت اند از:
صرع ایدیوپاتیک:
صرع ایدیوپاتیک که شاید شایع ترین علت تشنج در سگ هاست.کلمه “ایدیوپاتیک”در لغت به معنی “بدون علت شناخته شده” است و این نوع از تشنج احتمالا به ارث برده می شود.بسیاری از نژادهای شناخته شده اند که برای ابتلا به صرع و تشنج مستعد اند:مانند ماستیف تبتی،گلدن رتریور ،سنت برنارد،چوپان های آلمانی, سگ گله اسکاتلندی, بیگل،پودل و روتویلر!
ضربه به سر:
حوادث مربوط به صدمه به سر ممکن است عاملی برای تشنج سگ باشد، تشنج همراه با یک ضربه مغزی می تواند اغلب یک هفته با ختی ماه ها بعد از ان رخ دهد.

تومورهای مغزی:
تومورهای مغزی نیز می توانند با تحت فشار قرار دادن مغز باعث تشنج شوند.سگ مبتلا به تومور مغزی نیز نشانه هایی مانند از دست دادن هماهنگی اندام‌ها ،بینایی و تغییرات رفتاری (به عنوان مثال پرخاشگری) از خود نشان می دهد.
اگر شما یک سگ که هیچ سابقه ای از تشنج را ندارد، به طور ناگهانی در حال تشنج دیدید ،یک احتمال قوی وجود دارد که او دچار یک تومور مغزی است. شما باید از این موضوع مطمئن شوید و سگ خود را نزد دامپزشک برای معاینه ببرید.

آنسفالیت (عفونت مغز):
آنسفالیت که معمولا ناشی از عفونت باکتریایی یا ویروسی است نیز یکی از علل تشنج می‌باشد. گاهی اوقات نیز انسفالیت می تواند ناشی از مسمومیت با سرب (آنسفالیت سرب) باشد.نشانه های دیگر همراه آنسفالیت تب و افسردگی و تغییرات رفتاری (معمولا پرخاشگری) ،ناهماهنگ راه رفتن و کما است.

مسمومیت:
 بسیاری از مواد حتی محصولات خانگی و مواد غذایی وجود دارند که می تواند باعث تشنج در سگ شوند. برخی از آنها عبارتند از:
مواد شیمیایی موجود در محصولات مانند برخی از پودرها و حشره کش ها (Organochlorines),
ضد یخ (اتیلن گلیکول),
 سموم موش و رنگ (سرب)
گرمازدگی:
یکی دیگر از مواردی که ممکن است باعث تشنج در سگ ها شوند گرمازدگی است که جز موارد اضطراری است و نیاز فوری به دامپزشک و درمان دارد. اگر سگ خود را به خارج از خانه برده اید و در آفتاب داغ قرار دارد و شروع به نفس نفس زدن و استفراغ می کند،مشکوک به گرمازدگی است.سایر علائم گرمازدگی عبارتند از تب بالا 104 تا 110زبان سرخ; غشاهای مخاطی ملتهب; غلیظ شدن بزاق.
هیپوگلیسمی:
قند خون پایین نیز می تواند باعث تشنج شود.این حالت می تواند در سگی که غذای کم دریافت کرده رخ دهد و یا در سگ دیابتی که بیش از حد انسولین دریافت کرده است.
بیماری های دیگر:
بیماری های دیگر که ممکن است باعث تشنج در سگ ها شوند عبارتند از: بیماری های کبدی (انسفالوپاتی کبدی) و اختلالات هورمونی (مانند بیماری کوشینگ).

به هنگام تشنج چه باید بکنیم؟
این موضوع خیلی مهم است.اگر سگ خود را در یک موقعیت خطرناک در طول تشنج دیدید باید او را فورا به یک مکان امن ببرید که اسیبی به خودش وارد نکند.در غیر این صورت مزاحم نشوید تا تشنج خودش به اتمام برسد.سعی کنید هر چیزی که ممکن است باعث آسیب او شود را از اطرافش دور کنید.هم چنین شما نباید دست خود را در نزدیکی دهان سگ قرار دهید– سگ سهوا ممکن است دست شما را گاز بگیرد.
توجه داشته باشید ویژگی ها و طول مدت تشنج را به خوبی به خاطر بسپارید و به دامپزشک توضیح دهید .



درمان تشنج سگ:
برای درمان تشنج در سگ دامپزشک به شناسایی و درمان علت زمینه ای می پردازد. هم زمان نیز از داروهای ضد تشنج برای سرکوب و یا متوقف کردن تشنج استفاده می کند.دارو های متعارف برای تشنج سگ شامل فنوباربیتال, دیازپام و پتاسیم برمید هستند.اگر شما ترجیح می دهید برای درمان از داروهای 100% طبیعی و گیاهی استفاده کنید درمان با گیاهان دارویی مانند گل های سنبل الطیب و بابونه انتخاب خوبی است که به خوبی برای آرامش مغز شناخته شده اند .این درمان می تواند در بهبود ثبات سیستم عصبی موثر باشد.

کم کاری تیروئید در ماستیف تبتی:
کم کاری تیروئید در این نژاد سگ ها نسبتا شایع است به ویژه در میان سگ های مسن تر! در هیپوتیروئید سگ دچار کمبود هورمون تیروکسین (T4) می باشد.
غده تیروئید مسئول تولید هورمون تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) است.این هورمون بسیار مهم است و عملکرد آنها کنترل میزان سوخت و ساز بدن را به عهده دارد.
در نتیجه این بیماری متابولیسم بدن سگ پایین تر از حد نرمال می شود و میزان سوخت و ساز او کم تر می شود. کم کاری تیروئید معمولا در سگ های میانسال اتفاق می افتد. 
این اختلال زمانی ایجاد می شود که تولید هورمون توسط غده دچار مشکل شده باشد و کم تولید شود.
هنوز به طور قطعی نمی دانند چه چیز باعث بروز کم کاری تیروئید در سگ ها می شود . ولی اختلال سیستم ایمنی بدن بیشترین احتمال را پیدا کرده است.
این بیماری در نژادهای متوسط و بزرگ شایع تر هست.
هم چنین از عوامل ایجاد کننده ان می توان به سرطان ها و بیماری های دیگر و گاهی استفاده از بعضی دارو ها نیز اشاره کرد.
از علائم این بیماری می توان به موارد زیر اشاره کرد:
خستگی و ضعف،ریزش مو،افزایش وزن،خشکی پوست،ریزش بیش از حد مو ها،تغییرات در رنگ پوست،عدم تحمل به سرما،کاهش ضربان قلب ،کلسترول بالا،کم خونی

اگر چه همه نژادها می توانند دچار کم کاری تیروئید شوند اما برخی از نژادهای سگ بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند که عبارت اند از:
ماستیف تبتی 
سگ شکاری طلایی
لابرادور رتریور
داشهوند
کوکر اسپانیل
ایریش ستر
تازی
دوبرمن پینچر
شایع ترین علل کم کاری تیروئید در سگ ها بیماری های خود ایمنی تیروئید است که با تحت عنوان تيروئيديت لنفوسیتیک شناخته می شود که یک بیماری خود ایمنی است که در آن بدن با حملات خود به غده تیروئید باعث تخریب بافت غده می شود.
در تعداد کمی از موارد علت کم کاری تیروئید در سگ ناشی از آتروفی غده تیروئید است که دلایل ان نآشناخته است.
بسیاری از دامپزشکان بر این باورند که عواملی مانند سموم در محیط زیست (به عنوان مثال آفت کش ها و مواد غذایی دارای مواد نگهدارنده،تمیز کننده های شیمیایی) داروها و رژیم غذایی هم همه ممکن باعث این اختلال شوند.

مشکلات چشم در ماستیف تبتی:
بسیاری از مشکلات چشم در این نژاد ارثی است که برخی از آنها اگر درمان نشود ،ممکن است باعث کوری سگ شما شوند. ماستیف تبتی در معرض خطر ابتلا به انواع بیماری های چشم از جمله آتروفی پیشرونده شبکیه که در ان شبکیه به تدریج انحطاط رفته و موجب کوری می شود،انتروپیون،اکتوپیون و اب مروارید است، که در ادامه به بررسی دقیق هر یک می پردازیم.
به دلیل شانس ابتلای بالای این نژاد به این اختلالات همه سگ ها باید برای جلوگیری از ابتلا به این مشکلات غربالگری بشوند.

آب مروارید:
یک لنز به طور معمول متشکل از حدود 66 درصد از آب و 33 درصد پروتئین است که این نسبت همیشه در چشم سالم در تعادل است.اما زمانی که نسبت اب به پروتئین بالا رود، با توجه به نوعی از تغییر و یا آسیب بیومکانیکی که ایجاد می شود آب مروارید به وجود می اید. آب مروارید ارثی و مادرزادی اب مروارید جوانان نیز نامیده می شود(juvenile) این نوع از اب مروارید چون در سنین پایین تظاهر پیدا می کند به این نام نام گذاری شده است.این شکل از آب مروارید بسیاری از نژادهای سگ از جمله این نژاد را تحت تاثیر قرار می دهد و بیشتر در توله سگ های با سن کمتر از 6 سال اتفاق می افتد. 
علاوه بر این,این نژاد مستعد ابتلا به آب مروارید بالغین است که معمولا در سگ های مسن تر اتفاق می افتد.
عمل جراحی ممکن است باعث درمان این بیماری شود اما گران قیمت است. بیماری های شایعی که باعث آب مروارید در سگ ها می شوند عبارتند از: التهاب عنبیه (uveitis), دیابت و گاهی اوقات آسیب های چشمی!
شروع این‌ بیماری از مرکز لنز است و به تدریج به سمت حاشیه گسترش می یابد.
درمان اب مروارید جراحی است، در عمل جراحی لنز کدر شده برداشته شده و یک لنز مصنوعی جایگزین آن می شود.
اگر چه عمل جراحی کاتاراکت برای سگ نسبتا امن است اما ممکن است باعث عوارضی مانند گلوکوم شود.در حدود 30 ٪ از موارد در سگ هایی که عمل جراحی برای برداشتن آب مروارید انجام‌می دهند ،در عرض 24 ساعت اول پس از عمل جراحی به طور موقت دچار این عارضه می شوند.خوشبختانه گلوکوم معمولا با درمان به موقع برطرف می شود.از دیگر عوارض ان ممکن است التهاب چشم پس از عمل جراحی باشد که در موارد شدید می تواند باعث زخم بافت های چشم شود.
پیشگیری از آب مروارید در سگ ها:
سگ هایی که مبتلا به آب مروارید مادرزادی هستند نباید پرورش داده شوند.در سگ های مسن تر (6 سال یا مسن تر) نیز با دریافت ویتامین A که منبع خوبی از ان روغن کبد ماهی است ،شانس ابتلا به ان را کم کنید.


آتروفی پیشرونده شبکیه (PRA):
PRA یک گروه از بیماری های چشم است که در آن تخریب سلولهای شبکیه هر دو چشم منجر به نابینایی می شود. از علائم اولیه PRA شب کوری است. سگ شما ممکن است در شب نتواند بیرون برود.
علائمی که به عنوان پیشرفت بیماری وجود دارد مثلا این است که سگ شما تمایل به پایین رفتن از پله ها ندارد.
PRA می تواند شروع زودرس داشته باشد با پیشرفت آهسته !
سگ مبتلا به PRA معمولا دچار شب کوری بین سنین 2 تا 5 سال می شود و ظرف یک سال یا بیشتر به سمت کوری پیشرفت می کند.
هیچ درمانی برای PRA وجود ندارد. خوشبختانه سگ ها با حواس بویایی و شنوایی خود بینایی از دست رفته شان را بسیار خوب جبران می کنند به خصوص در محیط های آشنا.

آنتروپیون: 
در این بیماری پلک بسمت داخل چشم پیچ میخورد و باعث تحریک و زخم شدن چشم میشود. ممکن است از علائم همراه ان خاراندن چشم توسط سگ شما باشد .گاهی برای رفع این مشکل جراحی چاره ساز است.

اکتوپیون:
همان طور که از نام ان پیداست مخالف انتروپیون است‌ و در ان پلک به سمت خارج پیچ می خورد.

نوروپاتی دمیلینیتیو در ماستیف تبتی:
این سگ این اختلال را به ارث می برد و نوعی بیماری بسیار نادر در او می باشد.
این بیماری بر سیستم عصبی تاثیر می گذارد و تحت تاثیر ان تکانه های عصبی بین مغز و اندام ها تخریب شده و سگ عملکرد اندام های عقبی یا جلویی خود را از دست می دهد. این بیماری معمولا قبل از این که توله سگ ها به سن 12 هفتگی برسند خود را نشان می دهد.

مشکلات مربوط به پوست در ماستیف تبتی:

ماستیف تبتی ممکن است دچار یک انگل از خانواده دمودکس شود که بیماری ناشی از آن به دلیل یک مایت است که به طور منظم بر روی پوست او زندکی می کند و باعث خارش و التهاب در پوست سگ می شود.همه سگ ها در معرض این انگل ها هستند اما پوشش بلند ماستیف تبتی بدن او را مستعد ابتلا به کنه می کند. ژنتیک و سیستم ایمنی بدن سگ تعیین می کند که آیا این مشکل پوستی رخ می دهد یا خیر. برس کشیدن به طور منظم در ماستیف تبتی ممکن است باعث کاهش ان شود.

آلرژی در ماستیف تبتی:

این سگ ها مستعد ابتلا به آلرژی هستند.
در انسان آلرژی به گرده گل ها یا گرد و غبار باعث ایجاد عطسه می شود. در سگ به جای عطسه آلرژی به صورت پوست خارش دار نمآیان می شود. ما به این آلرژی پوستی “آتوپی” می گوییم .در پا و شکم و چین خوردگی هایش و هم چنین گوش بیشتر اتفاق می افتد.علائم به طور معمول بین سنین یک و سه سالگی اتفاق می افتد .مالش صورت به صورت مکرر و عفونت گوش شایع ترین علائم آلرژی است. خبر خوب این است که بسیاری از گزینه های درمان برای این شرایط در دسترس است. این نژاد نسبت به نژادهای دیگر بیشتر مستعد ابتلا به آلرژی است. این آلرژی ممکن است در قالب های زیست محیطی آلرژی مانند حساسیت به چمن و یا انواع خاصی از گرده ها یا آلرژی به مواد غذایی باشد.شایع ترین آلرژی غذایی شامل آلرژی به مرغ, ذرت, برنج و گلوتن می باشد. 
این سگ ها نیز مانند برخی نژاد های دیگر بسیار حساس به داروهای خاصی هستند. اگر چه این حساسیت وجود دارد اما نکته مهم این است که به خوبی شناخته شده باشد و  مطمئن شوید که دامپزشک شما از آن آگاه است. شایع ترین مواد الرژن برای او مخدر است که ممکن است آلرژی ایجاد کند شامل ایورمکتین که معمولا برای پیشگیری از کرم های قلبی استفاده می شود .
برخی از علائمی که دارو ها می توانند ایجاد کنند ناراحتی معده ،استفراغ،شوک آنافیلاکتیک و در نهایت می توانند باعث مرگ او شوند.
تغذیه سگ خود را با مواد غذایی طبیعی که به طور خاص فرموله شده انجام دهید و برای این نژاد این روش بهترین نوع تغذیه است.زیرا این مواد عاری از مواد حساسیت زا هستند.



 آلرژی به گزش کک در سگ ها ( آلرژی درماتیت ) ناشی از یک واکنش ازدیاد حساسیت نسبت به گزش کک می باشد. چه علائم و نشانه هایی از آلرژی کک وجود دارد ؟ چگونه می توان ان را درمان کرد ؟ مقاله زیر را بخوانید و پاسخ این سوالاتتان را پیدا کنید!
آلرژی درماتیت کک ناشی از نیش کک و حساسیت به ان یک آلرژی بسیار شایع در سگ می باشد.علت ان ناشی از یک واکنش آلرژیک به یکی یا تعداد بیشتر از مواد موجود در بزاق کک است.
برخی از سگ ها ممکن است یک واکنش فوری به گزش کک نشان دهند .
سگ های دیگر ممکن است شروع تدریجی داشته باشند و به احساس خارش تا چند روز پس از گزش وجود داشته باشد.
در بسیاری از موارد در سگ های مبتلا به آلرژی کک تمایل به آتوپی نیز وجود دارد.

علائم آلرژی به کک در سگ:
کک معمولا در نواحی خاصی از بدن سگ پنهان می شود؟مانند قاعده دم و در امتداد پشت! هم چنین ران و ناحیه کشاله ران نیز مکان شایعی برای ان است.
علائم آلرژی به کک معمولا در تابستان یعنی زمانی که کک فراوان تر است،بیشتر است. البته ممکن است برای یک سگ مبتلا به کک ،علائم را در تمام طول سال نشان دهد.
یک سگ با آلرژی به کک معمولا به خاراندن و لیسیدن این مناطق به دلیل خارش شدید ناشی از کک می پردازد.
خیلی اوقات پی در پی خارش زیاد ضایعات پوستی ایجاد می شود که معمولا برجستگی های کوچک قرمز (پاپول) هستند .ریزش مو ،خشک شدن پوست و پوسته پوسته شدن نیز دیده می شود.

تشخیص آلرژی به کک در سگ:
در سگ با آلرژی به کک ممکن است کک در بدن سگ وجود داشته باشد یا خیر!
شما می توانید به کمک روشی این را تشخیص دهید.یک پارچه سفید رنگ پهن کنید و سگ تان را روی ان قرار دهید سپس با دقت موهای ان را برس بکشید ،اگر شما ریزش دانه های کوچک سیاه و سفید را دیدید احتمالا سگ شما دارای کک می باشد! که این دانه ها می تواند تخم کک و یا مدفوع باشد.
مدفوع کک سیاه و دانه مانند است.
برای تست اینکه آیا این دانه سیاه مدفوع کک است یا فقط کثیفی همراه سگ شماست شما باید مواد را روی یک تکه کاغذ سفید گذاشته و یک قطره آب به آنها اضافه کنید.
اگر این مواد کثیفی باشند تغییر نمی کنند در حالی که مدفوع کک در یک دقیقه به رنگ قرمز در می آید.

درمان آلرژی به کک در سگ:
بهترین راه برای درمان آلرژی به کک از بین بردن کک ها در بدن سگ است که به همان اندازه از بین بردن کک در محیط زندگی هم مهم است. دلیل آن این است که حدود 95 درصد از چرخه زندگی کک در محیط زیست است.
خلاص شدن کامل از شر کک ها با جارو و شستن ملافه های سگ می باشد.
برای تسکین خارش و سوزش ناشی از کک ها دامپزشکان معمولا داروهای معمولی مانند آنتی هیستامین ها به عنوان مثال Benadryl و کورتیکواستروئیدها را تجویز می کنند.
اما کورتیکواستروئیدها به علت عوارض جدی شان با محدودیت استفاده می شوند .از این داروها با مراقبت برای دوره های کوتاه استفاده می شود و ترجیحا به عنوان آخرین چاره است.
درمان دیگری که برای آلرژی های سگ وجود دارد استفاده از گیاهان و مکمل های این چنین است. عوارض این داروها خفیف تر است.
علاوه بر این, یک ایده خوب تغییر مواد غذایی سگ به یک رژیم غذایی طبیعی است,رژیم غذایی با کیفیت بالا  با مکمل ها و به خصوص اسیدهای چرب امگا-3 برای او عالی است.
در واقع کفته می شود که اسیدهای چرب امگا-3 مهم تر از همه مکمل های غذایی برای سگ با آلرژی کک می باشد.
اسیدهای چرب ضروری می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن سگ کمک کند.
همانطور که در دیگر انواع آلرژی های سگ سیستم ایمنی بدن به خطر می افتد،دادن اسیدهای چرب ضروری مانند روغن ماهی قزل آلا به سگ باعث می شود شانس ابتلا به آلرژی در آن کاهش یابد.
به طور خلاصه در سگ ها آلرژی به کک زیاد اتفاق می‌افتد و باعث ناراحتی و عذاب بسیاری می شود.
از بین بردن کک در بدن سگ و محیط زیست او بسیار حیاتی در پیشگیری و مدیریت آلرژی به کک در سگ می باشد.
در حالی که داروهای متعارف مانند آنتی هیستامین ها و کورتیکواستروئیدها می تواند مورد استفاده قرار گیرد اما شما باید استفاده از آنها را با احتیاط انجام دهید.

 آتوپی در ماستیف تبتی :
اتوپی یک حالت آلرژیک بسیار شایع در سگ هاست که ناشی از مواد محرک و حساسیت زا در محیط است. خارش شدید و حساسیت در سگ از علائم ان می باشد.
این آلرژی در سگ هایی که به طور مداوم در تماس با برخی از مواد حساسیت زا در محیط کار یا از طریق تنفس یا جذب از طریق پوست هستند اتفاق می افتد. هنگامی که یک سگ یک واکنش آلرژیک به چنین محرک و الرژن محیطی نشان می دهد آتوپی سگ نامیده می شود.
آتوپی در سگ ها بسیار شایع است و در بیماری های پوستی در حدود 10 درصد از سگ ها اتفاق می افتد.
آلرژن هاي شایع که می توانند باعث آتوپی در سگ شوند می توانند در داخل خانه باشند مانند گرد و غبار خانه ! آنها همچنین می توانند در خارج از محیط خانه باشند مانند پر و پشم حیوانات و گرده ها و علف های هرز!
آتوپی در سگ معمولا زمانی که آنها بین یک تا سه سالگی هستند علائمش ظهور می کند، اما گاهی اوقات علائم ممکن است در سگ مسن تر نیز دیده شود.
در ابتدا علائم و نشانه ها ممکن است در فصل خاصی ظهور کند (به عنوان مثال در بهار و پاییز) اما در نهایت بسیاری از موارد آتوپی سگ در تمام طول سال علائم را بروز می دهند.

علائم آتوپی در سگ ها:
علائم کلاسیک درماتیت آتوپیک در سگ خارش شدید است اگر چه پوست به نظر طبیعی می رسد .
صورت ، پنجه ها ،پایین پاها و کشاله ران از محل هایی است که بیشتر دچار خارش می شود. هر چند قسمت های دیگر مثل گوش و چشم هم می توانند دچار خارش شوند.
به دلیل خارش ابتدا سگ شروع به خاراندن و  لیسیدن پنجه های خود و مالش صورت خود با مبلمان و سایر وسایل می کند.
سایر علائم شایع عبارتند از: عطسه ،خس خس، آبریزش چشم و آبریزش بینی (رینیت آلرژیک).
در بیشتر موارد جدی آتوپیک سگ علائم زیر را نیز نشان می دهد :
ریزش مو
ضایعات پوستی و دلمه دلمه شدن پوست
 پوسته پوسته شدن
قرمزی و ضخیم شدن پوست
عفونت باکتریایی ثانویه
سبوره آ(خشک یا چرب شدن پوست)
عفونت گوش

تشخیص آتوپی سگ:
روش ارجح تشخیص توسط تست اینترادرمال پوست است.
یک دامپزشک با تزریق مقادیر کمی از آلرژن در چندین نقاط پوست سگ واکنش بدن او را ارزیابی می کند.
 پس از حدود 15 دقیقه یا بیشتر ان منطقه را مشاهده می کند و به دنبال علائم آلرژی در آن منطقه می گردد.
به منظور رسیدن به یک نتیجه دقیق سگ باید همه حساسیت های دارویی اش  در طول دوره آزمایش مشخص شود.
اگر تست داخل درم (پوست) در دسترس نیست می توانیم در شرایط آزمایشگاهی این تست را انجام دهیم یعنی با نمونه خون ! این تست دقت کمتری دارد،چرا که حتی در بسیاری از سگ های سالم هم می تواند نتیجه مثبت کاذب دهد.

درمان آتوپی در سگ ها:
متاسفانه هیچ درمانی برای درماتیت آتوپیک سگ وجود ندارد،اما راه هایی برای کنترل آتوپی به منظور ایجاد احساس بهتر در سگ وجود دارد.به عنوان مثال:
از بین بردن و یا کاهش قرار گرفتن در معرض آلرژن!
بهترین راه این است که بدیهی ترین راه ممکن هم هست .شما باید سعی کنید برای کاهش یا از بین بردن حساسیت سگ تان الرژن هایی که باعث واکنش های آلرژیک در او‌می شوند را حذف کنید.این کار را می توان با تغییر شرایط زندگی سگ انجام داد. برای مثال استفاده از مواد غیر شیمیایی و پاک کننده های خانگی، استفاده از افت کش های طبیعی ،تمیز نگه داشتن خانه ، گاهی اوقات کارهایی که می توان انجام داد ساده تر از چیزی است که در نظر ماست!

کاهش خارش:
گفتیم علامت اصلی آتوپی خارش است. بنابراین اولویت این است که سعی کنید برای کاهش خارش و مدیریت سوزش پوست او فکری کنید ،این خارش به حدی شدید است که سگ با خاراندن خود به پوستش اسیب می رساند.
داروهای معمولی که برای کاهش خارش استفاده می شوند شامل آنتی هیستامین ها مانند     Benadryl و کورتیکواستروئیدها هستند.
برای سگ هایی که به داروهای خوراکی پاسخ نمی دهند ،دامپزشک ممکن است توصیه به استفاده از روش hyposensitization کاهش حساسیت بکند.
متاسفانه این روش درمان پرهزینه و وقت گیر است ،به دلیل این که تزریق باید بیش از یک دوره  9 تا 12 ماهه انجام شود.

رژیم غذایی و مکمل ها:
سگ مبتلا به آلرژی معمولا سیستم ایمنی بدن ضعیف تری دارد.به همین دلیل باید اطمینان حاصل شود که سگ یک رژیم غذایی طبیعی با کیفیت بالا دارد.
روغن ماهی (مانند ماهی قزل آلا) به عنوان یک مکمل باید به سگ داده شود. روغن ماهی سرشار از اسیدهای چرب امگا-3 است که خواص ضد التهابی خوبی برای سلامت پوست دارد.
معمولا در آلرژی سگ گزینه های درمان
معمول شامل موارد زیر است:

کورتیکواستروئیدها (استروئیدها در کوتاه مدت) مانند پردنیزولون !کورتیکواستروئیدها به اشکال مختلف آمده است.
داروهایی مانند کورتون موضعی!کورتیکواستروئیدها می توانند به صورت خوراکی یا به صورت تزریقی و یا موضعی استفاده شوند.
استروئیدها معمولا به خوبی جواب می دهند و بسیار سریع اثر می کنند. برای مثال میزان خارش به طور چشمگیری در عرض 24 ساعت پس از مصرف پردنیزولون کاهش می یابد.
همانطور که همه ما می دانیم استروئیدها می توانند باعث بسیاری از عوارض جانبی شوند و نباید برای استفاده طولانی مدت درمان آلرژی انتخاب شوند.
یک قاعده کلی برای استفاده از استروئیدها برای درمان آلرژی های سگ این است که از آنها در دوز کم و برای یک دوره کوتاه استفاده کنیم.
 برای مثال استفاده موضعی باید قبل از مصرف خوراکی و یا تزریقی باید ارجح باشد.
اگر سگ شما در طولانی مدت استروئید استفاده کرد باید با مشورت با دامپزشک خود به دنبال جایگزین کردن داروی او باشید.
اگر دامپزشک شما تمایلی به استفاده از دیگر گزینه های درمان ندارد شما حتی ممکن است لازم باشد دامپزشک خود را عوض کنید.
آنتی هیستامین ها:
آنتی هیستامین مانند Benadryl دومین داروی متعارف مورد استفاده برای درمان آلرژی سگ است.
آنتی هیستامین ها نسبت به کورتیکواستروئیدها کمتر موثر هستند،اما آنها بسیاری از عوارض جانبی جدی استروئیدها را ندارند. (یکی از اصلی ترین عوارض جانبی آنتی هیستامین ها مسئله  آرام بخشی ان است که یک مشکل بزرگ برای سگ ها است.)

معیارهای انتخاب نوع درمان آلرژی در یک سگ چیست؟
هنگامی که می خواهید تصمیم گیری  کنید که چگونه آلرژی را در سگ تان درمان کنید معیارهای زیر مد نظر است:

ایمنی درمان:
اولین و مهمترین کار ما باید انتخاب یک گزینه درمانی مطمئن باشد. درمان باید با حداقل دارو یا ترجیحا در کوتاه مدت استفاده شود.

سهولت مدیریت:
یکی دیگر از عواملی که در نظر گرفته می شود این است که چگونه مدیریت درمان را انجام دهیم.
آیا نیاز به سفرهای مکرر و مراجعه های متعدد به دامپزشک هست ؟ این دارو آورد استفاده می شود؟

هزینه درمان:
هزینه عامل مهم دیگری است چون درمان آلرژی در سگ یک فرایند طولانی مدت است. بنابراین درمان باید هزینه موثر و مقرون به صرفه ای داشته باشد.



ریشه مشکل:
این عامل بسیار مهم را در نظر بگیرید چرا که ما ترجیح می دهیم که مشکل را به صورت ریشه ای حل کنیم و نه فقط به پوشش علائم آلرژی بپردازیم.

متاسفانه داروهای معمولی مانند کورتیکواستروئیدها و آنتی هیستامین ها فقط به کاهش علائم آلرژی می پردازند و بدون حل مشکل ریشه ای !
مکمل گزینه های درمانی مانند استفاده از گیاهان با تقویت و تنظیم سیستم ایمنی بدن کمک کننده هستند.

مشکلات قلبی در ماستیف تبتی:
کاردیومیوپاتی به احتمال زیاد یک بیماری ژنتیکی است.
متاسفانه کاردیومیوپاتی معمولا تشخیص داده نمی شود تا زمانی که سگ می میرد. اگر شما متوجه این بیماری در سگ خود شدید باید ان را فورا به دامپزشک نشان دهید.

بیماری دریچه سه لتی:
این بیماری مادرزادی است و بیماری است که در آن دریچه قلب به درستی عمل نمی کند.

علائم آن شامل موارد زیر است:
اتساع معده
کاهش توانایی در ورزش
دشواری در تنفس
سوفل قلبی
افزایش ضربان قلب
ضعف

درمان:
اگر مقدار زیادی مایع در سگ وجود داشته باشد دامپزشک ممکن است به حذف بخشی از مایع بپردازد. این سگ احتمالا باید با یک رژیم عذایی کم نمک تحت درمان قرار گیرد و اگر اضافه وزن دارد سگ را تشویق به از دست دادن وزن کنید. فعالیت برای این سگ در حد متوسط خوب است اما سگ شما باید از انجام اعمال سنگین جلوگیری کند.
دامپزشک ممکن است برخی از مکمل ها و ویتامین ها از قبیل موارد زیر را به سگ شما توصیه کند:
ویتامین D
کوآنزيم Q10
امگا 3
دیگر داروهایی که تجویز می شود عبارتند از:
دیگوکسین
فورزماید
مهاركننده آنزیم انژیوتانسین
این درمان می تواند کيفيت زندگی سگ را بهبود بخشد. اگر آنها به درمان پاسخ نمی دهند دامپزشک شما ممکن است آن را به یک دامپزشک قلب و متخصص جراحی ارجاع دهد.

این اطلاعاتی که ما در اختیار شما می گذاریم به معنی این نیست که یک جایگزین برای مراقبت های دامپزشکی است. شما همیشه باید به دنبال دستورالعمل های ارائه شده توسط دامپزشک خود باشید.

DCM همان طور که ذکر شد یک بیماری عضله قلب است که در نتیجه انقباضات ضعیف و عدم توانایی پمپاژ خون در بدن به وجود می اید. به دنبال پیشرفت این بیماری قلب,حفره های قلب بزرگ شده و باعث برگشت خون به عقب و ایجاد نشانه های نارسایی احتقانی قلب می شود.
علت DCM در اغلب موارد نامشخص است ،اما در برخی از نژادها به نظر می رسد که ارثی است.
 نژاد های بزرگ در سگ ها مانند ماستیف تبتی اغلب تحت تاثیر این بیماری قرار می گیرند.
اگر چه این بیماری در برخی از نژادهای کوچکتر هم دیده می شود. گهگاه DCM به صورت ثانویه به علل دیگر مانند یک سم یا یک عفونت هم دیده می شود.

چه نشانه هایی از این بیماری وجود دارد؟ 
در اوایل روند بیماری ممکن است هیچ علامت بالینی قابل تشخیصی در سگ نبینید و یا حیوان خانگی ممکن است عدم تحمل ورزش را از خود نشان دهد.
در برخی موارد یک سوفل قلبی (معمولا نرم) یا ریتم نامنظم قلب توسط دامپزشک دیده می شود.
این ها از جمله یافته هایی هستند که بیشتر احتمال دارد وقتی این بیماری پیشرفت می کند دیده شوند.
وقتی عمل پمپاژ خون با اختلال مواجه می شود خون شروع به تجمع در رگهای پشت قلب یک یا هر دو طرف قلب می شود. ادم ریه در نتیجه تجمع مایع (ادم) در پشت بطن چپ/دهلیز به وجود می اید. هم چنین این مایع ممکن است در سمت راست قلب تجمع پیدا کند و به شکم راه یابد و باعث ایجاد آسیت شود.
هم چنین ممکن است در اطراف ریه ها (پلور) هم تجمع یابد .
 ضعف، غش و متاسفانه حتی مرگ ناگهانی می تواند ناشی از اختلالات ریتم قلب باشد (حتی بدون سایر نشانه های “نارسایی قلبی”).
سگ با نارسایی قلبی ناشی از DCM اغلب نشانه هایی از نارسایی سمت چپ قلب را نشان می دهد. این نشانه ها شامل کاهش توانایی ورزش ،خستگی،ضعف،افزایش میزان تنفس و یا تلاش برای فعالیت های روزانه خود، له له زدن و سرفه (به خصوص با فعالیت). هم چنین همانطور که در بالا اشاره شد عدم توانایی پمپاژ خون توسط قلب و آریتمی می تواند باعث حملات ناگهانی ،ضعف ،غش یا مرگ ناگهانی شود.
در برخی از سگ ها با DCM بزرگ شدن شکم یا تنفس سنگین به دلیل تجمع مایع در شکم یا قفسه سینه وجود دارد.با دیدن هر یک از این علائم باید سریع به دامپزشک خود مراجعه کنید .
علائم پیشرفته نارسایی قلبی می تواند شامل تنگی تنفس ،بی میلی به فعالیت،سرفه، از دست دادن اشتها و غش کردن است. یک دامپزشک باید با مشورت صاحب سگ و پرسیدن تک تک این علائم به درمان بپردازد.
علائم شدید نارسایی قلبی ممکن است به سرعت به وجود بیاید.

چگونه این بیماری تشخیص داده می شود ؟ 
معاینه قلبی توسط دامپزشک می تواند به تشخیص کمک کند .
معمولا رادیوگرافی قفسه سینه (x-rays) و نوار قلب (ECG) و اکوکاردیوگرام انجام می شود و برای تایید تشخیص و ارزیابی شدت به ‌کار می روند. یک روش دیگر تشخیصی هم استفاده از هولتر نوار قلب طی استراحت 24 ساعته است که گاهی اوقات استفاده می شود. هم چنین آزمایش غربالگری برای برخی نژاد ها که احتمال این بیماری در ان ها بالاست انجام می شود مثلا در ماستیف تبتی،گریت دین ها، بوکسورها و دوبرمن پینچر ها!
آنچه می تواند به عنوان درمان در حیوان خانگی انجام شود چیست ؟ 
موارد بدون علامت این بیماری که اصطلاحا (تحت بالينی) نام می گیرند،ممکن است با داروی انالاپريل و یا یکی دیگر از مهارکننده های انزیم انژیوتانسین ( ACE ) درمان شوند. دیگر داروها زمانی که نشانه ای از نارسایی قلبی توسعه یافته و/یا اگر ریتم نامنظم داشته باشد استفاده می شوند.
 درمانی این بیماری همیشه متناسب با نیازهای فردی سگ شما است. از آنجایی که این بیماری قابل برگشت نیست و باید شدت نارسایی قلبی را کنترل کنیم و از زیاد شدن ان جلوگیری کنیم.

عفونت های رایج در این نژاد:
میکروب هایی که همه سگ ها می توانند به ان ها الوده شوند مانند parvo ویروس ها و ویروس هاری !
 بسیاری از این عفونت ها قابل پیشگیری از طریق واکسیناسیون هستند که ما توصیه می کنیم بر اساس بیماری های شایع در منطقه این کار را انجام دهید.

ویروس ها:
پاروویروس یکی از این ویروس هاست که این عفونت می تواند باعث استفراغ, اسهال و حتی خونریزی شود. سگ شما باید علیه این بیماری و به منظور جلوگیری از آن واکسینه شود زیرا پاروويروس در سگ ها می تواند کشنده باشد.
از علائم دیگر این بیماری سرفه, تنگی نفس ،آبریزش بینی, ورم ملتحمه, تب و ضعف عمومی است .
از باکتری های شایع :

لپتوسپيروز:این بیماری ناشی از نوشیدن آب آلوده به ادرار موش اتفاق می افتد مثلا خوردن آب از گودال کوچک آب یا آب های راکد باعث این بیماری می شود. علائم ان شامل سرفه و استفراغ و تب و درد عضلانی و مشکلات تنفسی است. واکسن برای پیشگیری از این بیماری نیز وجود دارد.

بروسلوز: این بیماری ناشی از خوردن زباله های عفونی است. در سگ نر باعث التهاب بیضه و نازایی می شود. در ماده های باردار باعث سقط جنین می شود. درمان  ان با آنتی بیوتیک است.

بیماری مستایتیس:این بیماری عفونی همان ورم پستان در نوع ماده این سگ است که به علت التهاب غدد پستانی اتفاق می افتد.
پیومترا:در این بیماری عفونی که بسیار جدی است ،تجمع چرک در حفره رحم اتفاق می افتد و درمان آنتی بیوتیکی قبل از عمل جراحی لازم است.
کنه گوش:
کنه گوش شبیه به سارکوپت اسکیبی همان عامل مرض جرب است ،اما کمی در اندازه بزرگتر. آنها توسط تماس مستقیم بین سگ و دیگر حیوانات آلوده و یا در تماس با سطوح الوده منتقل می شوند.
این کنه در کانال گوش و مناطق مجاور ان ساکن می شود و باعث سوزش و خارش ازاردهنده می شود. سگ به طور مداوم گوش خود را می خاراند و به سهولت باعث ناراحتی او می شود. سگ ممکن است با مالش سر خود به دیوار و سایر سطوح خشن خارش خود را برطرف کند و حتی می تواند با خاراندن بیش از حد به خودش صدمه بزند.
یک علامت شایع کنه گوش در سگ همین خاراندن گوش است ،همچنین دیدن ترشحات تیره از کانال گوش هم ‌معمول است.

درمان انگل های خارجی در سگ ها
درست مانند هر درمان پزشکی برای سگ باید به سرعت انجام شود. بسیاری از داروهای ضد انگل آزادانه در بازار موجود است که توصیه می شود بدون نظر دامپزشک تصمیم نگیرید زیرا دوره درمان او باید توسط دام‌پزشک مشخص شود.
فراموش نکنید که اهمیت پیشگیری از درمان مهم تر است،یکی از راه های پیشگیری حمام کردن سگ و تمیز کردن گوش سگ به طور منظم است.
این مقاله صرفا مقاله ای آموزنده است. ما حق تجویز و دخالت در امور دامپزشکی و درمان را نداریم و از شما دعوت می کنیم که اگر حیوان خانگی شما از هر گونه بیماری و یا درد و ناراحتی رنج می برد فورا به دام‌پزشک مراجعه کنید.



جلوگیری از مشکلات بهداشتی و مراقبت های عمومی در ماستیف تبتی:
-٫برخی از مشکلات مربوط به سلامتی در این نژاد نیز ارثی است. برای اطمینان از عدم ابتلا به این بیماری ها باید گواهی عدم سو پیشینه والدین آنها را از خریدار و پرورش دهنده ان بخواهیم.بررسی از نظر دیسپلازی مفصل ران و آرنج, مشکلات تیروئید, بیماری های قلبی و بیماری های چشم در ماستیف تبتی ضروری است.
مشکلات بهداشت و سلامت را تا حدی می توان جلوگیری کرد.نکاتی وجود دارد که شما با انجام آنها می توانید سگ خود را سالم و شاد نگه داشته و کمک خواهد کرد که مراقبت های بهداشتی سگ تان را راحت تر انجام دهید.
-این نژاد از اندازه متوسط و بزرگ است. یک ماستیف تبتی نر حدود ۶۵ سانتی متر قد و وزن بین ۵۰-۸۰ کیلوگرم است. طبیعتا ماده های ان ها کوچکتر هستند و حدود ۶۰ سانتی متر قد و بین ۳۸-۶۳ کیلوگرم وزن دارند.
شما باید برای این سگ بزرگ به اندازه کافی فضا فراهم کنید تا برای حرکت آزادانه در اطراف خانه فضای کافی داشته باشد. با داشتن یک حیاط می توانید فضای مناسبی را برای سگ خود فراهم کنید .این سگ ها بسیار اجتماعی هستند و ترجیح می دهند در داخل خانه با خانواده های خود بمانند تا اینکه در خارج از منزل وقت بگذرانند. بنابراین مطمئن شوید که خانه یا آپارتمان شما به اندازه کافی بزرگ است تا برای چنین سگ فعال و هوشمندی مناسب باشد.
-استفاده از غذاهای خشک برای دندان های سگ تان مفید است.
شما باید سگ خود را با غذای خشک با کیفیت و یا غذای کنسروی تغذیه کنید.
استفاده از استخوان خام نیز برای تمیز ماندن دندان ها کمک کننده است. جویدن اسباب بازی های مخصوص این کار که در بازار عرضه می شوند نیز بسیار مناسب است. جویدن اسباب بازی اشتباه نیز می تواند باعث استفراغ, اسهال, خفگی, انسداد روده و حتی مرگ سگ شما شود. بنابراین دقت کنید که اسباب بازی مخصوص جویدن که برای حیوانات تولید می شود را تهیه کنید.
-شما با خرید یک‌ ماستیف تبتی موی او را در همه جای خانه می‌بینید، البته او در تمام طول سال ریزش مو ‌ندارد و این ریزش در یک فصل سنگین تر می شود.ساده ترین راه برای کاهش میزان موهای از دست رفته،برس زدن موهای سگ خود 3-5 بار در هفته به مدت حدود 15 دقیقه است. اما شما باز هم نیاز به یک جارو برقی خوب برای پاک کردن موهای او از فرش و مبل و بقیه وسایل دارید.
-توله سگ شما نیاز به یک سری واکسن برای حفظ سلامتی اش دارد.او نیاز به 3 یا 4 بار واکسینه شدن در برابر ویروس هایی چون پاروويروس ، کرونا ویروس، لپتوسپيروز و… دارد.
سگ شما باید به طور منظم توسط دامپزشک ویزیت شود استفاده از واکسن اشتباه می تواند سگ شما را به صورت وحشتناکی بیمار کرده چون مکانیسم واکسن تضعیف سیستم ایمنی بدن او است و این گونه بیشتر در معرض بیماری است.
پس برای زدن واکسن مناسب باید به مراجع معتبر دام پزشکی مراجعه کنید.
-شما باید به دلایل ایمنی، تمام کابل های برق و سیم ها را در منزل تان قبل از آوردن توله سگ به خانه با محافظ مناسب بپوشانید.
-او هرگز نباید از شام باقی مانده و سایر مواد غذایی انسان تغذیه کند چون می تواند باعث آسیب به سگ شما شود.
-شما می توانید آموزش اطاعت پذیری او را خودتان انجام دهید، این سگ به عنوان یکی از مطیع ترین نژاد ها در جهان شناخته شده است.
-اگر شما صاحب یک سگ هستید بهتر است حیوان خانگی خود را تحت پوشش بیمه ای قرار دهید زیرا او علاوه بر حوادثی که ممکن است برایش پیش بیاید در معرض طیف گسترده ای از مسائل مربوط به سلامتی می باشد.
این مسئله هزینه های شما را افزایش می دهد.
به طور کلی نگه داری از این سگ زیبا هزینه زیادی را می طلبد و اگر شما به دنبال یک سگ وفادار, دوستدار و محافظ خانواده هستید ما به شما ماستیف تبتی را پیشنهاد می کنیم ،ممکن است این حیوان خانگی همیشه آرزوی شما بوده باشد.
-استفاده از قلاده هنگام راه رفتن و یا آموزش به سگ خود بسیار توصیه می شود.
-عقیم کردن سگ نیز باید در شش ماهگی او اتفاق بیفتد. عقیم کردن سگ در سن اشتباه می تواند باعث مشکلات مثانه از قبیل عدم کنترل ادرار (بی اختیاری) در ادامه زندگی او شود.
-دادن غذا ی اشتباه به سگ می تواند باعث مشکلات بهداشتی مزمنی در تمام طول زندگی سگ شود.
خارش بدن،موهای خشک, موهای چرب، ریزش بیش از حد مو، عفونت های گوش ، مدفوع شل و …. ممکن است نظر شما را به تغذیه غیر استاندارد برای این نژاد جلب کند.
تغذیه نادرست غذایی می تواند باعث بسیاری از مشکلات سلامتی در سگ شود.
-شما باید سعی کنید که از مراجعه غیر ضروری به دامپزشک جلوگیری شود زیرا استفاده از داروهای شیمیایی و سایر خدمات دام پزشکی می تواند هزینه های بالا و هم چنین عوارض جانبی زیادی برای سگ شما داشته باشد.

-اگر سگ شما هنوز یک توله سگ است باید مراقب مشکلات رشد او باشید زیرا او در سن رشد است و این مسئله بسیار مهم است.
اگر سگ شما تا این مقطع نیز کاملا سالم است شما نباید خیالتان کاملا راحت باشد زیرا او فقط یک توله است و بسیار حساس می باشد.
-اسباب بازی های خطرناکی برای حیوان خانگی شما می تواند وجود داشته باشد که شما احتمالا در خانه تان چندتا از آنها را دارید.
به یاد داشته باشید به این دلیل که شما یک اسباب بازی را از فروشگاه حیوان خانگی تهیه کرده اید به این معنا نیست که آن کاملا بی خطر است. شما باید خودتان تمام جوانب ان را برای سگ تان در نظر بگیرید.
-برای جلوگیری از فرار سگ تان از خانه و حیاط منزل تان هم باید تدابیری بیندیشید.
هر صاحب سگی اصرار دارد که این اتفاق برای سگ او نمی افتد ولی شما باید برای رعایت احتیاط حیاط منزل را به درستی حصار کشی کنید و خیال خود را راحت کنید.
– برای سالم و شاد ماندن سگ تان شما باید به دنبال راه هایی سرگرم کننده برای تمرین سگ باشید.
به خصوص برای توله سگ ها و سگ های جوان. اگر شما ورزش های سنگین برای این سنین پایین در نظر بگیرید ممکن است باعث آسیب به استخوان ها و مفاصل او‌ شود.
به چالش کشیدن سگ با انجام بازی های مناسب او به فعال نگه داشتن ذهن او کمک زیادی می کند تا سلول های مغز او برای یک عمر سالم بمانند. بله سگ ها نیز علاوه بر تمرینات بدنی ، نیاز به تمرینات ذهنی نیز دارند .

واکسیناسیون سگ شما

بدون شک شما باید راجع به این موضوع اطلاعات خود را بالا ببرید.
شما با واکسیناسیون سگ خود کارت های یادآوری از دامپزشک دریافت خواهید کرد که برای واکسن سالانه مورد نیاز است. اما

خطرات و مزایای واکسن برای سگ ‌شما چیست؟
واکسن غیر ضروری نه تنها مفید نیست بلکه برای سلامت حیوان خانگی شما خطرناک نیز می باشد.
ما در فرزندان خود واکسیناسیون را در نهایت پس از بلوغ متوقف می کنیم اما در حیوانات خانگی ما همچنان واکسن بوستر (یاداور) را تا زمانی که آنها به سال بالا هم می رسند ادامه می دهیم.

علاوه بر این در تنظیم دوز واکسن برای سگ ها اندازه یا سن حیوان مدنظر است.
در یک مطالعه بیش از 2000 گربه و سگ در بریتانیا مورد بررسی قرار گرفتند که خطر عوارض جانبی واکسن در آنها 1 در هر 10 تا بود. این آمار باعث به وجود امدن تضادی در عوارض واکسن شد زیرا تولید کنندگان واکسن این امار را (0.015 درصد) گزارش میکنند.
علاوه بر این عوارض جانبی در نژادهای کوچک تا 10 برابر بیشتر از نژادهای بزرگ نشان داده شده است.
دامپزشکان همواره برای پآیان دادن به واکسیناسیون اضافه تحقیقات پراکنده ای دانجام داده اند واین مسئله مخالفان بزرگی داشته  است.

در این مقاله ما نکات مهمی اشاره می کنیم:

-1شواهد علمی نشان می دهد که واکسن لازم نیست و در واقع هنگامی که حیوانات به ایمنی از اولیه خود دست می یابند دوز یاداور واکسن های آنها در بسیاری از موارد لازم نیست و اغلب بدون بوستر سالم زندگی‌می کنند.

-2در حال حاضر شواهد نشان می دهد که دادن دوز های یاداور واکسن می تواند باعث بسیاری از مشکلات جدی پزشکی به خصوص در ارتباط با سیستم ایمنی بدن شود از جمله آلرژی, تشنج, کم خونی و سرطان !

-3 واکسن به خودی خود بسیار سود بخشی و اثر بخش است و جز مراقبت های دامپزشکی اساسی محسوب می شود. اما این امر نیاز به مبلغ سرمایه گذاری قابل توجهی دارد که تنها شرکت های دارویی و داروسازی از پس ان برمی ایند و به این دلیل علاقه مند به فروش بیشتر واکسن های خود هستند و شما را با به چالش کشیدن تشویق به خرید بیشتر واکسن می کنند.
 در حال حاضر برنامه واکسن ها به این صورت مشخص شده است:
توصیه فعلی بسیاری از دامپزشکان برای واکسیناسیون سگ به این شرح است:
دریافت واکسن هاری، پاروويروس، آدنوویروس، پاراآنفولانزا، لپتوسپيروز، کوروناویزوس، هپاتیت، لایم (borelia)، bortadella هر 6 ماه یک بار توصیه می شود.
بسیاری از دامپزشکان توصیه می کنند که برای توله سگ ها “واکسن اولیه” را در سنین 6 هفته ، 8 هفته ،10 هفته ،12 هفته، 14 هفته و 16 هفته بزنید. سپس بوستر ان ها را در یک سال بعد تکرار کنید.
در حیطه دامپزشکی واکسن حیطه سود اوری است  هم برای بسیاری از دامپزشکان و هم برای شرکت های داروسازی بزرگ!
بنابراین ان ها با تبلیغ فراوان نیروی محرکه قوی برای شما ایجاد می کنند.
به گفته جیمز شوارتز نویسنده 63 درصد از سگ ها و 70 درصد از گربه سانان به دفتر دامپزشکی برای دریافت واکسن مراجعه می کنند.بنابراین واضح است که اساسا تغییر برنامه واکسیناسیون برای سگ ها و گربه ها یک ضرر اقتصادی برای هر مرکز دامپزشکی می باشد.
در سال 1991 بسیاری از دامپزشکان به آغاز بازنگری پروتکل واکسن پرداختند.
یک آزمایشگاه در دانشگاه پنسیلوانیا اشاره کرد ارتباطی بین افزایش میزان سارکوما (یک نوع تومور سرطانی) و واکسیناسیون در گربه ها یافت شده است. واکسن هاری نیز ارتباطی با یک واکنش التهابی در زیر پوست دارد که بعدها تبدیل به بدخیمی می شود.
در حدود همان زمان محققان در دانشگاه کالیفرنیا در دیویس تایید کردند که واکسن لوسمی گربه نیز منجر به سارکوما می شود حتی بیشتر از واکسن هاری!
بیشتر تحقیقات انجام شده در این زمینه منجر به ایجاد آماری نگران کننده شدند: تخمین زده می شود یک گربه در هر 1000 گربه به سارکوما مبتلا می شوند.
در نتیجه به واکسیناسیون به عنوان یک عامل خطر مهم دیگر در بیماری های خود ایمنی اشاره شد. واکسن باعث شد سیستم ایمنی بدن حیوانات به نوبه خود در برابر بیماری های خودایمنی مانند کم خونی همولیتیک خود ایمنی در سگ ها (AIHA) ضعیف شود.
از طرفی تاخیر در واکسیناسیون باعث بیماری هایی هم‌چون مشکلات تیروئید، آلرژی، تومور و تشنج در سگ ها و گربه ها می شود.
این یافته ها منجر به چاپ یک مقاله در سال 1995 در مجله American Veterinary Medical Association شد که به این نتیجه رسیدند:



آیا عدم واکسیناسیون باعث می شود سگ ها بیشتر در معرض خطر باشند ؟ 
دادن واکسن به سگ ها باعث تقویت سیستم ایمنی بدن شان شده و ابتلا به بیماری را در آنها کاهش می دهد.
شواهد نشان می دهد که سگ ها و گربه هایی که  با واکسن های خاص در اوایل زندگی واکسينه شده اند برای یک عمر در برابر بسیاری از بیماری ها ایمن می شوند. به استثنا بیماری هاری واکسن اولیه ان باید قبل از هفت سالگی زده شود و نباید بیشتر از هر سه سال دوز یاداور آن زده شود.
در یک مطالعه سطوح آنتی بادی ضد پاروویروس و هاری در بیش از 1,400 سگ سالم در تمام سنین اندازه گيری شد. تقریبا تمام سگ ها ایمنی بدن در حدود (95-98 درصد) را نشان دادند که نشان می دهد به صورت سالانه واکسیناسیون مجدد ممکن است لازم باشد.
اما ثابت شده که به طور قابل توجهی واکنش سیستم ایمنی بدن حیواناتی که‌ واکسینه شده اند در مقابل بیماری ها بهتر بوده است.
محققان می گویند ثابت شده است که افزایش نرخ بیماری در میان سگ هایی که هر سه سال دوز یاداور گرفته اند کاهش یافته است. شواهد کافی در این رابطه موجود است که خطرات ناشی از تکرار زیاد واکسن ها واقعی هستند.
در یک مطالعه منتشر شده توسط پوردو در سال 2005 ارتباط بین واکسن در سگ ها و متغيرهایی مانند سن, اندازه و تعداد دفعات واکسن بررسی شد .این مطالعه نشان داد:

سگ های کوچکتر بیشتر در معرض ابتلا به عوارض واکسن در مقایسه با سگ های بزرگتر هستند.
توصیه های هنگام واکسیناسیون:
در سگی که واکسینه شده باید معاینات منظم مانند چک کردن برای رد کرم های قلبی، تومورها و ارزیابی وضعیت سلامت عمومی برایش انجام شود. توصیه می شود تکرار این معاینات هر شش ماه یکبار باشد .
واکسن هاری در 1 سالگی و 3 سالگی باید زده شود. همچنین توصیه می کنیم یک دامپزشک خوب برای انجام این کار پیدا کنید.

درخواست تيتر آنتی بادی قبل تزریق دوز یادآور:
 این راهی است که شما می توانید به وسیله ان تعیین کنید که حیوان خانگی شما ایمنی کافی در برابر ان‌میکروب خاص را دارد یا خیر!
 سطح آنتی بادی می تواند در خون اندازه گیری شده و اگر نسبت ان پایین باشد واکسیناسیون مجدد انجام شود. نوع ازمونی که می توانیم با ان تيتر انتی بادی را ارزیابی کنیم IFA یا ايمونوفلورسانس غيرمستقيم آنتی بادی است.
لطفا در مورد خطرات و فواید واکسیناسیون برای سگ خود با دامپزشک مشورت کنید.
سگ خود را هر جایی برای واکسیناسیون نبرید و به یک مرکز معتبر یا دامپزشک معتمد مراجعه کنید.

تغذیه سگ نژاد ماستیف تبتی

اگر شما نیز از یکی صاحبان حیوان خانگی هستید مسئله تغذیه آن برای شما خیلی مهم است. درست مانند انسان ها شما در حیوان خانگی خود نیز باید از هر فرصتی برای ایجاد یک زندگی طولانی و سالم استفاده کنید.
تغذیه حیوان خانگی بسیار شبیه به انسان است و شما نباید ادعاهای دروغین که در رابطه با غذاهای موجود در بازار است را باور کنید.
خیلی از به اصطلاح “مواد غذایی سالم حیوان خانگی” موجود در بازار حاوی مقدار پایین تری گوشت در وعده های غذایی می باشد و حاوی پرکننده های ارزان از غلات مانند ذرت و سویا, رنگ های خوراکی, آفت کش ها و مواد نگهدارنده و سایر آلودگی هاست.
آلودگی به ملامین (یک ماده شیمیایی مورد استفاده در تولید پلاستیک) در بسیاری از مواد غذایی حیوان خانگی وجود دارد و چندی پیش و منجر به هزاران مرگ و میر و بیماری در سگ ها شد.
تغذیه خوب یک نیاز اساسی برای سالم نگه داشتن حیوان خانگی است و باعث بالا رفتن شانس سگ شما در مقاومت در برابر بیماری ها و سایر شرایط بحرانی می شود.
بسیاری از مواد غذایی تجاری در دسترس حیوان خانگی می تواند به از بین بردن سلامت حیوان خانگی شما منجر شود.
علائم شایع در ارتباط با مصرف زیاد غذاهای تجاری حیوان خانگی عبارتند از:

اسهال
افزایش نفخ
کسل شدن
استفراغ متناوب
خارش طولانی 

در طول دهه 1980 و اوایل دهه 1990 نا امیدی از کیفیت پایین مواد غذایی منجر به ظهور مواد غذایی خشک حیوان خانگی گردید.این غذاها کیفیت بالاتری دارند و حاوی مواد متنوع بیشتری می باشند.
پروتئین بالا به صورت رایگان در طبیعت برایشان در دسترس است و شما باید این نیاز طبیعی سگ تان را براورده کنید.
یک رژیم غذایی متعادل و دقیق می تواند به تقویت سیستم ایمنی بدن او منجر شود.هم چنین باعث دور نگه داشتن برخی از مشکلات گوارشی می شود.یکی از این مشکلات نفخ است که بسیار هم خطرناک است.تحقیقات پزشکی ثابت کرده است که چربی زیاد در رژیم غذایی باعث افزایش خطر ابتلا به نفخ و اتساع معده می شود.رژیم غذایی مبتنی بر پروتئین یا غذاهای گیاهی, رژیم های غذایی مبتنی بر سویا نیز باعث افزایش احتمال ابتلا به این بیماری می شود.در حالی که چربی رژیم های غذایی می تواند منجر به پانکراتیت هم شود.
از آنجایی که آنها مستعد ابتلا به دیسپلازی مفصل ران هستند بهتر است آنها را تحت یک‌رژیم غذایی سخت قرار دهیم تا در وزن مطلوب بمانند.خوراک یک سگ ماستیف تبتی که یک سگ نژاد  بزرگ است باید مقدار مناسبی از پروتئین داشته باشد. بسته به فعالیت بدنی روزانه او این مقدار تنظیم می شود.
فیبر مواد غذایی نباید از 10 درصد بیشتر باشد.اگر سگ شما مشکل معده و حساسیت دارد می توانید به جای برنج قهوه ای به او برنج سفید بدهید. بسیاری از این ویژگی ها ممکن است بسته به سگ شما تغییر کند با توجه به سطح فعالیت و سن او!
در هنگام انتخاب بهترین مواد غذایی و رژیم غذایی برای سگ خود به یاد داشته باشید آنچه مناسب است ممکن است لزوما با توجه سگ شما و شیوه زندگی او‌ متفاوت باشد. اگر شما نمی توانید تصمیم بگیرید که کدام نوع تغذیه برای سگ شما بهتر است باید با یکی از پرورش دهندگان سگ مشورت کنید.
در هر صورت هر تغذیه ای برای سگ که انتخاب کردید باید به تدریج ان را جایگزین کنید و در یک دوره دو هفته ای کم کم او را به این رژیم غذایی عادت دهید در غیر این صورت ممکن است با خطر ناراحتی معده همراه شود.
هنگامی که عذای تجاری و اماده خریداری می کنید مطمئن شوید که به مواد مورد استفاده برای تهیه ان مناسب سگ شما باشد .یادتان باشد گران ترین غذاها همیشه بهترین ها نیستند. غذاهای آلی معمولا حاوی منابع پروتئین کمتری هستند و بیشتر شامل پرکننده ها و رنگ های خوراکی هستند که می توانند موجب ابتلای سگ شما به آلرژی شوند به خصوص اگر سگ تان مستعد ابتلا به آلرژی است. ماستیف تبتی هم مانند هر نژاد دیگری از سگ ها می تواند از آلرژی به گوشت گاو و مرغ و حبوبات و غیره رنج ببرد. اگر شما گمان می کنید که سگ‌تان ممکن است مبتلا به آلرژی باشد باید حتما او را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک ممکن است توصیه کند برخی از دارو ها را استفاده کنید همراه با رژیم غذایی مناسب که باعث هیچ گونه اثرات نامطلوب نشود.
سگ ها باید تغذیه مناسبی داشته باشند،عدم توجه به تغذیه خوب برای آنها می تواند مشکلات گوارشی برای آنها بوجود بیاورد.از جمله:نفخ،درد معده،اسهال،یبوست و….

همچنین تعذیه توله های آنها در سنین رشد بسیار مهم است.
پروتئین ممکن است به کاهش آسیب در سگ های ورزشی کمک کند. تمام رژیم های غذایی که ما آزمایش می کردیم بسیار بالاتر از حداقل الزامات پروتئین بود. سطوح بالاتر پروتئین در افزایش حجم خون نیز موثر است؛ چیزی که در ورزشکاران و سگ های شکاری مهم است.
هنگامی که به پروتئین در رژیم غذایی سگ نگاه می کنید، به یاد داشته باشید، منبع تامین آن نیز به اندازه مقدار ان مهم است. تفاوت زیادی بین مقدار مواد غذایی و تغذیه سالم وجود دارد. به عنوان مثال شما در رژیم های غذایی به برنج قهوه ای و برنج سفید نگاه می کنید و می گویید هر دوی آنها حاوی کربوهیدرات هستند و به یک میزان ارزش تغذیه ای دارند. اما متخصصان تغذیه می دانند که برنج قهوه ای کربوهیدرات بیشتری به بدن ارائه می دهد. به همین ترتیب، منبع تامین پروتئین برای سگ هم بسیار حائز اهمیت است که واقعا باید مواد دارای ارزش بالای غذایی باشد نه صرفا گوشت مانند لب ها و تاندون های گاو!
 این پروتئین ها برای سگ شما بی فایده هستند، اما آنها ارزان و در دسترس تر هستند.

ماستیف تبتی نیاز به بالاترین کیفیت از مواد غذایی خشک دارد ،گاهی اوقات آن ممکن است مواد غذایی کنسرو شده و حتی گوشت خام در مقادیر کم استفاده شود. جلوگیری از دادن گوشت چرب و غذای تند نیز توصیه می شود.
تغذیه انجام شده است دو بار در روز و در بخش های کوچک و متوسط باید انجام شود. با توجه به سن سگ, اندازه و فعالیت فیزیکی او این برنامه متغیر است.
در آیالات متحده تقریبا تمام شرکت های مواد غذایی سگ به تدوین و فرموله کردن محصولات غذایی برای سگ ها پرداخته اند و استانداردهایی توسط توسط انجمن کنترل غذایی آمریکا (AAFCO) تعیین شده است که حداقل استانداردها را در این زمینه دارد.هنگامی که شما در واقع یک رژیم غذایی از AAFCO برای سگ خود انتخاب می کنید باید به مرحله زندگی سگ تان توجه کنید که برایش مناسب باشد ،برای مثال مواد غذایی که برای سگ بالغ توصیه شده با غذای توله سگ ها متفاوت است.
امروزه بسیاری از شرکت های مواد غذایی حیوان خانگی کنسانتره پروتئین های گیاهی برای کاهش هزینه ها استفاده می کنند.متاسفانه غیر از گوشت سایر پروتئین ها اغلب فاقد اسیدهای آمینه ضروری مورد نیاز برای سگ هستند.در یک رژیم غذایی خوب حداقل اولین عنصر همیشه باید یک پروتئین حیوانی باشد.(مرغ و بوقلمون و ماهی قزل آلا و اردک و گوشت گاو و غیره).
بهترین مواد غذایی سگ برای توله سگ ماستیف تبتی:
تفاوت اصلی بین غذای توله سگ و سگ بالغ میزان پروتئین موجود در مواد غذایی است. از آن جا که پروتئین برای رشد توله ها ضروری است ،توله سگ باید به اندازه کافی پروتئین دریافت کند.تغذیه نادرست توله سگ ماستیف تبتی می تواند باعث آسیب دائمی به او شود،بنابراین شما همیشه باید اطمینان حاصل کنید که مواد غذایی فرموله شده برای رشد او در ان مرحله از زندگی مناسب باشد.
غذای اصلی این نزاد باید پروتئین های گوشتی مانند مرغ، گوشت گاو و ماهی باشد. مواد مهم غذای سگ به ترتیب باید بیشترین درصد را در فهرست غذایی او داشته باشند.
اجتناب از غذاهایی با غلات مانند گندم یا ذرت که در میان پنج ماده برتر قرار دارد. اجتناب از مواد غذایی با کیفیت پایین مانند گوشت فرآورده های گوشتی چون هضم پروتئین ها در ان ها سخت تر است و باید جزئی از مواد غذایی باشد. اجتناب از نگهدارنده های شیمیایی، از جمله هیدروکسی آنیسول بوتیل، هیدروکسیتولول بوتیل، و اتوکسیوین. 
می توانید مقدار کمی از مواد غذایی کنسرو سگ را با غذای خشک مخلوط کنید، اما در کل باید کالری بیشتری را به شما بدهد.
از غذا خوردن بیش از حد توله سگ تان اجتناب کنید .
 شاید مهمترین عامل رشد مناسب سگ تان این باشد که تغذیه او آهسته و تدریجی باشد. این بدین معنی است که اگر برای نگه داشتن توله سگ تان کم حوصله بودید این مشکل را با دادن غذای زیاد کنترل نکنید.
اجتناب از تغذیه بیش از حد امری بسیار مهم است. 
شما می توانید یک غذای خشک تجاری برای سگ تان انتخاب کنید که گوشت به عنوان اولین عنصر است و از سویا در آن اجتناب کنید. زیرا به عنوان یک آلرژن محسوب می شود . تقسیم بندی جیره غذایی سگ بالغ به دو یا چند وعده غذایی در روز به کاهش احتمالی نفخ او بسیار کمک میکند. برای سگ شما باید همیشه آب آشامیدنی تازه در دسترس باشد. 
حالات خوراکی برنامه ریزی شده باید انجام شود. تغذیه آزاد توصیه نمی شود. هنگامی که شما زمانبندی غذایی برای سگ تان انجام می دهید نباید ان را به هم بزنید و باید با نظم ان را رعایت کنید. علاوه بر این، هنگامی که یک سگ دارای برنامه غذایی خوب و سازمان یافته است، بسیار بهتر رفتار می کند.
در توله سگ های نژاد بزرگ تغذیه ارتباط زیادی با بیماری های اسکلتی دارد.
 زیرا توله سگ ها نیاز به سطوح بالاتری از مواد مغذی خاص برای رشد سالم از نظر سیستم اسکلتی دارند و این موضوع با توجه به قدرت بدنی بالایی ک نژاد های بزرگ دارند حائز اهمیت است. 
هنگامی که می خواهیم از بین غذای خشک و مواد غذایی مرطوب یکی را برای سگ خود انتخاب کنیم باید به نکاتی توجه کنیم.
سبزیجات، میوه ها و کربوهیدرات ها مانند برنج قهوه ای فیبر سالم را به مواد غذایی او اضافه می کنند.
غذاهای با کیفیت بالا شامل پروتئین ها، سبزیجات و میوه های قابل هضم هستند که معمولا باعث کمتر شدن نیاز به دفع و مدفوع او می شوند. نگهدارنده های طبیعی مانند ویتامین E و یا ویتامین C در مقایسه با مواد نگهدارنده شیمیایی مانند هیدروکسی آنیزول بوتیل، هیدروکسی متولید بوتیل و اتوکسیوین بهتر است.
تغذیه خام می تواند یک موضوع حساس باشد, و اگر شما این روش را انتخاب می کنید باید اطمینان کنید که تمام نیاز های تغذیه ای و ویتامین های مورد نیاز او را تامین میکنید.
نیاز به گوشت خام در سگ شما وجود دارد و گوشت خام تازه یک منبع عالی از پروتئین برای سگ شماست.اما’ سالمونلا می تواند یک مشکل ایجاد کند هم‌چنین مرغ خام و گوشت سایر طیور ! زیرا می توانند حامل باکتری E. coli باشند.

در نژاد های بزرگ توله سگ ها در واقع میزان سوخت و ساز کمتری به ازای هر کیلوگرم از وزنشان نسبت به نژاد های کوچکتر دارند.
در حالی که رشد توله سگ های نژاد بزرگ به نسبت چشم گیرتر است و آنها در حدود سن 18-24 ماهگی به بلوغ می رسند،نژادهای کوچکتر تقریبا در 9 ماهگی به بلوغ می رسند.به همین دلیل توله سگ های نژاد بزرگ نیاز به انرژی کمتری در رژیم غذایی خود دارند زیرا به مرور و به تدریج این پروسه را طی می کنند.
سگ های نژاد بزرگ هم چنین سود کمتری از کلسیم می برند.انها رشد آهسته ای دارند و کلسیم هم که برای  رشد استخوان نیاز است.بنابراین انتخاب یک رژیم غذایی با میزان متعادل از چربی و کلسیم و فسفر برای نژاد های بزرگ ضروری است.
برای رشد مناسب در توله سگ ماستیف تبتی:
کلسیم و فسفر دریافتی او را تنظیم کنید چون برای رشد استخوان ها و حمایت اسکلتی نیاز است.
کاهش کالری و چربی دریافتی نیز به حفظ رشد ایده آل او‌کمک می کند.
رژیم غنی از روغن ماهی برای حمایت از سلامت کلی او مفید است.
ویتامین های ضروری و مواد معدنی برای کمک به حمایت از سیستم ایمنی بدن او و کمک به سالم ماندن توله سگ در طول مراحل رشد او موثر است.
پروتئین با کیفیت بالا برای کمک به تغذیه و رشد عضلات و اندام های حیاتی و پوست و موی او نیاز است.
یک منبع فیبر هم کمک خواهد کرد که توله سگ با سیستم گوارشی حساس سالم بماند .
ماستیف تبتی به خاطر موهای بلندی که دارد مستعد ابتلا به برخی بیماری های پوستی می باشد به این معنی است که آنها نیاز به یک فرمول خوب غذایی دارای سطوح مناسب پروتئین و چربی و همچنین مقدار کافی ویتامین های A و E و اسیدهای چرب امگا برای کمک به حفظ سلامت پوست و‌ مو و سلامت کلی دارد.

هنگامی که می خواهیم از بین غذای خشک و مواد غذایی مرطوب یکی را برای سگ خود انتخاب کنیم باید ب نکاتی توجه کنیم.

مزایای غذای مرطوب :

   محتوای آب بالا: این ویژگی غذاهای مرطوب جهت هیدراتاسیون خوب سگ شما مفید است.
به خصوص برای حیوانات خانگی که مسن ترند یا بیمار هستند و یا در اب و هوای گرم زندکی می کنند و یا به اندازه کافی آب نمی نوشند.مصرف آب همچنین می تواند بر سلامت دستگاه ادراری تأثیر بگذارد و به جلوگیری از عفونت ادراری کمک کند. 
 هم‌چنین این مقدار آب بالا می تواند به سگ شما کمک کند تا سریعتر رشد کند و سریعتر عمل کند، در حالیکه انتخاب مقدار بیشتری از مواد غذایی خشک می تواند انتخاب مناسبی برای سگ هایی باشد که نیاز به کاهش وزن دارند. 
 طعم و عطر: سگ هایی که مسن تر هستند، مریض هستند یا حس بویایی آنها باعث می شود که از بوی غذاها فرار کنند به خوردن غذا های مرطوب راغب ترند زیرا عطر خوب و طعم آبداری دارد.
هم چنین بافت مومی این نوع غذاها می تواند برای سگهایی با لثه های حساس یا سگ هایی که دندان های از دست رفته دارند،مناسب تر باشد.

مزایای غذای خشک:

   می توانید به راحتی کاسه او را پر کنید و زمان تغذیه اش را کامل کنترل کنید. 
 طول عمر غذا: انجمن سگ های عمومی  می گوید یک کیسه باز مواد غذایی خشک می تواند تا سه ماه خوب باقی بماند
 هزینه: مواد غذایی خشک معمولا ارزان تر از یک رژیم حاوی مواد غذایی کنسانتره هستند. پس از نظر هزینه به صرفه تر هستند.
 نسبتا بدون آلودگی اند و هم چنین چون سفتی مناسبی دارند می توانند میل سگ شما را به جویدن ارضا کنند،در حالیکه به پاک کردن دندان ها و ماساژ آنها کمک می کنند.
حاوی محصولات گوشتی: مواد غذایی خشک ممکن است حاوی پروتئین های با کیفیت بیشتری باشد. 

معایب غذاهای خشک:

   پرکننده: دانه ها، ذرت و سایر پرکننده های نسبتا بی فایده اغلب یک قطعه از مواد غذایی خشک را تشکیل می دهند (بنابراین شما باید به دقت برچسب ها را بخوانید) !). استفاده از پر کننده ها در غذاهای اماده: بسیاری از مارک های با نام تجاری با کیفیت بالا فقط شامل پرکننده های کمتر نسبت  به  مارک های ارزان تر هستند.پرکننده ها مواد خام کاملا بی فایده برای سگ هستند که مواد مغذی ان صفر و کالری ناشی از خوردن ان نیز صفر می باشد.
اینها به غذاهای تولید شده سگ اضافه می شوند تا غذا را حجم دهند (در حالی که هیچ ماده مغذی را ارائه نمی دهند). 
 بسیاری از آنها حاوی رنگ های خوراکی و افزودنی هایی هستند که می توانند باعث واکنش های آلرژیک نیز بشوند. 
 سگ ها باید گوشت بخورند. آنها در ذات شان گوشت خواران واقعی هستند. بسیاری از غذای های سگ تولید شده که روی ان برچسب محتوی گوشت خورده است ،در واقع حاوی گوشت واقعی نیستند و مواد دیگری را تحت عنوان “گوشت” استفاده می کنند از جمله تاج مرغ،منقار پرندگان، پنجه حیوانات و …
 چربی حیوانات: غذاهای خشک اغلب با چربی های حیوانی که با طعم دهنده ها و نگهدارنده ها مخلوط شده اند تهیه می شوند تا برای مدت طولانی نگهداری شوند. 
 گلوتن: بعضی از مواد غذایی خشک پایدار حاوی مقادیر بالای پروتئین های گیاهی مانند سویا، کنسانتره پروتئین گیاهی و گلوتن ذرت، برای رسیدن به سطح پروتئین استاندارد،هستند .در حالی که سگ ها می توانند پروتئین های گیاهی و حیوانی را تجزیه و هضم کنند، پروتئین حیوانی به طور کلی ارزش غذایی بیشتری را تامین می کند.
امروزه صاحبان حیوان خانگی مزایای غذای پخته شده در خانه را می‌دانند و می توانند به کنترل کمیت و کیفیت مواد اضافه شده به غذای حیوانات خانگی خود بپردازند.
سگ ها و گربه ها برای مصرف مواد غذایی فرآوری نشده آفریده شده اند و هنگامی که شما این مواد غذایی را کامل از برنامه غذایی او حذف می کنید تقریبا هر مسیر مهم بیوشیمیایی در بدن او را مختل می کنید. این یک فاجعه در نگهداری حیوان خانگی است و شما نباید همیشه به او غذاهای کامل پخته و تصفیه شده بدهید و این موضوع می تواند به وضوح تاثیر خود را بر ارگان ها و سلامت او بگذارد.
در واقع تعداد فزاینده ای از دامپزشکان که روی پردازش مواد غذایی حیوان خانگی تحقیق می کنند(kibbled و مواد غذایی کنسرو شده) علت شماره یک بیماری و مرگ زودرس در سگ ها و گربه ها را این مسئله می دانند.
در دسامبر 1995, the British Journal of Small Animal Practice مقاله ای چاپ کرد که نشان می داد استفاده از مواد غذایی فراوری شده و پردازش شده در حیوان خانگی را باعث سرکوب سیستم ایمنی بدن به علل زیر می شود:
بیماری کبدی
بیماری های کلیوی
بیماری های قلبی
بیماری های دیگر
در یکی دیگر از مقالات در یک مطالعه بر روی حیوانات که توسط دکتر Kollath از بیمارستان کارولینسکا در استکهلم انجام شد مشاهده شد که حیوانات جوانی که با غذاهای پخته و فرآوری شده تغذیه شده اند رسد سالم تری دارند. اما هنگامی که آنها به بزرگسالی می رسند شروع روند پیری در آنها سریعتر از حد نرمال است و هم چنین پیشرفت بیماری های دژنراتیو و علائم ان نیز بیشتر می باشد.

چرا حیوان خانگی شما به مواد غذایی خام احتیاج دارد؟

مقدمه ای از غذاهای تجاری در دسترس در مقایسه با مواد غذایی خام در اواخر دهه 90 ارائه شد و مزایای فوق العاده ان برای حیوانات خانگی بیان شد .
چند دستور العمل خانگی نیز در AAFCO به تصویب رسید که دسترس شما قرار دارد.
 رطوبت موجود در غذاهای خام یکی از مزایای ان است که در غذاهای خشک وجود ندارد ، حیوانات گوشتخوار برای مصرف مواد غذایی خشک افریده نشده اند. مکمل های مناسب در رژیم غذایی آنها ذرت و گندم و برنج و سویا است که به صورت بیولوژیکی و به شکل صحیح در مواد غذایی خام وجود دارد.
آیا شما می دانید که رژیم غذایی طبیعی سگ و گربه تا 70 درصد از آب تشکیل شده است ؟ 
بنابراین بدن حیوان خانگی ما برای مصرف یک رژیم غذایی سرشار از آب و نه خشک و نه پخته شده! تکامل یافته است.
در هنگام مصرف مواد غذایی خشک این نیاز به آب را برخی از حیوانات ممکن است با مصرف آب به اندازه کافی جبران کنند .
به این دلیل انجمن گربه سانان به صاحبات آنها توصیه می کند که انتخاب آنها در درجه اول مواد غذایی کنسرو شده (در مقابل غذاهای خشک) باشد.

قابل توجه ترین تغییرات فیزیولوژیک که در حیواناتی که در حال مصرف مواد غذایی خشک با کیفیت پایین پروتئین هستند دیده می شود عبارت است از:

اختلال کلیه 
اختلال کبد
استرس متابوليك
کم آبی یک عامل استرس زا برای سیستم های مختلف بدن است اما مهمترین ارگانی که درگیر می شود کلیه هاست.
بنابراین آخرین انتخاب ما مواد غذایی خشک (katchers) خواهد بود که باید با مقدار زیادی آب مصرف شود.

 



غذای ارگانیک چیست:

  غذاهای سگ ارگانیک مشابه انواع دیگر هستند، فقط محصولات مورد استفاده گواهی “ارگانیک” دارند ،به این معنی است که برای تولید آنها از آفت کش ها، کود، هورمون ها، آنتی بیوتیک ها و سایر مواد شیمیایی در هیچ یک از مواد غذایی موجود در غذا استفاده نمی شود.
در کل شش ماده مغذی ضروری برای هر سگ مورد نیاز است؛ آب، پروتئین، چربی، کربوهیدرات ها، ویتامین ها، و مواد معدنی.
بهترین مواد غذایی برای سگ با مشکل آلرژی:
آلرژی به معنی واکنش ایمنی بدن به یک ماده خاص است. انواع مختلف آلرژی وجود دارد از جمله حساسیت های پوستی و زیست محیطی و حساسیت های غذایی.متاسفانه علائم انواع آلرژی اغلب با هم هم پوشانی دارند. بنابراین تشخیص و درمان سگ های مبتلا به آلرژی می تواند بسیار دشوار باشد.
در آلرژی غذایی در سگ ها صاحبان اغلب متوجه علائمی مانند خارش و عفونت های گوش و پا و استفراغ و اسهال می شوند.شایع ترین مواد غذایی آلرژی زا گوشت گاو, مواد لبنی, گندم, تخم مرغ, گوشت مرغ و گوشت قرمز و سویا و گوشت خوک و خرگوش و ماهی هستند.

در اینجا اعتقاد ما بر این است که تغذیه مناسب پایه حفظ سلامت سگ شماست.
پس از بررسی های دقیق و خواندن تعداد زیادی از پژوهش ها به این نتیجه رسیده اند که بهترین تغذیه مناسب ماستیف تبتی رژیم غذایی خام است.

بسیاری از علاقه مندان سگ بر این باورند که استخوان خام و سایر مواد غذایی خام به علت پیشینه سگ ها مناسب تربن غذا برایشان است .
اجداد سگ ها این غذا ها را برای هزاران سال در طبیعت خورده اند و ذات آنها به غذاهای زنده علاقه مند است. هنگامی که یک گوشتخوار با کشته شدن یک گیاهخوار مانند یک خرگوش یا دیگر طعمه های کوچک تغذیه می کند تمام اجزای ان را می خورد مانند گوشت و استخوان, برخی از اندام ها مانند کبد یا ریه و حتی برخی دیواره معده که حاوی آنزیم ها و مواد مغذی و مواد آلی است را هم می خورند. این غذای مغذی زندگی سالمی را برای سگ فراهم می کند. آنزیم فیتوکمیکال ، آنتی اکسیدان ها و اسیدهای آمینه و ویتامین ها و مواد معدنی کمک به سالم و قوی ماندن یک گوشتخوار می کنند.
موادی که می توانید برای تغذیه خام سگ خود تهیه کنید:
گوشت: باید شامل انواع گوشت از جمله گوشت خام دارای استخوان و گوشت عضله. این جزء اصلی تغذیه با مواد غذایی خام است و باید تا حدود 90% از هر وعده غذایی روزانه را تشکیل دهد.
مرغ از دیگر گزینه های پیش روست و هر قسمتی از آن را می توان تهیه کرد شامل:گردن, پاها, شکم, پشت, سینه
در کشور های غربی از گوشت خوک هم استفاده می کنند،مثلا از قسمت گوشت دنده و شانه ها و گردن.
 گوشت گاو هم یکی از گزینه های اصلی است که از بخش های قلب و کبد و…استفاده می شود.
گوشت ماهی تازه و هم چنین کنسرو شده هم گزینه خوبی است.
از گوشت بوفالو ،کانگورو ،خرگوش،اردک ،شترمرغ هم می توان استفاده کرد.
هم چنین از ارگان های دیگر بدن حیوانات هم می توان استفاده کرد مثل کبد و کلیه و ریه و سیرابی !
استفاده از سبزیجات در رژیم غذایی خام کاملا اختیاری است.
اگر شما تصمیم به انتخاب خوراک سبزیجات دارید چیزهایی مانند هویج و کلم بروکلی و نخود فرنگی و لوبیا سبز مناسب است.توجه داشته باشید که سیستم گوارشی سگ شما برای شکستن سلولز سبزیجات کارامد نیست بنابراین باید آن را به پوره تبدیل کنید تا در هضم آن مشکلی پیش نیاید.
مواد دیگری که می توانید به صورت اختیاری استفاده کنید عبارت اند از:
تخم مرغ و ماست و پنیر ،بذر کتان, روغن نارگیل, روغن زیتون و روغن ماهی قزل آلا. هم چنین پودر يونجه با داشتن ویتامین a و ویتامین C و ویتامین E به هضم غذا کمک میکند و میزان گاز تولیدی را کاهش می دهد. 
همان طور که ذکر شد شما نباید سگ خود را با استخوان پخته شده تغذیه کنید!!! استخوان پخته شده برای سگ ها بسیار خطرناک است. استخوان پخته شده به احتمال زیاد باعث سوراخ کردن روده ها شده و مانند بتن در روده بزرگ عمل می کند.
استخوان پخته شده به طور بالقوه برای سگ ها کشنده است.
استخوان خام از سوی دیگر بهتر هضم می شود و حاوی مواد معدنی ضروری است.هم چنین سگ شما می‌تواند با خوردن غذاهای سفت مانند استخوان به تمیز کردن دندان هایش بپردازد.
اگر چه صاحبانی که قصد استفاده از خوراک خام را دارند به شدت تشویق می کنیم اما برای هر توله سگ با توجه به نژادش اطلاعات خاصی در مورد رژیم غذایی و جزئیات چگونگی آماده کردن غذایش وجود دارد که برای ماستیف تبتی نیز همین طور است.
برخی از ویژگی های معمول رایج برای گوشتخواران به شرح زیر است:
دهان بزرگ، دندان های بزرگ و اصلی در دو طرف فک، دندان های کوتاه برای جویدن گوشت خام سفت، دندان های نیش بلند و تیز برای برش و کندن گوشت!
گوشتخواران آنزیم های گوارشی در بزاق خود ندارند. انسان دارای انزیم آمیلاز در بزاق خود است که کمک می کند شروع شکستن کربوهیدرات های پیچیده در دهان آغاز شود. طول لوله گوارش یک سگ یک سوم تا نصف طول لوله گوارش یک جانور همه چیز خوار است. این ویژگی برای انطباق سریع هضم گوشت و استخوان طراحی شده است . در گوشتخواران غلظت اسید هیدروکلریک در معده برای شکستن پروتئین ها بسیار بالاتر است و برای کشتن باکتری های خطرناک مناسب تر است.
این پرسش مطرح می شود که بهترین مواد غذایی برای گوشتخواران با توجه به دستگاه گوارش شان و فیزیولوژی بدن شان چیست؟
سگ ها به عنوان گوشتخواران دارای مشکل در هضم دانه و سایر کربوهیدرات های پیچیده هستند. با کمبود آنزیم های گوارشی در دهان کربوهیدرات های پیچیده نیاز به زمانی طولانی برای شکستن در معده و روده کوچک دارند.
در نتیجه بسیاری از کربوهیدرات های پیچیده به صورت هضم نشده باقی می مانند و باهث ایجاد مدفوع بزرگ در سگ ها می شوند.
جالب است توجه داشته باشید که مواد غذایی خشک سگ ها به طور عمده شامل حبوباتی هم چون ذرت و گندم و برنج و سویا هستند. در حالی که شرکت های مواد غذایی سگ شما معتقدند که دانه ها منبع خوبی از پروتئین هستند اما واقعیت این است که هضم و استفاده از پروتئین کربوهیدرات ها برای سگ ها کار بسیار دشوار و زمان بری است. مطالعات نشان می دهد که برای سگ ها بهترین پروتئین نوع حیوانی آن می باشد و بهتر و راحت تر و بیشت جذب می شود. کیفیت پایین پروتئین باعث ایجاد استرس در سگ ها می شود.
دکتر دیوید Kronfeld معتقد است که کربوهیدرات ها در دو مقطع سنی برای سگ ها حائز اهمیت می شوند:
یکی هنگام زایمان و دیگری ماده هایی که به توله های خود شیر می دهند (که 12 درصد کربوهیدرات نیاز دارند), سگ ماده به سه برابر گلوکز معمول گردش خون برای تولید شیر نیاز دارد. در بقیه سگ‌ها هیچ کربوهیدراتی نیاز نیست و کبد به راحتی قادر به سنتز گلوکز مورد نیاز بدن می باشد.
این مقدار گلوکز از اسیدهای آمینه مشتق شده از پروتئین و اسیدهای مشتق شده از چربی به دست می اید و برای حمل و نقل در خون و استفاده در بافت های دیگر استفاده می شود.
هم چنین محتوای کربوهیدرات بالا در غذاهای سگ منجر به coprophagy (مدفوع خوردن) و هیپوگلیسمی می شود.
دکتر Kronfeld معتقد است که از تمام دانه ها بلغور جو دوسر بهترین انتخاب برای سگ به عنوان یک منبع پروتئین بیشتر و چربی می باشد.
پخت و پز زیاد غذاها موجب تغییرات پروتئین های حیوانی اسیدهای آمینه زنجیره ای می شود و برخی از اسیدهای آمینه آنها را نیز غیر قابل استفاده می کند و یا حتی نابود می کند. سگ ها نیاز به اسیدهای آمینه متفاوتی نسبت به انسان دارند و گوشت خام حاوی بسیاری از آن هاست و بیشتر مورد نیاز برای حفظ سلامت بافت ها, بهداشت, ایمنی و حفظ سلامت پوست هستند.
در نهایت استفاده از غذاهای زیاد پخته شده و غذاهای فرآوری شده باعث ایجاد مشکل در هضم غذا ها در سگ می شوند که حتی هضم مواد غذایی می تواند تا 15 ساعت به طول بینجامد ،در حالی که غذاهای تازه و خام در حدود 4 تا 6 ساعت هضم می شوند.
 باقی ماندن بیشتر مواد غذایی در سیستم گوارش باعث بیشتر شدن احتمال آلرژی در دستگاه گوارش می شود.
در نهایت غذاهای تجاری سگ اواخر دهه 50 و اوایل دهه 60 به بازار امدند. استفاده از غذاهای فرآوری شده سگ برای عموم مردم راحت تر بود و بازاریابی خوبی از این طریق به دست اورد.
 شرکت های مواد غذایی سگ شروع به متقاعد کردن مردم کردند مبنی بر این که این غذاها کامل و‌ متعادل هستند. آنها همچنین با استفاده از بازاریابی و تبلیغات مردم را متقاعد کردند که تغذیه سگ ها پیچیده است و تنها یک غذای خشک فرموله شده می تواند تغذیه کامل سگ‌ شما را انجام ‌دهد.
 تا قبل از آن زمان مردم به سگ خود تکه های گوشت خام و تخم مرغ و استخوان می دادند. آنزیم های گوارشی و باکتری های موجود در این مواد غذایی به سگ ها کمک می کند تا هضم غذا را بهتر انجام دهند و سیستم ایمنی بدن شان قوی تر باشد. این مواد مغذی در غذاهای فراوری شده و پخته شده از بین می روند. سپس شروع به نشان دادن مشکلات دهان و دندان و … می‌کنند.
 گوشت و استخوان حاوی آنزیم ها و اسیدهایی هستند که به تمیز نگه داشتن دندان ها و همچنین قوی ماندن عضلات در فک کمک می کنند.

بسیاری از چربی های مورد استفاده در مواد غذایی فراوری شده به راحتی فاسد می شوند و نیاز به مواد نگهدارنده برای حفظ تمامیت خود دارند. بسیاری از این مواد نگهدارنده موجود در این غذاها برای سلامتی سگ ها و سلامت سیستم ایمنی بدن شان مضر هستند, شایع ترین آنها ethoxiquin  و BHA و BHT هستند.
 این ها می توانند مانع تولید سلول های سفید خون و در نتیجه کاهش قدرت سیستم ایمنی بدن و جلوگیری از جذب قند شوند. همچنین غذاهای فرآوری شده فاقد اسیدهای چرب امگا 3 لازم برای حفظ سلامت پوست و‌ مو هستند.
چربی در گوشتخواران برای حفظ و ایجاد انرژی و تولید گلیسرول لازم است. در حالی که انسان نیاز به برخی از کربوهیدرات ها برای حفظ انرژی دارد.
در حالیکه گوشتخواران نیاز به چربی های حیوانی و گیاهی برای ایجاد گلوکز دارند.
 امیدواریم که این مقاله برای تعیین رژیم غذایی سگ تان به شما کمک کرده باشد. راه های مختلفی برای بهبود رژیم غذایی سگ وجود دارد از جمله اضافه کردن مواد غذایی تازه به kibble ( غذای خشک ), پخت و پز غذاهای تازه و یا تغذیه به طور کامل با رژیم غذایی خام!!

 

حقایقی جالب در مورد این نژاد باشکوه

-ماستیف تبتی یکی از بزرگترین نژادهای سگ در دنیا است. بنابراین جای تعجبی ندارد که هم چون اندازه بزرگش می تواند مسئولیت های بزرگ را نیز بپذیرد.
این‌نژاد سگ گارد و محافظ بسیار خوبی است. آنها به شدت به محافظت از خانواده خود اهمیت می دهند و در عین حال بسیار مستقل هستند.
با وجود غریزه محافظت در آنها ، آنها بسیار صبور و فداکار و عاشق نوازش هستند.
-ماستیف تبتی جز سنگین ترین نژادهای سگ در دنیا می باشد با وزن حدود ۸۰ کیلوگرم
– پوشش موی زیاد و متراکم آنها که ویژگی منحصر به فردی به آنها بخشیده است و ظاهر آنها را شبیه شیر کرده است ،به جای ریختن در تمام طول سال یک بار در سال می ریزد!
-ماستیف تبتی می تواند تا 14 سال عمر کند و نسبت به نژادهای دیگر کمتر دچار بیماری های ژنتیکی و مشکلات بهداشتی می شود.
– ماستیف تبتی ماده تنها یک بار در سال قادر به تولید مثل هستند.
– در تبت راجع به این نژاد تبتی باور دارند که روح مقدسی دارد و از بهشت امده است.
– آنها بسیار سگ های با اراده و سمجی هستند و‌ باید به خواسته خود برسند !
– در نهایت آنها ممکن است با خرس اشتباه گرفته شوند زیرا ظاهرشان بسیار پشمالو و پر مو است.
– ماستیف تبتی نسبت به به غریبه ها بسیار هشیار است و ماده های آنها نسبت به نر ها وحشی تر هستند.
– آموزش مهارت های اجتماعی به او باید از سنین پایین آغاز شود و اگر شما نمی توانید به او درست آموزش دهید باید او را به مربی های مربوطه بسپارید.
–  آنها در داخل خانه در طول روز شادتر هستند تا بیرون از منزل! این باعث می شود ما فکر کنیم که آنها تنبل و خنگ هستند. اما آنها در واقع به صرفه جویی در انرژی خود برای شب می پردازند.گشت زنی در شب یک صفت ذاتی در آنهاست که بسیار دوست دارند.
– آنها دارای پوششی مویی بسیار سنگین در اطراف گردن و شانه ها یشان هستند که گاهی آن ها را شبیه یک شیر می کند و وقتی از دور آنها را می بینیم فکر می کنیم که یک شیر خوابیده روی زمین است. این پوشش بسیار سنگین در زمستان برای محافظت در برابر سرما و در تابستان برای محافظت در برابر گرما کاربرد دارد. 
– آنها همواره به صورت انفرادی نگه داری می شدند.
از قرن های گذشته از آنها به عنوان یک سگ همدم و همراه خانواده نکه داری می شده است. آنها شخصیت بسیار مستقل و قوی برای رهبری دارند و سگ های خوش خلقی هستند.
– این سگ برای خانواده هایی با بچه های بزرگ مناسب است زیرا آنها با توجه به غرایض گارد و محافظتی که دارند شاید با کودکان کمی تهاجمی برخورد کنند بنابراین شما باید هنگامی که در کنار هم اند مراقب آنها باشید.
آنها در برخورد با سایر حیوانات خانگی هم تمایل به تهاجم کمی دارند و شما برای نگه داری از دیگر حیوانات خانگی در خانه مشکلی نخواهید داشت.
کودکان در خانه در برخورد با سگ نیاز به آموزش دارند.
– ماستیف تبتی استعداد زیادی در کشتن و شکار پرندگان دارد.
پرندگان در محله شما ممکن است بعد از این کم شوند ، آنها علاقه زیادی به تعقیب ، صید و کشتن پرندگان دارند بدون توجه به اینکه چه نوع پرنده ای است!!
– ماستیف تبتی نژادی کم اشتباه و هوشمند است.
آنها توانایی درک و دریافت دستورات شما را به طور کامل دارند.
آنها از نسل های قدیم به همین منظور تربیت شده اند و ویژگی هایی چون تصمیم گیری سریع آنها را مناسب آموزش و تربیت کرده است.
– آنها دوست ندارند که در شب از خانه بیرون بروند و ممکن است با این کار شروع به پارس کردن کنند و همسایگان را از خواب بیدار کنند.
– برای ماستیف ورزش منظم برای جلوگیری از خستگی ضروری است. رساندن هوای تازه به سگ تان وظیف هر روز شماست . مهم نیست که این سگ چقدر آموزش دیده است و شما باید با کشیدن حصار مناسب از اموال و سگ خود مراقبت کنید.
او به کشف جهان اطراف خود خیلی علاقه دارد.
– موها و پوشش زیبای او زحمت زیادی را هم برای نگه داری می طلبد .شما باید حداقل دو بار در هفته موهای او را خوب برس بکشید و در روز نیز شاهد طول ریزش موی او خواهید بود.
بنابراین آنها برای افرادی که از آلرژی رنج می برند مناسب نیستند.
-هنگامی که شما آنها را به خانه خود بیاورد عشق و محبت زیادی را جذب خود می کنند.در تبت و دیگر زبان ها آوردن او به مانند آوردن فرشته نگهبان برای محافظت در خانه است. ماستیف تبتی حیوانی دوست داشتنی برای سال های سال در منزل شما خواهد بود.

 
Call Now Button