1. پیشینه پامرانین به سگهای بزرگتر اسپیتز، به ویژه اسپیتز آلمان، برمیگردد و به دلیل اندازه کوچک آن جز سگ های اسباب بازی(سگ بسیار ریز) طبقه بندی شده است. پیشگامان نژاد Pomeranian امروز ،سگ های کار بزرگ و گرگ ها از مناطق قطب شمال هستند و این سگها معمولا به عنوان نوع ولفسپیتز یا اسپیتز شناخته میشوند.

جدول معرفی سگ نژاد پامرانین

کشور محل ثبت	آلمان
اندازه	کوچک ( از دسته سگ های عروسکی است )
وزن	1-4 کیلوگرم
قد	20-17 سانتی متر (در نر و ماده یکسان است)
سازگاری
توان زندگی در آپارتمان
میزان سر و صدا
سازگاری با کودکان	( پامر ها موجودات مهربان و دوست داشتنی هستند ولی به دلیل سر و صدا زیادشان شاد برای کودکان ترسناک باشند ، اگر از دوران تولگی پامر هارا با کودکان بزرگ کنید میتوانند دوستان خوبی برای هم باشند )
سازگاری با گربه ها
سازگاری با دیگر سگ ها
نیاز به فعالیت روزانه	( پامر ها نیاز به پیاده روی روزانه دارند ، بازی کردن با پامر ها بسیاری از نیاز فعالیت بدنی |آن ها را برطرف میکند .بازی کردن در غریزه همه پامر ها هست .مشکلات رفتاری و روانی همه پامر ها با توجه و بازی کردن با آن ها بر طرف میشود . همچنین پامر هارا به گردش در یک ناحیه امن و آزاد مانند حیاط و سرچشمه ببرید )
نیاز به رسیدگی های بهداشتی	برای حفظ سلامتی و زیبایی پوشش پامر ها باید رسیدگی هایی نظیر برس کشی مسواک زدن و تمیز کردن گوش توصیه میشود.
نیاز به مراقبت و نگهداری
هیپوآلرژیک
نیاز به بازی و توجه
ریزش مو	( در ماده ریزش مو بیشتر دیده میشود )
یادگیری	( هوش متوسط رو به بالا پامر ها یادگیری و آموزش را برای این سگ ها آسان کرده است )
غریبه دوستی

تاریخچه سگ نژاد پامرانین

 سگ پامرانین در ابتدا به عنوان سگ بزرگ سورتمه در قرن شانزدهم پرورش یافته بود،اما با گذر زمان در قرن نوزدهم کارایی ان تغییر کرد و اندازه ان کوچک تر شد. شاید به همین دلیل است که این نژاد اغلب دارای شخصیتی است که شبیه یک سگ بزرگ است. این‌نژاد از اعضای گروه سگ های اسباب بازی و سرگرم کننده است که امروزه نیز به عنوان یک سگ محبوب همراه باقی مانده است.نژاد این سگ از گروه اشپیتز است که به نام منطقه Pomerania در آلمان و لهستان در مرکز اروپا نامگذاری شده است. تصور می شود که این نژاد نام خود را با ارتباط با منطقه شناخته شده Pomerania که در شمال لهستان و آلمان در امتداد دریای بالتیک قرار دارد به دست آورده است.

پامرانین در گذشته سگ بزرگتری بود و در حال حاضر کوچکترین نژاد سگ خانواده اسپیتز است. سگهای نوع اسپیتز در صنایع دستی مختلف که قدمت 400 ساله دارند، نمایش داده می شود. نژادهای اسپیتز یک خانواده سگ هستند که در مناطق اروپا و آسیا زندگی می کردند.  سگ های خانواده اسپیتز دارای گوش های کوچک و پوزه شبیه گرگ ها هستند.پوشش خارجی آنها دولایه ای و ضخیم است که لایه زیرین دارای موهای کوتاه و لایه ی رویی دارای موهای بلند و ضخیم است.

قبلا از اشپیتز ها برای مواردی از جمله : نگهداری خانه ها، کشیدن سورتمه ها و حفاظت از دام ها استفاده میشد،اما امروزه سگ های کوچکتر اغلب به عنوان حیوانات خانگی نگه داری می شوند.
نام “اسپیتز” قبل از قرن 15 استفاده نمی شد،بلکه نام “Chien-loup” مورد استفاده قرار می گرفت که اعتقاد بر این بود که اصطلاح فرانسوی “lou-lou” از این نام مشتق شده است.
مورخان هیچ سابقه ای در مورد سگ های اسپیتز ،پیش از اینکه جورج 11 در تخت سلطنت انگلیس نشسته باشد، پیدا  نکرده اند.
نام های بومی مختلف و قدیمی این نژاد به زبان انگلیسی به این اشکال ترجمه شده :اسپیتز گرگ، شیر اسپیتز، اسپیتز خرس و اسپیتز بزرگ،سگ های کوچکتر هم فیتز اسپیتز و Mannheimer Zwerg- Spitz نام گرفته بودند.

این نژاد در سرتاسر تعدادی از مناطق اروپایی تکامل یافته بود و نام های مختلفی پیدا کرده بود که با Pomerania ارتباط نداشتند. در فرانسه، Lulu، Chien de Pomeranie یا Lou Lou نام داشت،در هلند ‏Wolfshond بود اما در سال 1780 این نام به Keeshond تغییر یافت.
 ایتالیا برای این سگ نام های متعددی داشت، از جمله: اسپیتز ایتالیایی، فلتنت اسپیتز، Quirinale، cane de Lupino و Volpino. انواع ایتالیایی این نژاد معمولا به رنگ نارنجی روشن یا زرد رنگ هستند.
Pomeranian به عنوان یک نژاد توسط طرفداران انگلیسی توسعه یافته بود.  البته قبل از قرن 18 میلادی، پامرانین که بعدها به عنوان سگ گرگ شناخته می شدند، در انگلستان خیلی شناخته شده نبودند و بعد از قرن 18به این دلیل که این نژاد مورد علاقه اعضای سلطنت انگلیس بود،گسترش یافت.

ملکه شارلوت در سال 1761 با King George 111 ازدواج کرد و سگ های حیوانات خانگی خود را به انگلستان آورد. سگ ملکه شارلوت چیزی بود که در آن زمان به نام “گرگ سگ” شناخته می شد و به طور عمده به رنگ سفید بود.
پامرانین با توجه به قلمرواش در آلمان نامیده می شود که ملکه شارلوت از انجا پامرانیان های خود را وارد کرده بود.
پامرانین ها در انگلستان معمولا به عنوان حیوانات خانگی نگهداری می شدند و اطلاعات زیادی در مورد این سگ ها از نقاشی های مختلف به دست آمده است.
 با واردات چندین پامرانین تا سال 1870،روند رو به رشدی در انگلستان برای این سگ بوجود امد در سال 1859، در نیوکاسل اولین نمایشگاه سگهای انگلیسی برگزار شد و در سال 1861 یکی دیگر از آنها در باغ وحش Belle Vue در منچستر برگزار شد.
 در دسامبر 1862، سه پامرانین را نیز برای نمایشگاه در بیرمنگام به عنوان بخشی از نمایش سوم سالانه ورزشی و سایر سگ ها،به نمایش گذاشتند.
 آنها در یک کلاس فوق العاده طبقه بندی شدند که برای سگ های کوچک خارجی که برای ورزش های مزرعه استفاده نمی شدند،اختصاص یافته بود.پامرانیان هایی که در این نمایشگاه وارد شدند:

1.   “آلبا” متعلق به  اقای رابرت تورنلی

2.   “چارلی”، متعلق به آقای C. برادلی.

3.  “پاپ” متعلق به آقای J.A. براونینگ.

 همه سه صاحب این سگ ها در بیرمنگام ساکن شدند. در این کلاس 12 سگ وجود داشت، از جمله Volpino Roman )پاپرمانی(، مالت، پروس تریر، یک سگ روسی و “ویلی” در فرانسه.
 برای اولین بار، در سال 1863،کلاس های مختلف پامرانیان ها در نمایشگاه بین المللی بزرگ لندن برگزار شد.
 سه پامرانی برتر در نمایشگاه بین المللی:
 اول: “Snap”  متعلق به آقای Laskie
 دوم : “Geuss”  متعلق به آقای سنت Quintin
 سوم :”فاکس “متعلق به آقای ایاتون
و در انگلیس این نژاد را تحت نام پامرانین ثبت کردند.
 باشگاه پامرانین توسط نه عضو در سال 1891 تأسیس شد. پرورش دهندگان علاقه شدیدی به کاهش اندازه این سگ ها داشتند،انها همچنین برای تولید رنگ های جدید تلاش می کردند.
در حال حاضر رنگ های دیگر مانند نارنجی، آبی و شکلاتی نیز وجود دارد.
 پس از خواندن کتاب سگ های نادر و قدیمی سابق، متوجه شدیم که رنگ های شگفت انگیز که در حال حاضر وجود دارند آن زمان در دسترس نبودند حتی در فصول پیشین توسعه نژاد پامرانیان!
بر اساس اطلاعات ثبت شده در سال 1804، در کابینه ای بنام “کابینه ورزشکار” ،رنگ های موجود در آن دوره برای این نژاد سگ گرگ یا پامرانین ،عمدتا رنگ زرد کم رنگ و یا کرم و رنگ های روشن در قسمت های پایین تر بدن آنها وجود داشته است؛ البته بعضی از آنها سفید و چندی سیاه هم بوده اند ولی تعدادشان بسیار کم بوده است. سگ پامرانین در اواخر دهه 1800 میلادی وارد ایالات متحده شد.
 در اواخر دهه 1880، پامرانین ها شروع به نمایش داده شدن در برنامه های مختلف در ایالات متحده آمریکا شدند. در سال 1900، این کشور به صورت رسمی این نژاد را به رسمیت شناخت.  در تاریخ 10 ژانویه 1911 نخستین نمایشگاه نژاد پومرانین در هتل ولدورف آستوریا نیویورک برگزار شد. در طول این دوره، سگ ها را از نظر سایز کلاس بندی میکردند و برای هر یک از سگ های کوچک، متوسط و بزرگ کلاسی ارائه می شد.

باشگاه Pomeranian زمان طولانی تری را برای حل و فصل در محدوده وزن مناسب برای این سگ شگفت انگیز  اختصاص داد و در نهایت موافقت شد که پامرانین های  اسباب بازی زیر 3کیلوگرم وزن داشته باشد یعنی بخاطر کارایی ان و نگه داری از ان به عنوان سگ خانگی و اسباب بازی این وزن را برایش مناسب دانستند.
همه پامرانین های  دیگر که بیش از حد بزرگ بودند و  وزن بالای 9 کیلوگرم داشتند را جز رده سگ های سنگین وزن قرار دادند.
در حال حاضر این سگ شگفت انگیز و دوست داشتنی در سراسر انگلستان شناخته شده است. بخش بزرگی از اعتبار  این سگ و تحسین ان به نوه ملکه شارلوت، ملکه ویکتوریا مربوط می شود،که شور و شوق زیادی به پامرانین های خود داشت و این را به دیگران هم انتقال داد.
علاقه خانواده سلطنتی به سگ پامرانین بسیار به محبوبیت او افزود.
 ملکه ویکتوریا پامرانین را بسیار محبوب کرد، حتی بیشتر از زمان سلطنت مادربزرگش!
پامرانین های سلطنتی او در سفرها اغلب با او همراه بود.قطار سلطنتی شامل یک محفظه ویژه جداگانه برای سگ های بود و حتی جزئیات امنیتی برای تضمین امنیت و ایمنی پامرانین ها رعایت می شد.ملکه ویکتوریا در بستر مرگش، خواسته بود که کمپانی مربوط به پامرانین مورد علاقه اش بعد از او حفظ شود


برای چند سال، ملکه ویکتوریا همراه با خانم توماس، خانم گوردون لین و خانم همیلتون به عنوان یکی از پرورش دهنده های پیشرو این نژاد فعالیت داشت و امار انها به ثبت رسیده است.
ملکه “مارکو” مدال طلای باشگاه پامرانین را به دست آورد. خانم توماس سگ ها را از آلمان اورده بود و کیفیت سگ های خود را بهبود بخشیده بود. خانم همیلتون دارای سگهایی از رنگ های مختلف بود اما روی سفیدپوستان متمرکز بود.
پامرانین ها با مبالغ زیادی پول مبادله می شدند و آنها یک سگ مناسب برای پرورش بودند.

ظاهر سگ نژاد پامرانین

 پامرانین ها سگ هایی کوچک، و سگ های پشمالو هستند با سرهای گوه شکل و گوش های کوچک. شکل سر و پوزه آنها، همراه با باقی اجزا بدنشان به شباهت شان به روباه ها می فزاید. جمجمه شان  کمی گردی دارد، چشم ها بادامی شکل، عنبیه چشم شان تیره رنگ، اما  در مرکز روشن است.ابرو هایشان نیز تیره است و بینی سیاه و تاریک شکل دارند .رنگ بینی در این نژاد با رنگ پوشش برابری میکند. گوش راست این سگ نسبت به گوش چپ شان بالاتر در سر قرار دارد بر روی سر بالا میرود. پوشش قوی و وسیع ، ضخیم و زبر در زمان لمس، پوشش زیرین در پامرانین ها در قسمت سینه و گردن از بین میرود. دم یکی از ویژگی های متمایز پامرانین است، زیرا دم پامرانین ها بسیار پر پشت بوده و از جنس و رنگ پوشش شان و یا گاهی تیره تر یا روشن تر است یکی از مهم ترین دلایل شباهت پامرانین به روباه ها همین شکل و نوع دم در آن هاست . پامرانین ها در هر رنگی دیده میشوند، اما رایج ترین رنگ ها در این نژاد  قرمز، نارنجی، سفید یا کرم، آبی، قهوه ای یا سیاه است. گاهی اوقات پوشش خاکستری در سطح بدن پامرانین ها دیده میشود که در زیر آن یک پوشش دیگر باریک قهوه ای و یا قهوه ای مایل به زرد دیده میشود.

اندازه و وزن پامرانین ها

 پامرانین ها به طور متوسط در وزن از 1 تا 4 کیلوگرم دیده می شوند. ایده آل ترین وزن برای پامرانین ها  از 1.5 تا 3 کیلوگرم است.  البته سگهایی که بیش از حد گفته شده و یا کمتر از حد  وزن دارند ، اگر نسبتا مناسب و با کیفیت خوب باشند، رد صلاحیت نمی شوند. پامرانین ها قدی معادل 20-27 سانتی متر دارند . (از بالای شانه به زمین اندازه گیری شده است).

پوشش و رنگ پوشش در سگ نژاد پامرانین

پوشش سگ پامرانین را یک پوشش دولایه ضخیم، خزمانند و نرم را تشکیل می دهد . پوشش زیرین ، پوششی ضخیم و وسیع است که سرتاسر بدن را پوشانده است . پوشش رویی در پامرانین در اصل موهایی نرم و ایستاده هستند که همیشه به صورت ایستاده روی پوشش زیری دیده میشوند و هیچگاه روی بدن سگ نمخیوابند. این مو ها در ناحیه سر و گردن و قسمتی از سینه ناپدید میشوند. موهای ناحیه گردن و صورت و سینه در پامرانین در اصل یک لایه میشود. همانطور که گفته شد دم در پامرانین بسیار پر پشت بوده و روباه شکل است .توله سگ ها هنگام تولد دم ندارند و در حین دوران رشد و بالغ شدن کم کم دم در آن ها پدیدار میشود .
 پامرانین ها در هر رنگ و طرح  والگو قابل تصور میباشند. سیاه – قهوه ای – قهوه ای مایل به زرد – آبی –آبی و قهوه ای- شکلاتی- کرم – نارنجی – کره ای –قرمز -سفید و حتی راه راه دیده شده اند .  پامرانین ها می توانند تک رنگ یا ترکیبی از رنگ های مختلف را داشته باشند .هیچ منطق و یا الگو خاصی در نوع رنگ پوشش آن ها دیده نمیشود . لازم به ذکر است که در نوعی از پامرانین ها پوشش خارجی که همان مو های نرم ایستاده هستند دیده نمیشود و به جای آن پوشش مویی شکلی دیده می شود که روی بدن حیوان می خوابد و بدن را میپوشاند.

نیازهای بهداشتی در سگ نژاد پامرانین

 پامرانین ها از نظر نیاز به مراقبت های بهداشتی  متوسط هستند. شانه کردن موهای سگ یکی از مهم ترین نیاز های مراقبتی و بهداشتی و درمانی در این سگ است . حدا قل هفته ای دو الی سه بار باید موهای سگ را شانه کشید . این کار هم به حفظ حالت پف مانند در پوشش خارجی سگ کمک میکند و هم ریزش مو آن را مهار میکند . هم چنین به براق ماندن و تمیزی نیز کمک میکند . شانه زدن مداوم در این نژاد باعث حفظ چربی های مفید پوست و مو میشود . و روغن های طبیعی تولید شده در سطح پوست را در سر تاسر پوست بخش میکند . موهای اطراف گوش – گردن و حتی صورت این سگ را میتوان برای ارتقا سلامتی وبهداشت کوتاه کرد و کوتاه نگه داشت . استحمام در این نژاد بستگی به میزان فعالیت بدنی سگ در طول روز را دارد . آن  چه توصیه شده است استحمام ماهانه  و در صورت علاقه هفتگی است .
 سگ های کوچک یا همان توله های پامرانین ، مستعد مشکلات دندانی هستند، توله هایی که در سنین تولگی با مشکلات دندانی دست و پنجه نرم کردند زمانی که به سن بلوغ می رسند نیز بیش از سایر پامرانین ها در معرض خطر از دست دادن دندان میباشند .بنابراین رعایت نکات مربوط به سلامت دندان در آن ها لازم تر و ضروری تر است . حداقل هفته ای یک بار باید دندان هارا مسواک زد ولی قطعا سواک زدن روزانه یکی از بهترین راه ها برای از دست ندادن دندان در این نژاد است . بهداشت گوش ها نیز مهم هستند. گوش ها را به صورت هفتگی برای علائم تحریک، عفونت و ایجاد موم بررسی کنید. پاک کردن  گوش را با یک پاک کننده تایید شده توسط دامپزشک و یک چوپ پنبه میتوانید انجام دهید . – هرگز چوب پنبه را که در یک گوش سگ کردید داخل گوش دیگر نکنید و همچنین این عمل را در عمق گوش حیوان انجام ندهید .زیرا امکان عفونت گوش را بالا میبرد.
در مورد بهداشت ناخن ها نیز قابل ذکر است که ماهانه یک بار ناخن های سگ را کوتاه کنید .

خلق و خو در سگ نژاد پامرانین

7 نکته جالب درباره  خلق و خو سگ  پامرانین که شما باید بدانید :
  چندین سگ وجود دارد که به اندازه پامرانین ها کوچک جذاب و عروسکی هستند و با چشمان زیبایشان دل شما را میبرند اما خلق و خو آن ها اصلا مانند ظاهرشان زیبا و شیرین نیست  ، اما خلق و خوی پامرانین مطابقت با ظاهر شیرینش دارد.
 این سگ های زیبای عروسکی، همچنین به عنوان Pom Poms شناخته می شوند، در آلمان به عنوان یک سگ مورد علاقه در دادگاه سلطنتی منصوب شده اند و اکثر پامرانین ها هنوز مانند یک عضو سلطنتی در دستگاه قضایی آلمان به حساب میروند و عمل می کنند.

 در اینجا 7 مورد مهم را در مورد چیزهایی که مربوط به خلق و خو  پامرانین ها است وباید قبل از آن که یکی از آن هارا خریداری کرده و به خانه بیاورید ، بدانید را ذکر میکنیم :

1. آنها انسان ها را با تمام قلب های خود دوست دارند! یکی از چیزهایی که در مورد خلق و خوی پامرانین است که آنها را یکی از سگ های محبوب می سازد این است که آنها بسیار مهربان و وفادار هستند. آنها می خواهند همیشه با شما باشند و این می تواند هم خوب باشد و هم بد.

    بسیاری از پامر ها از اضطراب جدایی رنج می برند اگر آنها نقش خود را در خانواده درک نکنند  و مورد توجه کافی نباشند این اضطراب برایشان بیشتر میشود . بهترین راه برای جلوگیری از مشکلات رفتاری مرتبط با اضطراب، فراهم کردن تعداد زیادی ورزش جسمانی و برنامه روزانه تان با توجه به سگ تان است .

2. . پامرانین ها سگ هایی مهربان با خود و همه حیوانات   یکی ازموارد خوب در مورد این سگ های کوچک این است که آنها با هم به خوبی  رفتار میکنند .  و همچنین پامرانین ها با حیوانات دیگر روابط خوبی دارد. آنها تمایل دارند که بسیار فعال باشند، سگهایی کوچولو که از بازی کردن و تفریح با  کودکان و حیوانات دیگر لذت میبرند. این سگ ها با حیوانات و کودکان رابطه خوبی دارند ولی این رابطه خوب یک استثنا دارد و آن هم رابطه پامرانین ها با نوجوانان است . این سگ ها با نوجوانان رابطه خوبی ندارند . 

3. پامرها سگ هایی با قد و قواره کوچک ولی شجاعت زیاد !  با وجود اینکه فقط 7 تا 12 اینچ یا 20-27 سانت بلندی دارند اما سگ هایی شجاع و قوی هستند .  پامرانین یک سگ کوچک و شجاع است. اخلاق های مهربانانه این سگ ها   باعث می شود آنها بسیار سرگرم کننده  برای ارتباط برقرار کردن با دیگر حیوانات و حتی دیگر سگ ها باشند، اما همچنین می توانند به سگ هایی جدی و قوی و شجاع در مقابله با هرگونه تهدید به خانواده و یا حریم شخصی شان تبدیل بشوند.

   پامر ها با سگ های کوچک روابط خوبی دارند ولی با سگ های بزرگ زیاد آب شان در یک جوی نمیرود !!رفتار شجاعانه پامر ها با سگ ها بزرگ به آن ها جرعت رفتار بد را نمیدهد . و باعث فراری دادن آن ها نیز میشود . به عنوان یک صاحب مسئول پامر ، شما می توانید با وضع قوانین و مرز هایی و تعریف آن ها برای پامر خود به تربیت هرچه بهتر او کمک کنید .  

4. نگهبان هایی از جنس گوله پشمک ! شاید به نظر مسخره برسد  که یک بسته ی 1 تا 4 کیلوگرمی از پشم به عنوان یک سگ دیده بان، نگهبان و یک سگ قوی در برابر بیگانگان تلقی شود اما این یک شوخی نیست ! پامر ها میتوانند نگهبان ها و گارد های خوبی باشند و صاحبین و یا قلمرو خود را از ورود و قصب شدن توسط بیگانگان حفظ نمایند. خلق و خوی محترمانه و مهربانانه پامر ها شما را گول نزند ! آن ها در جایگاه خاص خود نگهبانانی جدی و شجاع و قوی هستند . که وجود آن ها برای هیچ غریبه ای خوشایند نیست .

   نکته مهم در رابطه با پامر ها این است که آن ها با نوجوانان و به ویژه در سنین بلوغ رابطه خوبی ندارند . نوجوانان در سن بلوغ با داشتن اخلاق ها خاص و جلب توجه گرایانه و ایجاد حتی صدا های عجیب و غریب و رفتار های گاها ناهنجار باعث ایجاد تشویش و عصبانیت در پامر ها میشود به گونه ای که میتوانند آن هارا حتی دشمن قلمداد کنند و در مقابل آن ها وارد لاک دفاعی شوند! از نظر پامر ها نوجوانان در این سنین مشکوک هستند و نیاز به مراقبت دارند و در صورت نیاز حتی حمله ! اگر پامر ها به کسی مشکوک شوند دیگر رفتار محترمانه  و مهربانانه از آن ها نمیبینید و آن ها تبدیل به سگ هایی تهاجمی و تدافعی میشوند.  

5. پامرانین ها هوشمند هستند و دوست دارند یاد بگیرند.  به خاطر چابکی و اشتیاق برای یادگیری، پامر ها  به عنوان سگ های سیرک و همچنین در سینما ی هالیوود به کار گرفته میشوند . با این حال، برای تربیت و آموزش  پامر ها نیاز به یک فرد صبور و با حوصله و دقیق هست تا بتواند آموزش های لازم را به او بدهد . و در زمان های نیاز با او تمرین های مداوم و پیوسته کند .

   هوش آنها از جمله معدود ترین و نادر ترین هوش ها در بین حیوانات عروسکی و حتی خود سگ ها میباشد . پامر ها پشمک هایی باهوش و  با استعداد هستند که حتی بدون آموزش به طور ذاتی و غریزی قابلیت تشخیص خیلی از مسائل را دارند. همچنین پامر ها بسیار چابک  و فرز هستند و در رقابت با دیگر سگ ها پیشتاز بودند.

6. پامر ها تشنه توجه و محبت هستند !  در حالی که پامرانین ها از مالکان خود از نظر غذا و ورزش و مراقبت های بهداشتی توقعات زیادی ندارند ولی از نظر توجه و محبت بسیار متوقع هستند ! پامر ها تشنه توجه هستند و دوست دارند همیشه در مرکز توجه شما باشند. اگر به پامر خود بی توجهی کنید او از اضطراب و بی محبتی رنج خواهد کشید و بعد از مدتی مبتلا به دسته ای از بیماری های روانی و افسردگی در حیوانات خواهد شد .خلق و خو پامر ها ترکیبی از وفاداری و استقلال شخصیتی است .آن ها از شما چیزی جز نشاندن بر دامن خود نوازش و صحبت نمیخواهند ! خبر خوب این که پامر ها با این که نیاز به محبت و توجه زیادی دارند اما اصلا از دسته حیوانات لوس نیستند و به موقع کار و وظیفه خود را انجام داده و آموزه های خود را پس میدهند

7. پامر ها  فعال و هشیار هستند.  اصلا تعجب نکنید که اگر همسایه شما پامر دارد این سگ در بیشتر مدت روز را در حیاط و یا در خانه پرسه میزند و با بینی تیز خود به بررسی محیط و هر نشانه جدید و تغییر خاص است . پامر ها بسیار هشیار و فعال هستند و در بین سگ ها از حس بویایی ویژه و خاص تری برخوردار هستند . آن ها به سرعت متوحه تغییرات در محیط و محل زندگی خود میشوند و حتی صاحبین خود را از آن با خبر میکنند.

تغذیه در پامرانین ها :

تغذیه مناسب برای سلامتی و رفاه سگ شما حیاتی است. توله های پامرانین نیاز به تغذیه مناسب برای رشد دارند، سگ های بالغ این نژاد نیاز به یک رژیم غذایی عالی برای حفظ سلامتی شان دارند و سگ های مسن نیز نیاز به بهترین مواد غذایی برای پاسخگویی به نیازهای یک سگ مسن تر دارند.
 رژیم غذایی سگ شما باید همواره نظارت شود 
 در اینجا، ما یک مرور کلی از تمام عناصر تغذیه ای اصلی  ارائه می دهیم.

تغذیه برای یک توله سگ پامرانین جدید :

 هنگامی که شما برای اولین بار یک توله سگ را به خانه می آورید بسیار مهم است که بدون توجه به اینکه از کدام یک از برندهای مواد غذایی سگ استفاده می کنید،تغییرات آهسته ای را در مواد غذایی که می خواهید به s’ خود بدهید، ایجاد کنید.
 زیرا تغییر سریع اغلب می تواند باعث ناراحتی معده و ناراحتی های دستگاه گوارش شود. 
 شما می توانید تغییرات آهسته و پایدار را به صورت زیر انجام دهید: 
 هفته 1: غذا شامل یک چهارم غذای جدید، 3/4 غذای قبلی است. 
 هفته 2: غذا شامل 1/2 جدید، 1/2 قدیمی. 
 هفته 3: از 3/4 غذای جدید، یک چهارم غذای قبلی تشکیل شده است. 
 هفته 4: توله سگ پامرانین  در حال حاضر به طور کامل بر روی غذای جدید خود که شما انتخاب کرده اید ،عادت کرده است .

تعداد وعده های غذایی که هر روز به پامرانین ها می دهید، بستگی به سن او دارد. 
 برای توله سگ های تجاری جدید،در ماه اول توصیه می شود که از غذای آزاد استفاده کنید. این به این معنی است که غذاهای تازه به هیچ وجه استفاده نکنید.
این به این دلیل است که در توله های جوان، قند خون می تواند به سرعت کاهش یابد و یکی از دلایل آن این است که اغلب به اندازه کافی غذا نمی خورند. 
 بسیاری از توله سگ های جدید نیاز به یادآوری مکان غذا خوردن شان دارند(جایی که کاسه غذا آنهاست).

توله سگها از 3 ماه تا 12 ماهگی:

توله سگ پامرانین را 3 بار در روز تغذیه کنید

پامرانین یک ساله و سنین بالاتر:

برای بعضی از بزرگسالان پامرانین هنوز هم تغذیه 3 وعده غذا در روز نیاز است ،به ویژه اگر آنها در خانه نگه داری می شوند.
برخی از انها ممکن است به 2 وعده غذایی در روز نیاز داشته باشند.
توجه داشته باشید که علاوه بر این تغذیه ها باید تنقلات نیز مصرف شود. و این بهترین مورد برای آموزش و پاداش رفتار خوب او است (بیشتر در موارد تربیتی استفاده می شود).

چه مقدار غذا باید به پامرانین خود بدهید:

یکی از بزرگترین نگرانی هایی که می تواند مالکان پامرانین را درگیر کند،این است که پامرانین و به ویژه انهایی که دارای اندازه استاندارد هستند (4-7 پوند) غذای زیادی نمی خورند. 
 درحالیکه شما وقتی می خواهید پامرانین خود را تغذیه کنید علاوه بر 2 یا 3 وعده غذا در روز، به او میان وعده و تنقلات هم می دهید.
باید توجه داشته باشید که این میزان سرو غذا برای پامرانین کوچک نیست. 
 بنابراین صاحبان پامرانین نباید نگران باشند که سگ شان به اندازه کافی غذا نمی خورد، در واقع او دقیقا همان کاری را که او می خواهد انجام می دهد و همان مقداری را که نیاز دارد می خورد. 
 علاوه بر این، ممکن است متوجه شوید که کاسه غذای سگ شما اندازه مناسبی نداشته باشد(بیش از حد بزرگ باشد) و وعده های غذایی او در داخل ان کوچک تر بنظر بیاید.

بعضی از نکات را در رابطه با اندازه مناسب ظروف در نظر داشته باشید:

 غذاهای مختلف دارای کالری متفاوت هستند و به همین دلیل اندازه سرو آنها متفاوت خواهد بود .
 1 فنجان غذای خشک مانند یک فنجان غذای مرطوب نیست. همچنین مارک های ارزان تر غذاهای خشک با پرکننده ها پر می شوند، در حالی که مارک های با کیفیت نمی شوند. این به این معنی است که 1 فنجان غذای ارزان قیمت معمولا کالری کمتری از 1 فنجان غذای با کیفیت دارد. 
بنابراین، هنگامی که یک نام تجاری خوب را انتخاب می کنید، در واقع پامرانین خود را کمتر تغذیه می کنید زیرا غذای کمتر ولی حاوی کالری بیشتر به او می دهید.

برای مواد غذایی تولید شده، به ویژه با کیفیت بالا، دستورالعمل های تغذیه ای که در بسته بندی آن وجود دارد بهترین راهنما برای شما است.
 مقدار غذای مورد نیاز پامرانین به سن، سطح فعالیت و متابولیسم فردی بستگی دارد. 
 شما ممکن است شنیده باشید که توله سگ ها نیاز به غذای بیشتری نسبت به سگ های بالغ دارند. این از نظر علمی نیست؛ در واقع آنها نیاز به کالری بیشتری در هر پوند وزن بدن، نسبت به نوع بالغ شان دارند.
 برای تشخیص مقدار غذا با روش کالری یک راهنمای خوب وجود دارد:
55 کالری برای هر پوند وزن برای توله سگ ها و 45 کالری برای هر پوند وزن برای سگ های بالغ پامرانین!
 از آنجا که دستورالعمل ها به طور کلی ارائه شده است و هر پوم منحصر به فرد است و دارای سرعت خوردن مخصوص خودش است، معمولا آن مقدار غذا که پامرانین شما ظرف 20 دقیقه می خورد،مقدار کافی برای یک وعده غذایی می باشد. هنگامی که یک توله سگ در حال رشد است، اشتهای او می تواند افزایش یابد و بنابراین او ممکن است نیاز به مقدار بیشتری غذا داشته باشد. 
 شما باید بدانید که آیا توله سگ شما واقعا در حال رشد است؛ بنابراین، اگر ظاهرا پس از اتمام غذا تمایل به خوردن غذای بیشتری دارد، سخت نگیرید و به او غذای بیشتری بدهید.
 به طور خلاصه، مقدار مواد غذایی که پامرانین خود را تغذیه می کنید بسته به تمام عوامل فوق متفاوت است. دستورالعمل های تغذیه برای نام تجاری انتخابی شما که براساس وزن است،وجود دارد و باید از ان بهره بگیرید.
مقدار غذای مورد نیاز پامرانین به طور معمول بین 1فنجان و نیم تا 1 فنجان در روز است. 
 اگر میخواهید یک قانون را با فنجان برای تغذیه او بگذارید به یاد داشته باشید که این مقدار بسته به نوع غذا متفاوت است ولی تقریبا به طور کلی به شرح زیر است: 
 توله سگ ۱پوندی:تقریبا 1/4 فنجان در روز 
توله سگ ۳ پوندی: تقریبا 1/2 فنجان غذا در روز 
 توله سگ ۵ پوندی: تقریبا 1 فنجان در روز 
 توله سگ ۶ پوندی: حدود 1.5 فنجان در روز 
 شما می توانید از دستورالعمل بالا به عنوان یک روش استفاده کنید؛ با این حال اگر دیدید بعد از 5 دقیقه سگ شما از کاسه دور می شود و به غذا خوردن ادامه نمی دهد،به این معنی است که یک مشکل بهداشتی یا کاهش وزن دارد و اگر پوم شما غذا را در عرض 10 دقیقه کنار میگذارد، پیشنهاد می شود یک فنجان 1/8 دیگر به او بدهید.

تغذیه سگ پامرانین مسن :

 سن بالا معیاری برای متوقف کردن غذای توله سگ پامرانین و تغییر فرمول غذای او نسبت به بالغ ها است. رشد سگ در این سن بسیار اندک است و فرمول غذایش دارای مقدار کمی چربی نسبت به بزرگسال است. 
در نظر داشته باشید که برخی از مارک ها برای سگ های بزرگسال و سگ های مسن مناسب هستند. یکی از بزرگترین عناصری که نیاز به ان افزایش می یابد امگا و گلوکوزامین خواهد بود. 
این مواد می توانند در برخی از مواد غذایی یافت شوند یا می توانند به عنوان مکمل داده شود.
 سن بالا معیاری برای متوقف کردن غذای توله سگ پامرانین و تغییر فرمول غذای او نسبت به بالغ ها است. رشد سگ در این سن بسیار اندک است و فرمول غذایش دارای مقدار کمی چربی نسبت به بزرگسال است. 
در نظر داشته باشید که برخی از مارک ها برای سگ های بزرگسال و سگ های مسن مناسب هستند. یکی از بزرگترین عناصری که نیاز به ان افزایش می یابد امگا و گلوکوزامین خواهد بود. 
این مواد می توانند در برخی از مواد غذایی یافت شوند یا می توانند به عنوان مکمل داده شود.

غذای مرطوب در مقابل غذای خشک:

به طور کلی اگر شما می خواهید تغذیه ای تجاری برای سگ خود داشته باشید باید از مواد غذایی خشک استفاده کنید.
یک رژیم غذایی مداوم از مواد غذایی مرطوب می تواند منجر به سرطان روده شود. 
 برخی از پامرانین از خوردن غذای خشک اجتناب می کنند، بنابراین شما می توانید این کار را انجام دهید تا طعم آن را تغییر دهید:

 مقدار کمی از غذای سگ مرطوب را با غذای خشک مخلوط کنید.
 یک کمی از مرغ یا گوشت گاو را روی غذای خشک آن بریزید و آن را بسیار خوب مخلوط کنید، 
 پس از اضافه کردن ،غذا را در مایکروویو گرم کنید. همیشه قبل از تغذیه به پامرانین ، درجه حرارت غذا را بررسی کنید.در مورد انتخاب مواد غذایی مورد استفاده برای سگ شما مقدار باور نکردنی گزینه وجود دارد که در ابتدا ممکن است به نظر برسد. علاوه بر این، برخی از مارک های محبوب (که شما فرض می کنید انتخاب خوبی هستند) برای همه سگ ها خوب نیستند. 
 اولا مهم است که بدانید چرا باید وقت خود را برای انتخاب غذای مناسب اختصاص دهید و چرا برخی از غذاهای سگ می تواند برای سلامتی سگ بسیار زیان آور باشد. 
بسیاری از مارک های سگ مواد غذایی (حتی برخی از شناخته شده ها) با پرکننده ها بسته بندی می شوند. اینها مواد تشکیل دهنده ای هستند که ارزش تغذیه ای ندارند و به سادگی فقط ظاهر مواد غذایی سگ را بزرگ می کنند.
به عنوان مثال، با غذای ارزان قیمت سگ، اگر یک فنجان را در نظر میگیرید،آنچه شما واقعا به سگ خود می دهید حدود 1/2 تا 3/4 فنجان غذای واقعی است و بقیه زباله است، به همین سادگی!!!
پرکننده ها مواد بسیار ارزان هستند که نه تنها برای پر کردن کاسه پامرانین شما بلکه برای پر کردن معده او بکار می روند.  این پرکننده ها از طریق بدن جذب نمی شوند زیرا ارزش غذایی ندارند و بدن آنها را جذب نمی کند و از بدن خارج می شوند و بدین ترتیب می تواند منجر به کمبود تغذیه ای و همچنین مسائل رفتاری نظیر خوردن چمن یا خوردن مدفوع شود.
شما باید از دادن غذاهایی که حاوی مواد غذایی مانند مواد نام برده در زیر می باشد ،به پامرانین خود جلوگیری کنید:
ذرت،جو دوسر، بادام زمینی، برنج،گلوت،سبوس ذرت،سویا، گندم، و … 
 محصولات جانبی هم از دیگر مواردی هستند که نباید به این سگ ها بدهیم،که در اصطلاح by-product  نامیده می شوند در واقع تولید قطعات حیوانی هستند که مناسب برای مصرف انسان نیستند. این ها شامل گردن، روده، طحال، استخوان ها، سرها و حتی تخم های نابالغ حیوانات  هستند.

گوشت عمومی :

در مورد این اصطلاح بسیار آگاه باشید؛ زیرا می تواند فریبنده باشد. اگر روی یک غذای سگ اصطلاح «مرغ» نوشته شده است این می تواند هر گونه پرنده ای باشد: غازها، باز ها، مرغان دریایی،پرندگان حیوانات خانگی که در پناهگاه ها نابود شده اند و….
 طعم دهنده های شیمیایی، رنگ ها و یا نگهدارنده ها هم ممکن است به عنوان مهم ترین عنصر برای جلوگیری از انتخاب مواد غذایی مناسب برای پامرانین شما باشد.
مواد افزودنی شیمیایی مصنوعی می توانند ایجاد مشکلاتی بکنند.
 بعضی از مواد مورد استفاده در آفت کش ها می توانند باعث مسمومیت کبد ی و خونی پامرانین ها شوند از جمله ایجاد واکنش های آلرژیک وحشتناک شامل واکنش های پوستی مانند خارش، بثورات،زخم ها، خشکی پوست و یا از دست دادن خز شود. 
همچنین مشکلات گوارشی شامل:اسهال و حالت تهوع. 
 بعضی از رایج ترین این مواد عبارتند از: گلیسریل مونو استارات، اتوکسیکین، BHA، BHT، TBHQ و پروپیل گالات.
اساسا، بهترین غذاها هیچ یک از عناصری را که نام بردیم ندارد و به این صورت است:
 بدون هیچ گوشت عمومی 
 بدون محصولات جانبی
 بدون هیچ پرکننده ای و مواد نگهدارنده ای 
 بدون هیچ طعم مضر، رنگ های خوراکی و یا نگهدارنده های شیمیایی است که می تواند باعث مشکلات در سلامتی اش شود
غذاهای سالم طبیعی که پیشنهاد می شود شامل :
سبزیجات و میوه های سالم،فیبر، چربی های سالم و مکمل های غذایی با کیفیت 

غذاهایی که این سگ ها نباید بخورند:

تعداد غذاهای سگ با رتبه 1 تا 3 ستاره (از 5) فوق العاده زیاد است. با این حال، بسیاری از علامت های تجاری که باعث تشخیص سریع می شوند، روی بسته بندی بعضی غذاها درج نشده است که اغلب آنها در فروشگاه های حیوانات خانگی و سوپرمارکت ها به فروش می رسند و بسیاری از آن ها را در تبلیغات تلویزیونی می بینیم.
 منبع اصلی برای رتبه بندی مواد غذایی سگ، مشاورین غذای سگ هستند انها غذاها را از 1 تا 5 با توجه به تعداد زیادی از عوامل، رتبه بندی می کنند:از جمله اینکه آیا هیچ مواد نگهدارنده یا مواد افزودنی دارند ،چربی زیاد نسبت کربوهیدرات و پروتئین، سطوح ذرت، سویا و دیگر پرکننده های ارزان قیمت!
 آنها همچنین مواد تشکیل دهنده را به دقت بررسی می کنند،حتی به دنبال این هستیم که آیا شرکت یک متخصص تغذیه ای برای کمک به ایجاد دستور العمل های سالم داشته دارد یا خیر.

غذای توصیه شده برای توله سگ و سگ پامرانین:

  اکنون که ما هر دو غذاهای خوب و بد را پوشش دادیم اجازه دهید نگاهی به برخی از مارک های مواد غذایی سگ که مناسب این سگ هستند را نام ببریم:

 whole Earth Farms
این غذا به طور کلی به عنوان یک غذای 4 ستاره طبقه بندی شده است، که رتبه خوبی است و آگاهانه طراحی شده است. 
 این غذا را می توان در بسیاری از طعم های خوشمزه یافت از جمله مرغ و بوقلمون، گوشت خوک، گوشت گاو و گوسفند، ماهی قزل آلا و ماهی سفید و بوقلمون و اردک !
 این غذا برای نژاد های کوچک توصیه شده و محتویات آن بدون دانه حاوی مرغ و بوقلمون،نخود فرنگی، سیب زمینی شیرین، یونجه و زغال اخته است.
هیچ ذرت، گندم، سویا، محصولات جانبی، طعم های مصنوعی، رنگ های مصنوعی، مواد نگهدارنده مصنوعی  در ان وجود ندارد و در ایالات متحده ساخته شده است. 
 با این غذا طیف وسیعی از خمیر مرغ  هم وجود دارد(گوشت گاو، مرغ، اردک، بره، سالمون یا بوقلمون) 

Merrick Lil Plates
اگر پامرانین شما ترکیبی از مواد غذایی خشک و مرطوب را ترجیح می دهد می توانید از Merrick Lil Plates استفاده کنید،که غذایی بدون مرغ است
در حالی که مرغ یکی از پرطرفدارترین و مناسب ترین پروتئین برای سگ است، برخی از سگها با مرغ مشکل دارند. و شما با استفاده از این غذای با کیفیت بالا پروتئین مورد نیاز او را تامین می کنید.

wellness complete
این غذا فرمولاسیونی شبیه به غذای COREدارد (که بعدا توضیح داده می شود) و تعهدشان به ارائه غذای برتر است .
این فرمول حاوی امگا های سالم برای پوست و پوشش خارجی سگ شماست، هم چنین حاوی پروبیوتیک ها و سطوح خوب فیبر است. 
 با این غذا سلامتی طبیعی برای نژادهای عروسکی ، تامین می شود.
(به طور طبیعی با ترکیب ویتامین ها باعث حفظ سلامتی می شود) ، هیچ رنگ خوراکی،هیچ طعم دهنده مصنوعی، هیچ محصول جانبی و هیچ پرکننده ای ندارد و در ایالات متحده ساخته می شود.

این غذا به طور خاص برای نژادهای اسباب بازی با اندازه مناسب تولید شده است و یک فرمول عالی مرغ و برنج است که توسط بسیاری از پامرها قابل تحمل است. 
 مواد تشکیل دهنده شامل مرغ، بوقلمون، برنج قهوه ای، بلغور جو دوسر، نخود فرنگی، کتان آسفالت، هویج، اسفناج، سیب، سیب زمینی شیرین و زغال اخته است.

Wellness CORE
این غذا سریع به یکی از گزینه های برتر ما تبدیل می شود. 
 بدون دانه است و برای نژادهای کوچک استفاده می شود و شامل مرغ، بوقلمون، ماهی قزل آلا، نخود فرنگی، عدس، سیب زمینی، هویج، اسفناج، سیب زمینی شیرین، سیب، زغال اخته است. 
 سطوح تضمینی اسید چرب امگا 3 از مواد تشکیل دهنده مانند دانه کتان نیز در آن وجود دارد و این برای سلامت پوست و موی سگ شما مهم است. 
این فرمول دارای گلوکوزامین و کندریتین، سطح سالم فیبر و پروبیوتیک ها برای سلامتی گوارشی است. 
این محصول 100٪ آزاد از غلات، مواد شیمیایی و محصولات جانبی حیوانی است و در ایالات متحده ساخته شده است. 

 

مشکلات مربوط به سلامتی در سگ نژاد پامرانین

شامل مسائل بهداشتی است که معمولا در سگهای نژاد کوچک شایع است مانند هیپوگلیسمی، کلاپس تراشه(روی هم خوابیدن نای و اختلال در تنفس)و مشکلات دندانی !
پامرانین ها نیز تمایل به در رفتگی مفصل پاتلار، برخی از مشکلات چشم و کم کاری تیروئید دارند.
پامرانین یک سگ از خانواده اسپیتز است. این سگ به عنوان یک سگ بسیار کوچک طبقه بندی شده و کوچکترین عضو نوع اسپیتز است.
پامر ها سگ هایی با رفتار دوستانه، باهوش،پر انرژی هستند و به اطراف خود عشق می ورزند.
با وجود اندازه کوچک، آنها بسیار وفادار و محافظان خوبی برای صاحبان خود هستند.
آنها دوستداران انسان هستند و ممکن است اضطراب جدایی شان از انسان انها را رنج بدهد، بنابراین باید آموزش داده شوند که بتوانند گاهی وقت خود را تنهایی بگذرانند.
پامر ها یک نژاد با طول عمر طولانی هستند و می توانند 12 تا 16 سال زندگی کنند.اما آنها مستعد برخی از مشکلات بهداشتی مشترک سگ های کوچک هستند.
 اگر شما یک پامر دارید، باید بدانید که مشکلات بهداشتی معمول ممکن است برایش پیش بیاید.
 البته همه آنها تحت تأثیر مشکلات بهداشتی معمول که در زیر توضیح داده شده اند،  قرار نمی گیرند اما شما باید این موارد را در نظر داشته باشید.

بیماری دندان و لثه :
این بیماری به دلیل اندازه کوچک دهان انها  به وضوح دیده می شود،زیرا کوچک بودن فک باعث تراکم و به هم چسبیدن بیش از حد دندان ها می شود که به نوبه خود باعث می شود مشکل دندان ها بوجود آید.
به عنوان مثال به علت دندان های بیش از حد، غذا به راحتی بین دندان ها به دام می افتد ،به خصوص اگر شما دندان های سگ خود را به طور مرتب مسواک نزنید و می تواند باعث ایجاد پلاک روی دندان ها شود.
 اگر درمان را جدی نگیریم، مشکلات جدی دندان مانند التهاب لثه،پریودنتیت و از دست دادن دندان رخ می دهد.
 شما می توانید از دندان های سگ خود با مسواک زدن روزانه مراقبت کنید. همچنین پرهیز از میان وعده های نشاسته ای و شیرین نیز کمک کننده است.

هیپوگلیسمی:
 هیپوگلیسمی، که حالت غیرطبیعی افت قند خون است، یکی از شایع ترین مشکلات سلامتی پامرانین ها است. این حالت می تواند به درگیری سیستم عصبی منجر شود، در نتیجه تشنج و حتی کما رخ دهد.
 درمان یک سگ با حمله هیپوگلیسمی را باید سریع انجام داد، دلیل آن این است که حتی یک مورد خفیف هیپوگلیسمی می تواند به سرعت منجر به آسیب عصبی شود و حتی آسیب دائمی مغز را بوجود اورد.
بنابراین جلوگیری از وقوع هیپوگلیسمی در پامرانین ها، بهترین روش است.

کلاپس تراشه:
 این حالت عمدتا در سگهای کوچکتر به ویژه شی هوا هوا، پامرانین و پودل های بسیار ریز رخ می دهد. همچنین در سگ هایی که اضافه وزن دارند!
تراشه یا نای از حلقه های غضروفی تشکیل شده است که وقتی این حلقه ها سفتی عادی خود را نداشته باشند،روی هم می خوابند و کلاپس و تنگی ایجاد می کنند.
نشانه های این مشکل سرفه و تنفس سخت و شدید است و با فشار و استرس بدتر می شود.
سرفه ممکن است زمانی رخ دهد که سگ در حال نوشیدن یا خوردن چیزی است.
 داروهای برونکودیلاتور می توانند علائم خفیف تا متوسط را درمان کنند. همچنین شما نباید پامر خود را در موقعیت های استرس زا قرار دهید که ممکن است باعث شروع سرفه شود.
 در موارد شدید ممکن است جراحی ضروری باشد.
برای محافظت از گلو سگ و جلوگیری از فشار به راه هوایی او شما باید بجای استفاده از قلاده گردنی از یک قلاده کمری استفاده کنید.

بیماری مزمن دریچه ای:
سگهای کوچک مانند پامرانین مستعد ابتلا به این بیماری قلبی هستند که معمولا علت آن ناشناخته است.
در این بیماری قلبی تغییرات دژنراتیو در دریچه های قلب رخ میدهد و لبه ی دریچه ها ضخیم می شود و شکل آن دچار تغییر می شود.
در نتیجه، لبه های آزاد دریچه ها نمی توانند بخوبی با هم تماس بگیرند. این امر موجب کاهش عملکرد قلب و خروجی ان می شود که باعث علائم و صداهای مشخصی از بیماری های قلبی مزمن در سمت چپ قفسه سینه می شود.
این بیماری مزمن و پیشرونده است و بدون درمان می تواند به نارسایی احتقانی قلب هم منجر شود.

مشکلات مربوط به چشم :
مشکلات بهداشتی پامرانین که مربوط به چشم هستند عبارتند از:
‏Distichiasis:
که یک وضعیت مادرزادی نسبتا معمول در پامرها است.
در این بیماری یک ردیف اضافی مژه از پلک به سمت داخل چشم رشد می کند ،در نتیجه مژه ها به طور مداوم در تماس با بافت های حساس چشم هستند و این باعث سوزش و سایش قرنیه می شود که با گذشت زمان، موجب زخم و حتی از دست دادن بینایی می شود.
چشم آسیب دیده قرمز و ملتهب است و باعث می شود که سگ به طور دائمی با چشم های نیم باز نگاه کند و به طور مداوم چشم هایش را بمالد (به عنوان مثال در برابر مبلمان یا با استفاده از دست های خود).
درمان دیستیچیس به سادگی با حذف مژه های داخلی در حال رشد توسط کریوتراپی(انجماد شیمیایی)، جراحی، یا الکترولیز انجام می شود.
 الکترولیز فرآیندی است که در آن دامپزشک یک سوزن کوچک در داخل فولیکول مو قرار می دهد. سپس یک پالس الکتریکی کوچک به ان وارد می کند و فولیکول مو را به طور دائمی از بین می برد تا موها دوباره رشد نکنند.

Entropion :
Entropion یکی دیگر از مشکلات پلک است که در پامرها نسبتا رایج است و می تواند در هر دو چشم رخ دهد. در این حالت پلک پایین به طرف داخل بر می گردد و باعث تماس مژه ها با برابر قرنیه می شود که باعث درد، پاره شدن قرنیه و التهاب چشم می شود. جراحی درمان این بیماری است.

در رفتگی پاتلا:
یک بیماری مادرزادی است که در آن تراز و تعادل استخوان ها و مفاصل پاهای عقب غیر طبیعی است. این امر منجر به جابجایی پاتلا به سمت مفصل می شود.
علائم اصلی ان راه رفتن روی یک پا  و لنگش است چون در پایی که پاتلا از محل  خود خارج شده درد وجود دارد.
با توجه به شدت مشکل، سگ ها با در رفتگی پاتلا ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.

آلوپسی (از دست دادن مو) ناشی از هورمون رشد:
هورمون رشد را غده هیپوفیز ترشح می کند. اما به علت بعضی از دلایل ناشناخته، در برخی سگها غده هیپوفیز هورمون رشد کافی تولید نمی کند،در نتیجه در باعث از بین رفتن و ریزش مو به صورت متقارن می شود. علائم معمولا در بلوغ ظاهر می شوند.در پامرها به خصوص نوع نر، مستعد ابتلا به این بیماری است. درمان آلوپسی ناشی از هورمون رشد رشد ناپایدار است.

Hypothyrodism :
 هیپوتیروئیدیسم یک بیماری هورمونی است.در این حالت غده تیروئید مقدار کم یهورمون تیروئید تولید می کند. هیپوتیروئیدی در سگ ها معمولا یک بیماری خودایمنی (تیروئیدیت اتوایمیون) است. گاهی اوقات نیز می تواند در نتیجه عللی مانند رژیم غذایی نامناسب، داروهای خاص یا سموم باشد. سگهای مبتلا به کم کاری تیروئیدی دارای متابولیسم کم هستند و نشانه هایی از قبیل عدم تحمل ورزش، عفونت های مزمن پوست، ریزش مو و افزایش وزن دارند.

 Arteriosus ductus patent:
 این مشکل یک نقص مادرزادی قلبی است که در ان ارتباط بین آئورت و شریان ریوی در هنگام تولد بسته نمی شود و باز می ماند،در صورتی که در حالت عادی این مکان باید هنگام تولد بسته شود.در نتیجه این ناهنجاری صدای مرمر از دیواره قلب شنیده می شود.این ناهنجاری در بسیاری از سگ ها مانند پامرانین ها دیده می شود. درمان انتخابی ان جراحی است. بدون جراحی، 60 درصد از توله های مبتلا در طی سال اول تولد می میرند.